Losbandigheid Op Het Platteland

Mijn vrouw, Carly, heeft onlangs een erfenis gekregen van een oom die haar, als enige nabestaande, zijn hele landgoed heeft achtergelaten. Het landgoed van honderdtwintig hectare ligt op ongeveer anderhalf uur rijden van ons huis in Houston.

Haar oom had het netjes opgeknapt, zodat het een combinatie was van bos en open grasland. En hij had er een huis met drie slaapkamers gebouwd, compleet met stenen terras, vuurplaats en bubbelbad.

Naast een kleine kudde runderen, verzorgd door anderen, waren er drie paarden die haar oom daar had gehouden, voornamelijk voor Carly's bezoeken, aangezien ze van paardrijden houdt.

Haar oom was eenenzestig toen hij plotseling overleed, dus hij was nog relatief actief. We hadden zelfs vermoedens dat het pand een behoorlijk aantal vrouwen in het weekend had gezien, en deze vermoedens werden versterkt toen we een grote doos condooms op het nachtkastje vonden.

Nader zoeken resulteerde in de ontdekking van een fles seksueel glijmiddel en wat leek op bdsm-attributen. Hoewel Carly diepbedroefd was door het overlijden van haar oom, hielp het vinden van deze dingen haar humeur te verbeteren, en we hadden een leuke lachbui toen we hem voorstelden met zijn vriendinnen.

De eerste paar weekenden kwamen we om de paarden en de dingen rond het huis te controleren, maar toen we ons eenmaal op ons gemak voelden en de zomerse hitte, gingen we over op een bezoek van om de drie of vier weken.

Toen de herfst echter toesloeg en de temperatuur en vochtigheid daalden, keerden we terug naar het wekelijkse schema.

Carly deed wat lichte klusjes, reed op de paarden, las en ontspande in de middagzon. Ik deed wat onderhoudsprojecten en haalde wat slaap in. In de avonden staken we meestal buiten een vuur aan, dronken wijn, babbelde en knuffelde.

Carly en ik ontmoetten elkaar tijdens het voorjaarssemester van ons eerste jaar op de universiteit en trouwden meteen na het afstuderen. Tot nu toe ging het redelijk goed, en we waren nog steeds erg op elkaar ingespeeld. We verdienden goed geld en boekten vooruitgang in een redelijk tempo met onze carrières.

Hoewel we verschillende gesprekken over kinderen hadden gehad, hadden we de mijlpaaldatum in Carly's gezinsplan nog niet bereikt. Niet dat de stap zo moeilijk zou zijn, aangezien we condooms gebruikten. Carly werd zwaarder van de pil en we vonden een geïmplanteerd apparaat geen van beiden aantrekkelijk.

Mijn vrouw is één meter zevenenzestig lang en slank. Ze heeft natuurlijk blond haar dat ze kort draagt, waardoor haar mooie nek wordt geaccentueerd. Op de universiteit was ze een beetje mager en onhandig, waardoor ze zich niet bewust was van haar lichaam. Sinds haar afstuderen ze is een paar kilo aangekomen op de juiste plaatsen waardoor ze in mijn ogen bijna perfect is geworden.

Haar lange benen en parmantige borsten zijn mooi geproportioneerd voor haar lichaamsbouw, met tepels die gemakkelijk rechtop gaan staan en dan iets naar boven wijzen.

De veranderingen hebben ook haar zelfvertrouwen verbeterd, hoewel er nog steeds gelegenheden zijn dat ze terugvalt in haar oude nervositeit.

In bed is ze normaal gesproken een gewillige maar niet al te avontuurlijke minnares. Ik zeg normaal, want er zijn momenten waarop ze haar reserve verlaagt en zich laat gaan. Meestal gebeurt het wanneer er een feestelijke sfeer is waarin ook gedronken wordt. Haar terughoudendheid tussen die momenten maakt me vaak gefrustreerd omdat ik weet dat het in haar zit.

Het pand bevond zich op acht kilometer van de rijksweg en vereiste dat we eerst verschillende provinciale wegen moesten nemen, waarvan de laatste Little Mill Road was. Het was een enkelbaans-geasfalteerde weg in redelijk goede staat, en net als bij ons waren de meeste omliggende huizen eigendom van mensen uit de stad, die ze gebruikten als een vakantiehuis.

Een vreemd kenmerk van het gebied was de Little Mill Road Calvary Baptist Church, die ongeveer driehonderd meter van ons huis verwijderd was. Het was vreemd omdat er geen dorp of zo in de buurt was en het feit dat het een kerk voor de negers was.

Hij was wit geschilderd en bestond uit een kapel, die naar ik schatte plaats zou bieden aan ongeveer honderd parochianen en had een klokkentoren. Aan de achterkant was een gebouw met één verdieping dat waarschijnlijk een zaal was. De parkeerplaats was bedekt met grind en de keren dat we op zondag waren gepasseerd, stonden er ongeveer twintig auto's geparkeerd.

Af en toe neigden we een dienst bij te wonen en we hadden zelfs het schema gecontroleerd dat op een bord langs de weg stond. We dachten dat het een interessante leerervaring zou zijn en waarschijnlijk ook vermakelijk, maar ondanks deze verleidingen waren we er nooit toe gekomen.

Het was op een zondag eind oktober, tijdens een weekend dat absoluut schitterend was geweest, dat we na de koffie besloten om eindelijk de kerk te ervaren. Zowel Carly als ik zijn katholiek, dus het zou zeker anders zijn, maar we dachten dat dit juist een deel van het plezier zou zijn. Dus, met mij in een donkere pantalon en een blauw button-down overhemd en Carly in een eenvoudige, conservatieve donkerblauwe jurk, maakten we de korte rit.

Tijdens de wandeling vanaf de parkeerplaats kregen we van verschillende mensen verwarde blikken en eenmaal binnen werden die nog duidelijker. We namen een plek in op één van de achterste banken en beantwoordden de blikken van de gemeente met een glimlach.

De binnenkant van de kerk was eigenlijk heel mooi. Er waren tien rijen kerkbanken aan weerszijden van een middenpad, en er was het normale verhoogde altaar aan de voorkant met een koorgedeelte aan één kant. Het plafond was gewelfd en de laatste twee ramen aan weerszijden waren gemaakt van glas in lood.

Het bord vooraan had ons laten weten dat dominee Jacob Mathews de dienst zou leiden. Het koor liep als eerste naar buiten, gekleed in blauwe gewaden met witte kragen, gevolgd door de predikant, een man van veertig, zeker twee meter lang, met brede schouders.

Hij had zijn hoofd kaalgeschoren en droeg een antracietkleurig pak, een donkerblauw overhemd en een knalrode das. Het koor bestond uit tien vrouwen en twee mannen, en kijkend naar de aanwezigen, afgezien van de ongeveer twaalf kinderen, hield die verhouding tussen mannen en vrouwen stand.

Het uur daarop aanbaden we met de anderen, kregen we af en toe blikken en ervoeren we een duidelijk verschil in stijl. Het was al met al meer gepassioneerd, met de gemeente veel meer betrokken. Dit omvatte het zingen dat zelfverzekerder en robuuster was. Omdat we katholiek waren, waren we gewend aan een meer uit het hoofd gelopen benadering zonder mogelijkheid tot afwijking, dus dit was een heel andere ervaring voor ons. Maar uiteindelijk was het een boodschap van gebed en verlossing die universeel is voor alle christenen.

Toen de dienst voorbij was, bleven we buiten staan. We, wilden een goede indruk geven en lieten verschillende vrouwen naar ons toe komen om naar ons te informeren. Toen we hen vertelden dat we het pand aan de overkant hadden en nieuwsgierig waren naar de kerk, gingen ze meteen open en hadden we leuke gesprekken.

"Welkom in onze kerk," klonk een dreunende stem achter ons terwijl we stonden te praten met een oudere vrouw, van wie ik vermoedde dat ze in de zeventig was.

"Hallo! Dank u. Ik ben Peter en dit is mijn vrouw Carly," zei ik terwijl ik me omdraaide en mijn hand opstak.

Naast dominee Mathews stond een jong meisje, ik schatte haar een jaar of drie en die zijn broek stevig vasthield.

De dominee nam mijn hand in de zijne en schudde er krachtig mee. "Mijn plezier, mijn plezier. We hebben altijd graag gasten," zei hij. Zijn ogen verlieten de mijne snel en richtte zich op mijn vrouw. Hij pakten haar handen terwijl hij die zachtjes behandelde, bekeken zijn ogen haar van top tot teen.

"Het was een mooie dienst dominee," zei Carly met een glimlach, die een frisse blik op zijn gezicht bracht.

"Dank je, heel erg bedankt. Wat was de reden voor jullie twee om langs te komen?" vroeg hij.

"Carly heeft het landgoed aan de overkant van haar oom geërfd. We komen dus in de weekenden en wilden graag eens langskomen omdat het zo dichtbij is," legde ik uit.

"Ben jij het nichtje van Joe Covington?" reageerde de predikant onmiddellijk.

"Ja, dat ben ik," zei Carly.

"Nou, dan begrijp ik het. Joe was een goede man en een goede vriend van de kerk. Ik had geruchten gehoord over het ongelukkige nieuws. Mijn condoleances aan de familie," zei hij met een zeer oprechte stem.

"Dank u," antwoordde Carly, net toen het jonge meisje aan zijn broek begon te trekken.

"Dit is mijn dochter; Anjanae," legde hij uit, terwijl hij het meisje op het hoofd klopte. Ze droeg een paarse jurk met zwarte schoenen en haar haar was in staartjes getrokken.

"Hallo Anjanae. Leuk je te ontmoeten. Je ziet er zo mooi uit," zei mijn vrouw terwijl ze bukte. Haar woorden deden het jonge meisje glimlachen, maar ze brachten haar ook in verlegenheid. Want ze draaide zich om en legde haar gezicht tegen het been van haar vader.

Dominee Mathews glimlachte naar mijn vrouw en klopte opnieuw op het hoofd van het jonge meisje. "We hopen jullie zeker snel weer bij ons te zien," zei hij, vooral naar Carly kijkend, waarna hij zich met een glimlach en een knikje omdraaide om met een jonge vrouw te praten die geduldig op hem had gewacht.

"Dat was leuk," zei Carly lachend, terwijl ik van de parkeerplaats afstuurde en we terug reden naar het huis.

"Ja, het was een leuke ervaring," beaamde ik.

De volgende twee zondagen zaten we in dezelfde kerkbank naar de preek van dominee Mathews te luisteren. Het was gemakkelijk te zien dat de gemeente meer ontspannen met ons begon te worden, en we maakten van de gelegenheid gebruik om met meer van hen te spreken. Er waren elke keer wat nieuwe gezichten, maar de algemene grootte en samenstelling van de groep bleef in principe hetzelfde.

Het was op een vrijdagavond, drie weken na ons eerste bezoek aan de kerk, dat er onverwachts een auto voor het huis stopte. Nu sluiten we onze poort, maar doen we deze poort niet op slot, en op het platteland is het zeer zeldzaam onaangekondigde bezoekers te hebben, vooral 's nachts.

Carly en ik zaten op het terras rond de vuurplaats wijn te drinken in de koele nachtlucht, toen we de naderende lichten zagen. Ik liet haar daar blijven en liep langs de zijkant van het huis om de auto te ontmoeten. Tot mijn verrassing zag ik dominee Mathews uit een ouder model Ford stappen. Hij droeg een spijkerbroek en een licht jasje.

"Hallo, hallo," riep hij met zijn dreunende stem toen hij me zag.

"Dominee Mathews, hoe gaat het met u?" vroeg ik, verward over het bezoek.

"Prima, Peter. Ik was laat aan het werk en toen ik naar huis reed, zag ik je lichten nog branden. Ik hoop dat je het niet erg vindt dat je predikant langskomt," legde hij uit.

Nu ben ik er vrij zeker van dat de lampen in het huis niet zichtbaar waren vanaf de weg, maar in plaats van dit te zeggen, glimlachte ik en zei: "Helemaal niet. Carly en ik zitten gewoon bij het vuur en drinken wat lekkere wijn, als je wil kun je een glaasje meedrinken."

"Ja, graag... heerlijk," antwoordde hij en volgde me naar achteren.

"Kijk eens wie er langs kwam, Carly," zei ik toen ze in zicht kwam.

"Hallo dominee," reageerde ze met een stem die oprecht blij leek hem te zien.

"Hallo Carly. Ik hoop dat ik me niet opdring," zei hij.

"Helemaal niet. Ga zitten," zei mijn vrouw, wijzend naar een stoel aan de andere kant van waar ik zat.

"Laat me even een glas pakken," zei ik tegen ze, en ging toen naar binnen.

Toen ik terugkwam waren ze aan het kletsen als oude vrienden. Ik pakte de fles van de grond, schonk een flinke hoeveelheid voor hem in en schonk ook onze glazen nog eens bij.

"Dominee, ik wist niet dat baptisten alcohol dronken," zei ik toen hun gesprek ophield.

"Alle dingen met mate Peter... alle dingen met mate," antwoordde hij en barstte in lachen uit. Wij lachten met hem mee.

We hebben bijna een uur lang over allerlei dingen gepraat, waaronder de geschiedenis van de kerk, zijn gemeente, waar ze woonden en al onze achtergronden. Maar waar Carly het vooral over wilde hebben, was Anjanae.

We hoorden dat ze inderdaad bijna drie was en dat haar moeder in de buurt woonde, maar dat dominee Mathews de voogdij had. Ik voelde dat onze gast zich wat ongemakkelijk begon te voelen bij sommige vragen, dus besloot ik van onderwerp te veranderen. "Hoe kent u Carly's oom, dominee?" vroeg ik.

"Oh jee, oh jee," zei hij, terwijl hij in lachen uitbarstte. "Jaren geleden kwam hij de kerk binnen gelopen, net als jullie tweeën. We leerden elkaar in de loop van de tijd kennen en hij hielp de kerk met wat dingen. Sterker nog, ik heb vele nachten rond dit vuur met Joe wijn gedronken. Vele nachten!"

We praatten nog wat meer over Carly's oom, waarna ik opstond om nog wat brandhout te halen dat in een stapel aan de zijkant van het huis lag. Met mijn armen vol keerde ik terug, net op tijd om mijn vrouw te zien weglopen en het huis binnen te zien gaan. Gelijk betrapte ik de dominee erop dat hij zich omdraaide en naar haar stevige kont staarde. Ik vond het echt grappig en ik schoot haast in de lach terwijl wat hout op het vuur gooide.

Het feit was dat de meeste mannen naar mijn vrouw staarden, en als ik me aan dat soort dingen zou ergeren, zouden we constant ruzie hebben.

Dat ze bekeken werd door een dominee van middelbare leeftijd, leek er gewoon wat komedie aan toe te voegen. Vooral omdat ze gekleed was in een zware sweater en een flanellen joggingbroek, niet bepaald sexy.

Natuurlijk wist ik dat ze maar een klein stringetje eronder droeg, maar door de dikke stof was dat niet te zien.

Het duurde niet lang daarna dat hij aankondigde dat hij moest gaan. Carly en ik liepen met hem naar zijn auto waar hij mij een hand gaf en mijn vrouw een snelle omhelzing.

"Als u ooit iemand nodig hebt om op Anjanae te passen, zouden we dat graag doen," bood mijn vrouw aan terwijl hij in de auto stapte.

"Dat is heel aardig Carly. Misschien neem ik dat aanbod binnenkort eens aan," antwoordde hij.

Later, in bed, had ik mijn hand onder haar t-shirt en streelde haar stevige borsten. "Ik denk dat de predikant verliefd op je is," zei ik met een zacht gegrinnik na haar in haar nek gekust te hebben.

"Waar heb je het over?" reageerde ze met milde nieuwsgierigheid.

"Ik betrapte hem erop dat hij naar je sexy kontje keek toen je naar binnen liep," fluisterde ik terwijl ik in haar tepel kneep.

"Jullie mannen zijn allemaal hetzelfde, religieus of... ohhh," begon ze, maar de acties van mijn vingers sneden haar woorden af.

"Volgens mij is er ook iets met zijn kleine meisje aan de hand," zei ik, terugdenkend aan de sfeer die ik tijdens het gesprek voelde.

"Ik weet het. Ik heb hetzelfde gevoel. Ik vraag me af of ze getrouwd waren," zei Carly, terwijl ze zich in mijn armen omdraaide, om aan te geven dat ze duidelijk interesse had in het gesprek.

"Denkt je dat de predikant van een kerk, een baptistenkerk, een buitenechtelijk kind heeft?"

"Ik weet het niet. Het is het platteland en het is een kerk voor negers,"' antwoordde ze.

Ze draaide zich op haar rug waardoor ik gemakkelijk toegang had tot haar kutje. Ik duwde mijn vingers onder de string en begon haar zachtjes te strelen. Ik hoopte dat de wijn haar wat had losgemaakt en het duurde niet lang voordat ik daarachter kwam.

"Mmmm... schat. Lik me," spinde ze en duwde me met haar handen onder de dekens.

Omdat ze zich zelden zo brutaal gedraagt, accepteerde ik haar verzoek zonder aarzeling. Ik begon langzaam, likte haar dijen en de buitenkant van haar schaamlippen, plaagde haar tot haar heupen begonnen te bewegen. Daarna begon ik lange zachte streken van mijn tong in haar spleet voordat ik uiteindelijk snelle, zachte katachtige likjes over en rond haar klitje maakte.

Deze benadering had nooit eerder gefaald, en net als de andere keren, begon ze aan mijn schouders te trekken zodra haar orgasme arriveerde, waarna ze me smeekte haar te penetreren.

Het waren de nachten als deze waar ik voor leefde, en zodra ik in haar was, begon ik serieus te bewegen, luisterend naar haar kreten van genot, totdat ik mijn ballen voelde aanspannen.

Op het laatst mogelijke moment trok ik me terug en schoot mijn sperma over haar buik en zakte toen naast haar in elkaar. "God, je bent speciaal," hijgde ik.

"Je had je niet moeten terugtrekken," fluisterde ze, net zo naar adem happend.

"Ik dacht dat je het voor volgend jaar op de planning had staan?" antwoordde ik zoals Carly vaak had gedaan als we het over haar eerste zwangerschap hadden.

"Ik weet het, maar je had me," antwoordde ze terwijl ze zich dicht tegen me aan nestelde.

"Je zou me morgen hebben vermoord," zei ik, waarna we allebei in slaap vielen.

Vanwege verplichtingen duurde het drie weken voordat we teruggingen naar het platteland. Op zaterdag ging ik naar de bouwmarkt in de dichtstbijzijnde stad, ongeveer tien kilometer verderop, om wat spullen te halen. Het was een rustige dag en de eigenaar begon een gesprek met mij. "Woon je hier in de buurt?" vroeg hij.

"Nee, mijn vrouw en ik hebben een paar kilometer verderop een weekendverblijf," antwoordde ik.

"Jullie mensen uit de stad krijgen hier een huisje om te ontspannen en ontdekken dan al het werk dat er te doen is. Ik wed dat je nog geen enkele keer hebt ontspannen," lachte hij.

"Nou, het is niet zo erg, maar je hebt een punt," antwoordde ik, meelachend.

"Waar staat jullie huisje?" vroeg de man.

"Aan Little Mill Road. Als je weet waar de Baptistenkerk is, het is aan de overkant van de weg," legde ik uit.

"De zwarte kerk? Dominee Mathews?" vroeg hij, belangstelling tonend.

"Ja, precies!"

"Die ouwe rot. Er zijn wel duizend verhalen over hem," zei hij weer lachend.

"Zoals?" antwoordde ik en probeerde hem met een brede grijns aan te moedigen.

"Nou, ik denk dat hij met elke vrouw tussen de achttien en zeventig naar bed is geweest," zei hij met een grijns.

"Echt waar? Hoe weet je dat?" antwoordde en probeerde hem opnieuw aan te moedigen door te gaan.

"Er zijn een paar aanvaringen geweest met echtgenoten en daarna, weet je, veel geruchten," zei hij, plotseling deed alsof hij misschien te ver was gegaan.

"Nou, dat is goed om te weten. Ik zal ervoor zorgen dat de deuren op slot gaan," lachte ik terwijl ik mijn spullen oppakte om te vertrekken, wat hem een glimlach van opluchting opleverde.

Ik weet niet waarom, maar ik hield de geruchten over de predikant voor Carly achter.

Toen we de volgende dag weer eens naar de kerk gingen, wilde het toeval dat dominee Mathews ons na de dienst even apart nam. Hij vroeg of we het echt meenden dat we wel eens een keer op Anjanae wilden passen.

Carly sprong praktisch uit haar schoenen om hem te vertellen dat we dat echt meenden, waarop hij vroeg of we haar dan de volgende vrijdag op konden hebben.

Binnen enkele minuten was de afspraak gemaakt en zodra we vertrokken begon Carly met plannen.

We hadden afgesproken dat Anjanae om half acht zou worden afgezet en we moesten ons haasten om na het werk op tijd uit de stad te vertrekken. Het lukte ons met twintig minuten over, wat Carly de tijd gaf uit te pakken en het huis voor het jonge kind klaar te maken.

Ook al zou het maar voor ongeveer vier uur zijn, Carly had genoeg spullen meegenomen voor een week. Op weg naar boven dacht ik aan haar moederinstinct en realiseerde me dat ze geen familie of vrienden in de buurt had met jonge kinderen, dus dit was een nieuwe ervaring voor haar.

De klop op de deur kwam tegen de afgesproken tijd en voor ons stond dominee Mathews met zijn hand op de schouder van het kind dat een nerveuze blik had. Carly boog zich onmiddellijk voorover en pakte Anjanae's hand, haar zachtjes naar voren trekkend totdat ze in staat was haar in haar armen te nemen. Mijn vrouw droeg nog steeds haar werkkleding, een blouse met lange mouwen en een kokerrok, en toen ze het kind optilde, trok haar blouse opzij, waardoor een groot deel van één van behacups zichtbaar werd.

Toen ik naar de zwarte man keek, zag ik dat hij er openlijk met een hongerige blik van verlangen naar staarde. Hierdoor leken de geruchten van de eigenaar van de bouwmarkt wel heel echt.

"Anjanae, ik zie je straks, schat. Wees braaf en gedraag je," zei de predikant liefjes tegen zijn dochter.

"O, we gaan lol hebben," verklaarde Carly nadrukkelijk, hoewel het kleine meisje nog steeds een bezorgde blik had.

"Bedankt, Carly en Peter. Jullie zijn de beste," zei hij, en met een laatste blik op mijn vrouw draaide hij zich en vertrok.

De volgende uren waren een bewijs van het doorzettingsvermogen van mijn vrouw. Anjanae was bang en terughoudend om op welke manier dan ook met Carly om te gaan. Het enige wat ze echt wilde was tv kijken, maar Carly had zoveel meer gepland en eiste bijna dat het kind meedeed. Eindelijk leken ze op hetzelfde niveau te komen, en uiteindelijk konden ze het goed met elkaar vinden. Helaas werd het tegen die tijd laat en had het kind bijna geen benzine meer.

Ik deed mijn best om uit de buurt te blijven, eerst buiten bij het vuur zitten en deed daarna wat werk op mijn computer in de slaapkamer. Carly stopte het jonge meisje uiteindelijk om tien over tien in bed in één van de logeerkamers en schonk zichzelf toen een drankje in.

"Volgens mij hebben we eindelijk vrienden gemaakt," zei ze, terwijl ze de slaapkamer binnenkwam en over mijn schouder keek.

"Dat denk ik ook. Het heeft even geduurd, maar het is je gelukt," complimenteerde ik haar.

"Ja, bedankt," antwoordde ze en deed mijn laptop dicht. "Laten we praten."

Ik volgde haar naar de woonkamer en nadat ik mijn eigen drankje had gehaald ging ik naast haar zitten. "Waar wil je over praten?"

"Ik weet het niet, maar ik wil niet alleen zijn," lachte ze.

"Heb je plezier gehad?"

"Ja! Het is leuk. Maar ook hard werken."

We dronken wat en kletsten verder, waarbij Carly zo'n beetje om de vijf minuten opstond om naar het meisje te gaan kijken. Ik kon zien dat ze het moederschap en mijn perceptie van haar vaardigheden peilde, dus ik zorgde ervoor dat ik haar herhaaldelijk complimenteerde.

Ik heb verschillende keren geprobeerd het gesprek naar andere onderwerpen te verplaatsen, maar ze bracht het altijd terug naar Anjanae. Ik vroeg me af of ze dacht aan een wijziging van haar tijdschema voor het moederschap.

De geplande tijd voor dominee Mathews om zijn dochter op te halen was half elf, maar om elf uur was hij er nog steeds niet. Toen het twaalf uur werd probeerden we zijn mobiele telefoon, maar hij nam niet op. Inmiddels werden we moe, vooral na de drankjes, dus ik zei tegen Carly dat ze naar bed moest gaan en dat ik op zou blijven.

Het was even na tweeën toen geklop op de deur me uit mijn slaap op de bank wekte, en luttele seconden later opende ik de deur. Het was de dominee er hij zag er nogal verwilderd uit.

"Het spijt me. Ik ben de tijd helemaal uit het oog verloren. Vergeef me alsjeblieft?" zei hij, en ik wist zeker dat ik een vleugje alcohol in zijn adem rook.

"Het is oké. Geen probleem. Ze ligt te slapen," zei ik, terwijl ik wilde dat hij snel zijn dochter ophaalde en ik naar bed kon gaan.

Zonder dat ik dat wist was Carly naast Anjanae in de logeerkamer gaan liggen. Ze droeg haar normale slaapkleding, een kort T-shirtje en een string. Ze had onder een soort sjaal gelegen, maar die was door haar bewegingen weggeschoven, want nu hadden we een duidelijk zicht op haar bijna naakte kont.

Ik reikte naar beneden om de sjaal weer over haar heen te trekken, maar ze moet onze aanwezigheid gevoeld hebben, want ze draaide zich om en bracht haar met string bedekte kutje in zicht.

Het was een ongemakkelijk moment. Ik keek opzij naar de predikant, die een grijns had van oor tot oor. Dan realiseerde Carly zich eindelijk de situatie en trok de sjaal op tot in haar middel, maar hij was niet groot genoeg om haar hele lichaam te bedekken.

Dominee Mathews trok de dekens terug, tilde zijn dochter in zijn armen en liep met mij mee naar de voordeur.

Op het moment dat we de deur bereikten haalde Carly ons in, de sjaal nu als een rok om zich heen gewikkeld, en kuste het jonge meisje op de wang. "Dag, Anjanae," fluisterde ze. Toen ze een stap achteruit deed, konden ik haar tepels door de dunne stof van het t-shirt heen zien prikken. Opnieuw keek ik naar de predikant die aandachtig naar de borsten van mijn vrouw staarde.

"Welterusten dominee," zei ik, en mijn woorden verbraken eindelijk zijn concentratie.

"Welterusten Peter, en welterusten Carly. Nogmaals bedankt," antwoordde de man, waarna hij zich omdraaide. Pas op dat moment realiseerde ik me dat mijn lul gedeeltelijk stijf was geworden.

Ik was lag een paar seconden later dan Carly in bed, maar in tegenstelling tot mijn vrouw, die bijna onmiddellijk in slaap viel, kon ik de slaap niet vatten. Ik staarde in de duisternis en vroeg me af waarom de blootstelling van mijn vrouw me had opgewonden.

Was het iets religieus? Dat een lid van de geestelijkheid haar bijna naakt had gezien? Had het te maken met het feit dat de dominee zwart was? Was het gewoon omdat het een andere man was?

Ik had het antwoord niet, maar één ding dat ik wel wist, en dat was dat dominee Mathews het leuk vond wat hij zag.

"Je hebt gisteravond een geweldige show weggegeven," zei ik de volgende ochtend tegen Carly terwijl we in bed lagen te knuffelen. Ik was voor haar wakker geworden en heel geil. Er lag een condoom klaar op het nachtkastje, wachtend tot ze zich zou roeren.

"Wat bedoel je?" vroeg ze, maar ik kon zien dat ze probeerde niet te glimlachen.

"Je weet best wat ik bedoel. Ontken het maar niet," reageerde ik, terwijl ik haar ribben kietelde waardoor ze begon te spartelen.

"Het was een ongelukje," riep ze, en met haar bekentenis stopte ik het kietelen.

"Was dat zo?" vroeg ik, terwijl ik er plezier in had haar uit te dagen.

"Natuurlijk. Ik lag te slapen. Je had hem niet in de logeerkamer moeten laten," verklaarde ze, terwijl ze probeerde het te verdraaien.

Ik trok haar strakker tegen me aan en kuste haar. Door het spelen met haar lichaam raakte ze opgewonden en werd ze nat. Ik deed het condoom om, klom op haar en duwde me met haar hulp naar binnen. "Mmmm... ik hou van dit deel," kreunde ik in haar oor.

"Ik ook," zuchtte ze.

We begonnen langzaam en teder te bewegen, met veel gekreun en kusjes. Ik weet dat ik moest klaarkomen, maar Carly leek meer inschikkelijk dan opgewonden, dus ik dacht dat ik snel een hoogtepunt zou bereiken en haar zou laten gaan.

"Je hebt hem opgewonden," flapte ik eruit. Het was een gedachte in mijn hoofd, niet bedoeld om te worden uitgesproken, maar op de één of andere manier ontsnapte het.

"Wat?" antwoordde ze.

"De dominee. Je hebt hem opgewonden," antwoordde ik, want nu het eruit was, was de tweede keer veel gemakkelijker.

We hadden nog nooit over zoiets als dit gesproken, hoewel ik veel voorbeelden had van momenten waarop mannen merkbaar op haar schoonheid hadden gereageerd. Natuurlijk, in die gevallen was het in normale kleding of misschien een bikini, niet in bed met slechts een klein stringetje. Ik wist niet zeker hoe ze zou reageren, dus concentreerde ik me op het ritme van ons vrijen.

"Hoe weet je dat?" antwoordde ze fluisterend en na enkele seconden stilte.

"Zijn ogen," zei ik tegen haar.

"Wat bedoel je?" zei ze na opnieuw een stilte.

"'Hij wilde je. Zijn ogen verslonden je," legde ik uit. Met die woorden was er een verandering in haar acteren. Eerst nauwelijks merkbaar, maar langzaamaan werd die duidelijker werd. Carly raakte opgewonden en was nu volledig bezig met ons vrijen.

"Volgens mij zie je dingen die er niet zijn," zei ze na een stilte die zeker een minuut duurde.

"Nee, het was er. Het was echt," antwoordde ik snel.

Er werd daarna niet meer gepraat. We bleven met onze eigen gedachten achter terwijl we kreunden en zuchtten op weg naar ons orgasme. Carly kwam als eerste, ze sloeg haar benen om me heen en trok mijn mond naar die van haar. Kort daarna volgde ik met verschillende harde stoten, terwijl mijn zaad de punt van het condoom vulde.

Ze stapte kort daarna uit bed en ging naar de badkamer waar ze het volgende uur doorbracht met douchen en voorbereiden van de dag. Ik bleef liggen, naar het plafond starend en nadenkend.

Of je het nu leuk vindt of niet, we waren beslist over een drempel gegaan. Ik wist dat ze opgewonden was geraakt, misschien zelfs klaar was gekomen met gedachten aan een andere man.