Mijn Moeder, Zaterdagochtend

‘s-Nachts droeg ze vaak een lang wit shirt. In de weekeinden hield ze haar slaapkleding ‘s-ochtends vaak aan als ze door het huis liep. Als ze in de buurt van het raam kwam, of eigenlijk als ze vanuit mij gezien voor een raam langs liep, dan scheen haar shirt door. Dan scheen het daglicht er doorheen, en kon ik haar lichaam zien. Of genoeg om op die leeftijd mijn fantasie aan het werk te zetten. Dat had ik redelijk snel door. Uit nieuwsgierigheid zocht ik het op. Ik liep in het weekend dan ook vaak langs de achterzijde van de kamer langs mijn moeder. Dan kon ik soms minutenlang de vorm van haar borsten in me opnemen zonder dat ze het door had. Of althans; daar ging ik toen vanuit. Zou ze het door hebben gehad?

Ik stond dan soms bij het keukeneiland terwijl ik naar haar keek. Terwijl ik achter het keukeneiland stond, zag ze mijn stijve niet in mijn pyjamabroek. En als ik naar voren leunde, wreef mijn stijve tegen de kastdeurtjes van het keukeneiland. Zo kon ik mezelf bijna een orgasme bezorgen. Open en bloot, in ons eigen huis, maar toch zonder dat iemand het door had. Het laatste stukje lukte op deze manier net niet, waardoor ik wel eens een kwartier lang met een stijve heb gestaan. Terwijl mijn moeder gewoon haar eigen ding aan het doen was, of zelfs tegen mij stond de praten. Ik heb me wel een paar keer afgevraagd of mijn moeder dan niet aan mijn ogen of mijn wangen kon zien dat ik opgewonden was, en nog maar millimeters verwijderd was van een orgasme.

Op een onbewaakt moment liep ik dan weg, en ging ik terug naar mijn eigen kamer. Veel hoefde ik dan niet meer te doen om mezelf te helpen. Een paar subtiele bewegingen en mijn zaadlozing was een feit.

Stiekem heb ik wel eens gehoopt dat mijn moeder me zou betrappen. In de keuken, of op mijn kamer. Ik wilde haar eigenlijk het liefst vertellen, of nee laten zien, dat dít is wat ze met mij deed. Na een flinke zaadlozing keek ik naar mijn eigen sperma. Het was een flink plasje geworden, en ik dacht “ze zou eens moeten weten”. Op een bepaalde manier dacht ik zelfs: “Ze heeft het eigenlijk verdiend, het récht, om hier eens getuige van te zijn.”

Dat leek allemaal nooit te gaan gebeuren… totdat het een keer wél gebeurde. Wat ik daarna heb meegemaakt wil ik je graag vertellen.

Terwijl ik een keer mijn brood stond te smeren, kwam mijn moeder naar mijn kant van de keuken gelopen. “Ik zal even wat sinaasappels persen.” zei ze. Terwijl ze langs het keukeneiland liep, maakte ik een kleine draaibeweging haar kant op. Mijn stijve ontsnapte uit zijn houdgreep tussen mijn kruis en de kastjes, en hij zwiepte onder de stof van mijn pyjamabroek naar links.

Mijn moeder bleef een seconde stil staan tijdens het lopen. “Oh. Ehm…” stamelde ze verbaasd. Ze liep vrijwel meteen weer door, maar het was voor ons allebei duidelijk dat ze me in haar ooghoeken had betrapt. Ik ging door met brood smeren, alsof er niets aan de hand was. Maar na een minuut liep ik zoals ik al eerder gedaan had, weg uit de keuken naar mijn slaapkamer. Ik bleef enkele minuten weg. Mijn instinct zei me dat ik niet te lang weg moest blijven, en weer snel terug moest gaan naar de keuken. Maar ergens wist ik dat het niet veel uitmaakte. Mijn moeder wist nu vast wel waarom ik weg was uit de keuken. En voor het geval dat niet zo was, hoopte ik stiekem dat ik precies lang genoeg weg zou blijven dat het kwartje bij haar alsnog zou vallen. Na een paar minuten liep ik weer terug naar de keuken, en ging ik verder waar ik was gebleven. Mijn moeder zei er geen woord over. “Lust je ook een glasje sinaasappelsal?” vroeg ze even nadat ik terug was.

De week daarna gebeurde er niet veel bijzonders. Mijn moeder kwam, naar mijn idee niet toevallig, weer op dezelfde manier langs het keukeneiland gelopen waar ik stond. Maar ik had geen stijve, en er gebeurde die dag verder niets bijzonders.

De week daarna was het weer raak. Opnieuw stond ik met een flinke stijve in de keuken, en ja hoor, opnieuw kwam mijn moeder op een gegeven moment langs me gelopen. Ze bleef niet eens stil staan om een blik te werpen. Maar een minuut nadat ze achter me langs was gelopen, liep ze weer terug, en fluisterde ze in mijn oor “Misschien moet je even naar boven gaan.”

Ik stond met mijn mond vol tanden maar ergens diep in mijn binnenste juichte er iets. Ik kon het niet geloven. Ik deed een poging om te reageren alsof ik niet wist waar ze het over had. En weer ging ik door met het maken van mijn ontbijt alsof er niets aan de hand was. Na een paar minuten verzamelde ik mijn moed, en liep ik weg uit de keuken. Stiekem hopend dat ze het door had. In mijn ooghoek zag ik mijn moeder mijn kant opkijken. Met haar handen op het aanrecht leunend stond ze daar roerloos.

Toen ik weer terugkwam in de keuken, zat mijn moeder aan tafel met haar ontbijt. Ze keek mijn kant op. Alhoewel ik een poging deed om haar blik te ontwijken, vonden onze ogen elkaar toch.

“Alles goed, schat?” vroeg ze.

- “Ja, hoezo?” vroeg ik onnozel.

Mijn moeder glimlachte terwijl ze nog een slok koffie pakte, en ze zij verder niets. Rustig bleef ze zitten terwijl ze haar ontbijt verder opat.

In die weken daarna leek het alsof mijn moeder de grenzen steeds verder ging opzoeken. Opvallend lang bleef ze met een kop koffie voor het grote raam staan. Schuin naar buiten kijkend, half naar mij toe gedraaid, waardoor ik een magistraal uitzicht had. Een keer tilde ze haar armen op om zich uit te rekken. Terwijl de stof van haar shirt over haar borsten naar boven gleed, kwamen haar navel en een stukje van haar buik onder haar shirt uit.

Een andere keer viel me op dat ik onder haar pyjamabroek de contouren van een string zag, wat me nog nooit eerder opgevallen was. Langzaam stond ze met haar heupen heen en weer te wiegen. Alsof ze heel zeker wilde weten dat ik alles gezien had: haar borsten, haar heupen, en de string onder haar pyjamabroek. Over haar schouder volgde ze mijn wandeling van de keuken naar de kamerdeur. Achter me hoorde ik haar slurpen aan haar koffie terwijl ik de kamer uitliep.

Dit ging zo enkele weken door. Het leek een spelletje. Of een show, die mijn moeder met plezier speciaal voor mij opvoerde. Het voelde alsof dit zo maanden, jaren zou kunnen doorgaan. Achteraf denk ik dat dat ook haar plan was. Maar ook zij was een mens van vlees en bloed. Ook zij had een mate van zelfbeheersing die niet eindeloos was. Ook zij kon haar zelfbeheersing verliezen, zo bleek enkele weken later. Op een ochtend in het weekend liep ik weer richting de keuken. Meestal was mijn moeder eerder beneden. Maar nu liep ik langs haar slaapkamer, en was haar deur nog dicht. Ik wilde haar roepen, maar ik bedacht me op het laatste moment. Ten eerste hield ik er zelf ook niet van om uit bed geroepen te worden in het weekend. En iets in mij voelde de behoefte om aan haar dichte deur te luisteren. En wat ik toen hoorde… Een zacht gekreun kwam uit haar kamer. Ik kon mijn oren niet geloven. Ik hield mijn hand voor mijn mond om zelfs mijn ademhaling geen geluid te laten maken. Ik wilde voorzichtig doorlopen richting de huiskamer, maar in plaats daarvan bleef ik staan. Ik bleef luisteren. En ik hoorde hoe haar gekreun hoger en sneller werd. Het was nog steeds een zacht gekreun, alsof ze onder haar dekbed verstopt was, maar het was toch duidelijk genoeg hoorbaar door de deur heen. Na een lange kreun werd het ineens stil. “Shit!” dacht ik. Nu werd het wel heel moeilijk om ongemerkt verder te lopen. Ik deed een poging, maar op het moment dat ik begon te lopen, kraakte het parket. Er was geen twijfel mogelijk dat ik uit stilstand wegliep. Dat ik niet toevallig langs haar deur liep. Ik had daar staan luisteren, en dat moest zij nu ook gehoord hebben.

Toen mijn moeder even later de keuken in kwam lopen, en ik daar al stond, zei ze niets. En ik ook niet. Ze keek enkele keren indringend mijn kant op, maar ging daarna aan tafel zitten en verder bleef het stil. Toen ze haar ontbijt op had bleef ze even stil zitten. Het was bijna alsof ze aan het bidden was. Waarschijnlijk was ze aan het nadenken over haar volgende actie. Want even later stond ze op, liep ze in een rechte lijn naar de keuken, snel achter mij langs, en fluisterde ze in mijn oor weer de bekende woorden: “Misschien moet je even naar boven gaan.”

Ik was even verbaasd. Ik had helemaal geen stijve deze ochtend, en zij had daar ook niets van kunnen zien. Ik stond met mijn mond vol tanden. Toen ik mijn hoofd naar de zijkant draaide stond ze daar nog, en keek ze me indringend aan. Ze bleef me even aankijken en ging daarna weer aan tafel zitten.

Voor de vorm nam ik nog een paar happen van mijn brood. Het voelde als een toneelstukje. Daarna liep ik langzaam de kamer uit, richting de trap. Toen ik door de deuropening liep, hoorde ik achter mij duidelijk het geluid van de stoel van mijn moeder die ze naar achteren schoof om op te staan.

Ik wist niet precies wat ik moest doen. Ik ging op mijn bed zitten met mijn handen op mijn knieën. Inmiddels had ik wel een stijve. In mijn pyjamabroek wees hij schuin omhoog. Het duurde niet lang voordat ik mijn moeder op de gang hoorde. Langzaam kwam ze richting mijn deur gelopen.

In mijn onderbewustzijn voelde ik de drang om mezelf uit te kleden. Ik zou de reactie van mijn moeder willen zien als ze binnenkwam, en ik met een blote stijve op het bed zat. Maar ik durfde het niet. Al maakte het niet veel uit, want mijn stijve was ook met mijn kleren aan duidelijk zichtbaar.

*klop-klop*

Mijn moeder stond voor mijn kamerdeur. Langzaam ging de deur open.

Ze kwam naar binnen.

“Hoi schat.”

Ze leek niet naar de stijve in mijn broek te kijken.

Ze liep op me af en kwam naast me zitten op mijn bed.

“Gaat het?” vroeg ze vriendelijk.

Ik maakt een klein knikje.

“Ik wilde je niet laten schrikken. Je hoeft je niet te schamen hoor.”

Ze legde haar hand op mijn bovenbeen.

“Mag ik eens kijken?”

Ik keek haar verschrikt aan.

Ze legde haar hand nu op mijn schouder.

“Wil je dat ik je help, schat?” vroeg ze terwijl ze me aankeek.

Aarzelend knikte ik. Zo subtiel dat het bijna niet te zien was, maar mijn moeder zag genoeg bevestiging.

“Doe maar naar beneden.” ze ze terwijl ze naar mijn kruis keek.

Ik voelde mijn hart in mijn keel bonzen.

Ik wist niet of ik nu op moest staan, of moest blijven zitten.

Ze legde haar hand op mijn bovenrug, alsof ze me overeind wilde helpen.

“Kom maar schat, ik zal je helpen.”

Langzaam stond ik op, en aarzelend draaide ik met mijn gezicht naar haar toe.

Mijn moeder stak haar armen uit richting mijn taille, en begon langzaam mijn broek en onderbroek bij mijn heupen naar beneden te vegen.

Ze keek me aan terwijl ze nog steeds op het bed zat.

“Kom maar, schat. Ik wil het nu wel eens met mijn eigen ogen zien.”

Toen mijn stijve tevoorschijn kwam, werder haar ogen groter.

“Is-is dit wat ik met je doe? Is dit wat je moeder voor effect op je heeft?” vroeg ze, op een toon die eerder verheugd dan veroordelend was.

Weer knikte ik voorzichtig.

“Het is lang geleden dat ik je bloot gezien heb, schat. Maar niet voor het eerst natuurlijk.” zei ze vrolijk.

“Mag ik je aanraken?”

Ik aarzelde. Ik wilde niets liever, maar tegelijkertijd vond ik het doodeng.

“Wacht, ik zal het gelijkwaardiger voor je maken, schat.”

Ze stond op en trok haar pyjama broek naar beneden. Een rode string kwam te voorschijn. Ook die trok ze langzaam naar beneden. Terwijl ze haar handen zacht op haar blote heupen legde, ging ze langzaam weer zitten.

Ze keek me aan en zei: “Je mag mij ook eerst uitkleden als je wilt?”

Terwijl ze dit zei, pakte ze met haar handen de onderrand van haar pyjamashirt vast, en zo bleef ze zitten.

“Doe maar, schat. Je wilt toch graag zien wat er onder zit? Het mag.”

Ik bewoog met mijn handen naar haar shirt toe. De laatste aarzelingen die ik had, werden weggenomen toen ze mijn polsen vastpakte en naar haar heupen bracht. Terwijl ik haar shirt vastpakte liet ze mijn handen los, en aaide ze me over mijn wang. Daarna stak ze haar armen in de lucht.

Ik trok haar shirt over haar hoofd, en haar borsten kwamen te voorschijn.

“En, vind je ze mooi?” vroeg ze.

- “Ja…” zei ik zachtjes.

Ze drukt met haar handen haar borsten omhoog, en keek me aan. Ze glimlachte en snoof tevreden door haar neus.

“Trek die ook maar uit.” knikte ze naar mijn shirt.

Ik trok mijn shirt omhoog. Terwijl het shirt over mijn hoofd ging voelde ik ineens haar hand om mijn penis. Verschrikt maakt ik de laatste beweging om mijn shirt op de grond te gooien.

Ik keek haar aan. Maar zij keek naar mijn penis.

“Hm… jeetje.”

Mijn lichaam schokte. Een plotseling stoot lucht kwam uit mijn mond, terwijl ik keek naar de hand van mijn moeder die mijn stijve penis vasthield.

“Is dat allemaal vanwege mij?” vroeg ze met een speelse stem.

- “Mam… ik kan er niets aan doen.” floepte er ineens uit mijn mond.

“Je hoeft je niet te schamen, schat.”

Ze keek weer naar mijn stijve.

“Je hoeft je helemaal niet te schamen. Niet voor mij.”

Ik had waarschijnlijk nog steeds een angstige blik op mijn gezicht. Ze strekte haar armen uit, pakte me vast om mijn billen heen, en trok mijn lichaam naar haar toe.

Mijn stijve drukte in het zachte vlees van haar borsten, en haar hoofd kwam tegen mijn buik. Eerst legde ze haar wang op mijn buik. Daarna gaf ze me een kus.

“Wat doe je altijd om jezelf te helpen? Als je naar boven loopt?”

- ”Ik-ik…” stamelde ik.

“Doe maar, schat. Ik wil het graag zien. Als je het goed vindt.”

Mijn moeder pakt mijn hand vast om me te helpen. Ze legde mijn hand op mijn stijve. Ik begon mijn hand heen en weer te bewegen, zoals ik dat altijd deed. Met korte, redelijk snelle bewegingen. Ze legde haar handen aan weerszijden op mijn heupen en streelde zachtjes op en neer. Ze keek me glunderend aan. Ze bewoog haar schouders zachtjes heen en weer waardoor haar borsten voor mij op e neer bewogen.

“Zo is het nog wat makkelijker voor je hé?” zei ze.

Ze keek naar de bewegingen van mijn hand.

“Doe wat langzamer, schat. Verder naar achteren.”

Ze pakte mijn pols vast en begeleidde mijn hand naar voren en naar achteren, met diepere langzamere bewegingen.

“Zo, dat is toch veel fijner?” zei ze zacht.

Ik kreunde zachtjes en kneep mijn lippen op elkaar.

Ze keek me indringend aan. Ze beet zachtjes op haar onderlip, terwijl ze haar borsten begon te masseren.

Ik viel van de ene verbazing in de andere. Ik had mijn moeders borsten al zeker 10 á 15 jaar niet meer bloot gezien. Laat staan dat ik haar ooit op haar lip had zien bijten. Het was een ongelooflijk gevoel; deze zelfbevrediging terwijl mijn moeder keurend toekeek. Ik wist dat ik wel snel zou klaarkomen als ik zo verder ging. Ineens wist ik niet hoe ik verder moest. Ik durfde niet echt meer. Ik wist nog niet precies waarom.

Ze zag het aan mijn ogen.

“Ga maar door, schat. Ik vind het fijn om te zien… je bent zo mooi. En je bent zo groot geworden.”

- “Maar… mam, ik…” stamelde ik, half kreunend. Ik keek naar beneden, naar mijn stijve, die voelde alsof hij op springen stond.

“Ben je bijna zover, schat? Voel je het aankomen?”

Ineens liet ze met haar van mijn heup los. Ze deed haar benen uit elkaar en begon met haar hand over haar vagina te wrijven. Ze kreunde zacht, en terwijl ze haar ogen dicht deed, bleef ze met haar linkerhand over mijn bovenbeen wrijven.

“Kom maar schat…. ga maar door… ik vind het zo lekker…”

- “Mam… wat… wil je dan… moet ik dan…”

“Ja schat… spuit maar gewoon. Als je zover bent. Op mij. Alsjeblieft. Doe maar. Dat lijkt me zo fijn… op mijn borsten…”

- “Echt…?” kreunde ik.

“Ja! Ik meen het. Doe maar.”

- “Mm. Bijna… mam… bijna…” kreunde ik.

“Hmmmmmm!” kreunde ze enthousiast.

“Mag ik je helpen, schat? Het laatste stukje?”

- “Ja…” aarzelde ik. Ik wist niet precies wat ze wilde.

“Ik wil het zo graag voelen als je klaarkomt. Ik wil het voelen.”

Ze stak haar rechterhand onder mijn ballen en begon zacht te masseren.

“Ga maar daar schat… ga door…”

Met haar andere hand masseerde ze haar borstkas. Om mij het laatste zetje te geven. Maar het was ook alsof ze met haar hand het doelwit markeerde. Ze wilde mijn zaadlozing voelen.

- “Mam… ik kom bijna… ik kom…”

“Ja, ja, kom maar schat… spuit maar… lekker…”

- “Mh… mmmhh… mam… mam…” ik voelde mijn orgasme uit mijn ballen omhoog trekken. Vanaf mijn moeders zachte hand via mijn ballen naar mijn penis.

Mijn moeder voelde dat mijn spieren zich aanspanden.

“Ja!” zei ze terwijl ze stevig in mijn ballen kneep. Zachtjes trok ze eraan.

- “Aaaaahhhhh…..” schreeuwde ik uit terwijl mijn zaad richting mijn moeders borstkas spoot. In een reflex greep ik met mijn linkerarm naar haar en pakte ik met mijn hand haar schouder vast. Onwillekeurig kneep ik er hard in, maar ze gaf geen kik. Ze kreunde alleen even, maar niet van de pijn.

Ze bleef haar borstkas masseren totdat mijn eerste stoot sperma haar hand raakte. Ze hield haar hand nu omhoog, niet om mijn zaad tegen te houden, maar om het op haar hand te voelen landen.

“Oooh…. heerlijk… lieverd… spuit maar…” zei ze, terwijl haar gezicht glunderde.

“Zo lekker…..”

Mijn volgende stoten zaad raakten de binnenkant van haar hand, haar borsten, en er landde zelfs een druppel op haar hals. Toen mijn zaadlozing was afgelopen, pakte ze met haar ene hand mijn hand vast die op haar schouder lag. Zachtjes wreef ze over mijn hand. Met haar andere hand wreef ze mijn sperma over haar borsten.

“Hmm… was het fijn schat? Ik vind het zo lekker zo…”

- “Ja…” zei ik zachtjes.

“Zal ik je schoonmaken?”

- “Ik…” weer stamelde ik omdat ik niet meteen wist wat ze bedoelde.

Ze wreef het sperma dat nog aan haar hand zat af aan haar borst. Daarna pakt ze mijn penis vast, eerst met een hand, en daarna ook met de andere. Met de ene hand hield ze mijn voorhuid naar achteren, en met de andere wreef ze naar voren toe het zaad eraf wat nog aan mijn eikel hing. Daarna trok ze met de andere hand mijn voorhuid terug naar voren.

Weer veegde ze haar handen af aan haar borsten. Ze trok een zuinig gezicht, alsof ze wilde zeggen “zo, opgeruimd”.

Ze keek me aan terwijl ze licht achterover leunde op mijn bed.

Met haar handen nog gedeeltelijk onder het sperma leunde ze op mijn dekbed. Ze grinnikte ondeugend terwijl ze me aankeek.

Met haar rechterhand greep ze weer naar vagina. Ik keek een beetje verschrikt.

“Maak je geen zorgen schat. Ik kan niet zwanger worden. Maar voor de rest werkt alles nog gewoon hoor.” zei ze met een knipoog.

Ze wreef zachtjes over haar clitoris.

“Wil je mij misschien ook aanraken schat?” vroeg ze terwijl ze me aankeek?

- “Ik… nou ja…” stamelde ik.

Eigenlijk verlangde ik ernaar. Haar zachte ronde vormen. Ze was zo lief tegen me. En haar lichaam was spannend, mooi. Hier en daar een paar kleine rimpels, maar die maakten haar alleen maar echter. Daardoor had ik juist zin om haar zachte huid aan te raken. Maar ik wist niet of ik het nú wilde. Ik was nog aan het bijkomen van daarnet.

“Of zullen we dat voor volgende keer bewaren, lieve schat?”

- “Volgende keer?”

“Dat zou ik fijn vinden. Als jij het ook fijn vindt.”

- “Ja… ik denk het wel.” aarzelde ik.

Maar ze zag aan mijn gezicht dat ik meer wilde.

Het was even stil.

Ze grinnikte. “Ik hou je wel in de gaten hoor. En ik zal mijn shirts blijven dragen op zaterdagmorgen.” zei ze terwijl ze naar me knipoogde.

Ik kon al blozend een glimlach niet onderdrukken.

“Wil je misschien wel tegen me aan komen liggen, lieverd?”

- “Is goed.” zei ik voorzichtig.

Ineens stond ze op.

“Ik ben zo terug.”

In haar blootje liep ze mijn kamer uit, zo de gang in. Ze paradeerde als een fotomodel. Zo had ik mijn moeder nog nooit zien lopen. Ik hoorde een kraan op de badkamer. Na een minuut was ze alweer terug. Even bloot als dat ze vertrokken was.

Ze glimlachte eventjes nerveus, alsof ik haar voor het eerst bloot zag.

Ik zat op de rand van mijn bed, ook nog steeds zonder kleren.

Ze bleef even staan en keek me aan.

“Kom schat. Ik krijg het koud, jij ook?”

- “Ja… wel een beetje.”

“Kom, dan gaan we in bed liggen.”

Ze liep naar mijn bed en gebaarde dat ik moest opstaan.

Ze kroop onder mijn dekbed en hield het open zodat ik bij haar kon komen liggen.

Ik kroop dichterbij haar. Ze pakte me vast en trok me tegen haar aan. Voorzichtig ging ik steeds dichterbij liggen.

Ze grinnikte. “Kom maar schat. Kom lekker tegen me aan.”

Ze legde haar hand op mijn achterhoofd en trok voorzichtig. Mijn hoofd ging richting haar borsten. Ik wist niet zeker of ik dat zelf onbewust deed, of dat ze het voor me deed. Ze drukte mijn gezicht tegen haar borsten en bleef mijn haar strelen.

Het was alsof ik verlamd was. Als een dweil lag mijn arm over haar heen. Op de zachte huid van haar zij en heup. Haar been lag over mijn benen heen. Ik had me al lang niet meer zo heerlijk klein en machteloos gevoeld.