De Cult Van Ovulia - 1

De eeuwenoude stenen deur zwaait langzaam open als ik mijn gewicht er tegenaan zet. Het licht van onze fakkels is niet fel genoeg om het einde van de gang te bereiken die we nu voor ons zien. Het slot op deze deur moet honderden jaren dicht hebben gezeten. Terwijl ik een stap naar voren zet, bedenk ik me dat de vorige persoon die hier liep waarschijnlijk al heel lang dood is. Toch is de gang niet stoffig - integendeel, de stenen vloer en de muren glanzen, en de lucht ruikt schoon.

“Vanaf hier moeten we extra voorzichtig zijn,” hoor ik Aliya achter me zeggen. “Goed dat je het zegt,” antwoord ik. Ik had dat natuurlijk zelf ook al bedacht, maar ik ben blij dat ze bij mij is. Ik heb Aliya ontmoet in het dorp hier vlakbij. Ik was eigenlijk op doorreis en hoorde van haar over de cult van Ovulia. Ze zocht iemand om samen op zoek te gaan naar een verlaten tempel die in dit bos zou liggen, en zo staan we nu, twee dagen later, in deze ondergrondse stenen tunnel.

Samen lopen we verder door de verlaten gang. Hoewel we niemand zien, haal ik mijn zwaard uit de schede achter mijn rug en houd het gereed. Als we enkele tientallen meters door de gang zijn gevorderd stap ik ondanks mijn voorzichtigheid op een losse steen. Ik voel de steen onder mijn voet omlaag zakken en we horen direct een doffe klik. Voordat we weten wat er gebeurt, stijgt er een dikke mist op uit de stenen om ons heen. Binnen drie tellen zie ik geen hand voor ogen meer.

“Aliya!” roep ik. De mist mag dan dik zijn, ik kan er prima in ademen. Het lijkt ook geen giftig gas te zijn. Ik hoor Aliya’s stem terugroepen: “Doorlopen Thomas! Blijf vooruit gaan!” Haar stem komt van vóór mij, verder weg dan ik had gedacht. Ik stap voorzichtig vooruit en zet mijn voeten op de tast neer.

Al snel wordt de mist dunner en zie ik de figuur van Aliya verderop in de tunnel. Als ik dichterbij kom, zie ik ineens dat ze naakt is. Haar leren wapenrusting en haar lange cape zijn verdwenen, en ze heeft alleen nog haar fakkel in haar hand. Als ik omlaag kijk, zie ik tot mijn verbazing dat ikzelf ook spiernaakt ben, met enkel nog mijn zwaard in mijn hand.

“Wat is dit!?” roep ik, gebarend met mijn armen terwijl ik uit de mist stap. “Ik heb hierover gelezen,” antwoordt Aliya. “Dit is een valstrik van de Ovulia-cult. Het is een magisch gas waar kleding in oplost.” “Alleen kleding? Hoe kan dat?” “Tja. Het goede nieuws is dat we nu zeker weten dat we op de goede plek zijn. Het slechte nieuws is dat we zonder onze kleren verder moeten.” Aliya vindt het vinden van de tempel duidelijk belangrijker dan haar schaamte over haar naaktheid, voor zover ze zich al schaamt. Ze houdt haar fakkel omhoog om verder de gang in te kunnen kijken, en doet geen enkele poging om haar naakte lichaam te bedekken.

Ik sta nu dichtbij en kan haar lichaam goed zien. Ik vond haar meteen al een knappe vrouw toen ik haar ontmoette in de taveerne in het dorp, maar zonder kleding is het nog duidelijker wat een prachtig lichaam ze heeft. Aliya is ongeveer twintig lentes oud en heeft een lenig postuur. Haar lange bruine haar valt over haar slanke rug omlaag naar haar ronde billen, die ik nu in hun volle glorie kan bewonderen. Dan draait ze zich weer naar mij om, zodat ik goed zicht heb op haar volle borsten. Die zijn groter dan ik doorhad toen ze die leren outfit nog droeg, denk ik bij mezelf. Ik geniet van de aanblik van haar perfecte borsten en haar twee donkere tepels.

Aliya kijkt ook langs mijn lichaam op en neer. Zie ik daar nu een goedkeurende blik in haar ogen? Ik weet dat ik niks heb om me voor te schamen - jarenlang trainen in zwaardvechten was zwaar, maar ik heb er een sterk en atletisch lichaam aan overgehouden. Door de aanblik van Aliya’s naakte lichaam begint mijn pik al stijver te worden. Maar voordat ik hier langer over kan nadenken, zegt ze: “Kom, laten we verder lopen. Het kan nu niet ver meer zijn.” Ze heeft gelijk, denk ik. We zijn diep onder de grond in een verlaten ruïne, en het zou gevaarlijk zijn om hier, eh, ‘afgeleid’ te raken. “Goed,” zeg ik dus, en we lopen verder.

De gang maakt een aantal scherpe bochten en leidt dan naar een grote vierkante ruimte, met middenin een stenen schaal op een verhoogd voetstuk. Uit de schaal komt een zacht rood licht. Verder is de kamer leeg, ik zie ook geen andere deuren of uitgangen. Het plafond is zo hoog dat ik het niet eens kan zien bij het licht van Aliya’s fakkel. “Wat is dit? Het lijkt dood te lopen,” vraag ik.

Aliya loopt voor me uit richting de schaal. “Ik denk dat het een soort puzzel is,” zegt ze. Ze reikt haar hand in de schaal en pakt er een voorwerp uit dat het rode licht geeft dat ik al gezien had. “Dit is in elk geval interessant.” Als ik dichterbij kom, zie ik dat ze een ronde steen vasthoudt, ongeveer zo groot als een appel. Het is van een glad en glanzend materiaal gemaakt, een soort kristal lijkt het wel. Aliya legt haar fakkel in de schaal zodat ze de steen beter kan bekijken. Ze bestudeert hem aandachtig en van verschillende kanten. “Hm, ik weet niet wat dit is... Dit lijkt op niks waar ik over gelezen heb.”

Ik wacht geduldig af - Aliya weet hier meer van dan ik, dus wil ik me er niet te veel mee bemoeien. Ik loop nog een rondje door de kamer om te zien of ik misschien iets gemist heb, en laat ondertussen mijn ogen af en toe over Aliya’s lichaam gaan. Wat een lekkere borsten heeft ze, denk ik bij mijzelf. Ik beeld me in hoe het zou zijn om haar borsten vast te pakken, en om aan haar tepels te zuigen. Ik ben midden in deze gedachte als Aliya mij ineens recht aankijkt: “Hier, houd jij hem eens vast?” Ze houdt de lichtgevende steen omhoog.

Ik hoef de steen niet eens helemaal vast te pakken voordat het gebeurt. Zodra ik hem aanraak, dooft het rode licht en voel ik een warme gloed mijn hand in trekken. Het warme gevoel verspreidt zich door mijn arm, naar mijn borst, mijn buik, en mijn heupen. Mijn pik springt recht omhoog en begint op te zwellen. “Whoa!” roep ik. Mijn pik wordt steeds warmer en harder. Hij groeit tot hij groter is dan ik hem ooit heb gezien. Ik ben nu blij dat ik naakt ben, want dit had nooit in mijn kleding gepast. “Wat gebeurt er?”

“Het is een vruchtbaarheidsritueel!” Aliya’s ogen zijn groot en kijken strak naar mijn enorme pik. “Ovulia was een vruchtbaarheidsgodin, en er zijn geruchten dat haar volgelingen hun tempels beschermden met bepaalde… rituelen.” “Rituelen?” vraag ik. Ik kan niet heel scherp meer nadenken - ik ben echt botergeil geworden, maar ook een beetje ongerust over hoe groot mijn piemel ineens is geworden. Ik merk ook dat mijn pik zo ver opgezwollen is dat het pijn begint te doen. “Het doet zeer!” roep ik. Mijn lijf wordt steeds geiler, en het wordt steeds moeilijker om mijn ogen van Aliya’s lichaam af te houden en ik merk dat ik nu volop naar haar tieten aan het staren ben.

“Je moet klaarkomen, Thomas!” zegt Aliya. “In de schaal!” Ik kijk haar aan. Wat voor rare tempel is dit? “Kom hier, houd je lul boven de schaal en trek jezelf af!” Dat laat ik me geen twee keer zeggen. Ik voelde me al geil sinds Aliya ineens naakt voor me stond, maar dat was niks vergeleken met hoe mijn pik nu op springen staat. Ik loop naar de schaal terwijl ik met mijn hand over mijn enorme staaf beweeg. Mijn lul voelt warm in mijn eigen hand aan. Aliya gaat tegenover mij staan en kijkt gebiologeerd naar mijn enorme pik. Terwijl ik mezelf bevredig, kijk ik naar haar borsten. Het duurt niet lang voor ik een enorm orgasme voel opkomen, en dikke stralen sperma in de stenen schaal spuit. “Ooooooooh…” kreun ik.

Aliya kijkt met grote ogen naar de dikke klodders zaad in de schaal. “Zo…” fluistert ze. Maar hoewel ik een intens orgasme heb gehad, wordt mijn pik niet slapper. En vrij snel komt ook het pijnlijk kloppende gevoel weer terug. “Aliya, ik ben nog steeds zo stijf als een eik,” zeg ik. Ze kijkt me bezorgd aan. “Dat is raar... Dit zou de oplossing moeten zijn. Waarom gebeurt er niks?”

Ik pak mijn lul nu met beide handen vast en begin mezelf nog fanatieker af te trekken, maar echt lekker voelt dat niet. Na een tijdje loopt Aliya om de schaal heen en komt ze achter me staan. Ze drukt zich tegen mijn rug en reikt met haar hand langs me heen naar mijn lul. “Hier, misschien moet ik je even helpen.” Ik ben te opgewonden om verbaasd te zijn over wat er gebeurt. Haar zachte hand voelt heerlijk koel aan op mijn warme en gezwollen lul. Als ze hem vastpakt en me begint af te trekken, kreun ik het uit. “Oooooh, dat is heerlijk.” Ik voel haar naakte lichaam tegen mijn rug aan gedrukt, haar borsten en haar tepels schuren tegen mijn lichaam.

Er is duidelijk een soort magie in het spel waardoor alles aan mijn pik veel intenser voelt. Ik geniet van hoe ik op deze bizarre plek wordt verwend door een sexy naakte vrouw die ik een paar dagen geleden nog niet eens kende. Omdat ze achter me staat kan ik haar nu niet zien, maar ik weet precies hoe het lichaam eruit ziet dat ik nu tegen mijn rug voel aangedrukt. Ik kreun steeds harder en mijn knieën beginnen te knikken van genot, maar een orgasme komt nog niet. “Oooh, ga door Aliya, ik ben zo dichtbij!” Aliya reikt met haar andere arm langs mijn linkerzij en dan voel ik ook een hand op mijn ballen. Ze streelt en kneedt mijn ballen terwijl haar rechterhand mijn gezwollen pik steeds fanatieker en steviger aftrekt. “Kom voor me klaar, Thomas,” zegt ze. “Spuit die enorme pik van je maar lekker leeg!” Dan houd ik het niet meer en met een enorme schreeuw bereik ik mijn hoogtepunt. Aliya blijft me aftrekken terwijl ik klaarkom en dit keer vul ik de schaal met nog meer sperma dan de eerste keer. Straal na straal landt in de stenen kom terwijl er vuurwerk af lijkt te gaan in mijn hoofd.

Als ik even later weer kan nadenken, is het gezwollen gevoel in mijn pik weg. Aliya komt naast me staan, terwijl haar hand mijn nu slappe lul blijft vasthouden. De stenen kom lijkt nu zelf licht te geven, en we kijken beide hoe mijn zaad in de schaal wordt opgezogen. Links van ons horen we een zwaar krakend geluid: een deel van de muur zakt in de grond omlaag en daar achter zien we een nieuwe uitgang van de kamer. In mijn enthousiasme sla ik als vanzelf een arm om Aliya’s middel en zoen ik haar vol op haar lippen. Ze beantwoordt mijn kus hartstochtelijk.

“Dat was gaaf!” zegt ze enthousiast. “Ik heb zoveel gelezen over de Ovulia-cult en hun vruchtbaarheidsrituelen, maar het bestaat dus allemaal echt!” Aan hoe ze naar mij kijkt merk ik ook een enthousiasme dat, laten we zeggen, wat minder ‘wetenschappelijk’ van aard is. Ze is duidelijk ook opgewonden geraakt door wat er zonet gebeurd is. Maar voordat ik kan reageren, heeft ze haar fakkel weer opgepakt en loopt ze richting de net geopende deur. Ik raap mijn zwaard van de vloer en volg haar.