Het Herstel... - 3

Lachend werd Jack voortgeduwd door de gangen van het ziekenhuis. Hij moest zich goed vast houden aan de leuningen van de rolstoel, want Thijs, zijn verpleegkundige, had er zichtbaar lol in.

Ze waren op weg naar het revalidatiecentrum voor de zoveelste sessie. Regelmatig wierp het personeel een afkeurende of boze blik op het duo vanwege hun onbesuisdheid. Maar meer dan eens werd een oogje dichtgeknepen, simpelweg omdat het Jack was. Jack was inmiddels een beroemdheid in het ziekenhuis, zeker nadat hij op miraculeuze wijze was ontwaakt uit zijn coma.

Hij was de afgelopen weken zichtbaar sterker geworden. Zelf had hij het idee dat hij beter in shape was dan voor zijn ongeluk. Er begon zich zelfs een klein wasbordje te ontwikkelen en ook zijn rugspieren werden stevig onder handen genomen. Temeer daar zijn rug een flinke optater had gehad door zijn ongeluk. Ook het zelfstandig lopen ging steeds beter, zonder stok inmiddels, maar de afstand naar het revalidatiecentrum was nog iets te ver.

Na een intensieve sessie van een uur, was hij weer terug op zijn kamer. Bezweet en uitgeput liet hij zich op het bed vallen. Bang om in slaap te vallen, ging hij echter snel weer recht op zitten.

Hij ging zich eerst even douchen. Ook dat kon hij nu prima alleen. Enerzijds heel fijn dat hij steeds meer zelfstandigheid begon terug te krijgen, maar anderzijds baalde hij ook een beetje dat met name Nina hem nu niet meer hoefde te helpen. Hij was echt op haar gesteld geraakt en zij op hem. Dat merkte hij aan alles. Verliefdheid was een groot woord, maar kriebels waren er zeker.

Zuchtend stond hij op en liep naar de doucheruimte. Voorzichtig kleedde hij zich uit en zette de douche aan.

Terwijl het heerlijke, warme water over zijn vermoeide lichaam stroomde, gingen zijn gedachten terug naar de afgelopen weken. Het was een grote schok geweest om te realiseren dat hij 6 jaar van zijn leven had gemist. Hij was nu 35 jaar. 6 jaar waarin de wereld niet had stil gestaan. Hij had zoveel gemist. Voor Jack voelde aan het als gisteren, dat hij Carolien had aangetroffen in hun echtelijke bed met een of andere klootzak die haar lag te naaien. Ze waren nog steeds getrouwd, maar hij voelde helemaal niets meer voor haar. Nul, niets, nada.

Sinds dat bezoek met Esmée kwam ze nu 6 dagen in de week op bezoek. Ze voerden wel gesprekken, maar Jack hield zich nog steeds van de domme. Hetgeen hem steeds beter af ging. Alsof hij zich een andere persoonlijkheid aan het aanmeten was.

Carolien probeerde het wel. Ze sprak over gezamenlijke vakanties, vrienden, bracht foto’s mee van hun beiden, haalde anekdotes aan. Alles probeerde ze om hem te helpen zijn geheugen weer terug te krijgen. Maar Jack gaf geen krimp. Uiteraard herinnerde hij zich alles, tot in het scherpste detail.

Tot aan het moment dat die andere lul in de kut van zijn vrouw zat en die verschrikkelijke, vernederende woorden over hem uitsprak.

Ook zijn ouders bezochten hem regelmatig. En ook zij deden verschillende pogingen om hem te helpen. Om hem te helpen herinneren. Maar steeds speelde Jack, ook bij hun, hetzelfde spelletje.

Soms had hij het idee dat zijn moeder hem door had. Ze keek hem wel eens scherp aan voor een paar seconden om daarna weer over te stappen naar een ander onderwerp.

Vanavond kwam Carolien weer langs. Het boeide hem eigenlijk weinig, zolang ze “dat” kind maar niet meenam.

Hij spoelde de shampoo uit zijn haren en keek naar beneden hoe het schuim over zijn lul liep.
Hij was altijd heel tevreden geweest over zijn geslacht. Misschien gek, maar het was echt zo.
Een mooie lengte in vol ornaat, maar vooral lekker dik. Menig vrouw had hier al van mogen genieten, al was dit dan wel in de periode voor Carolien geweest. De avond voor haar overspel had hij met zijn knuppel Carolien nog krijsend naar een hoogtepunt gebracht. Voor hem voelde het als gisteren, maar blijkbaar een herinnering van 6 jaar oud. Onwezenlijk.

Rustig speelde hij met zijn pik, terwijl het water de laatste restjes van het sop weg spoelde.
Zijn gedachten gingen naar Nina en hij werd harder en harder. Binnenkort zou hij het ziekenhuis gaan verlaten en dan zou hij haar waarschijnlijk niet meer zien. En dat stemde hem een beetje triest.

Hij vond Nina een verschrikkelijk mooie vrouw, niet knap zoals Carolien, maar mooi. Van binnen en van buiten met een waanzinnig, fijne uitstraling. Sensueel, zelfbewust met een heerlijk lichaam.
Tenminste dat laatste dacht hij dan, want de weinig flatteuze ziekenhuis kleding maakte dat je behoorlijk wat fantasie moest gebruiken.

Het spelen met zijn pik was onbewust overgegaan naar aftrekken, denkend aan Nina. En wat hij allemaal met haar zou willen doen.

Hard en zacht. Hij zou haar alle hoeken van zijn kamer laten zien. Voorovergebogen op het bed zou hij haar hard van achteren neuken, haar blonde paardenstaart alle kanten op wapperend. Hij zou haar zo lang beffen dat ze schreeuwend om genade al haar sappen in zijn gezicht zou spuiten. Teder zou hij elk stukje van haar lichaam willen verkennen met zijn tong, rimmen tot ze hem smeekte om in haar kont genomen te worden. Hard en zacht.

Zijn lul was nu op volle oorlogssterkte en als een bezetene trok hij zichzelf naar een hoogtepunt.

Met een brul scandeerde hij haar naam en spoot al zijn zaad met een ongekende kracht tegen de douchetegels op. Hijgend staarde hij naar het water dat zijn kwakje afvoerde in de richting van het doucheputje. 6 jaar oud zaad, geen potent zaad, maar wel heel veel.

Het was tijd om nieuw zaad aan te maken, nieuwe plannen te maken en zijn toekomst vorm te gaan geven. Voor sommige mensen zou die toekomst er heel pijnlijk uit gaan zien.

Nina stond door een kiertje te kijken naar Jack. Het tafereel had haar niet ongeroerd gelaten en als vanzelf waren haren vingers in haar slipje verdwenen. Bijna op het zelfde ritme als zijn trekkende bewegingen flitsten haar vingers door haar kutje en over haar klitje. En toen hij haar naam scandeerde had ze het niet meer en kwam ook Nina op een heerlijke wijze klaar. Zachtjes maakte ze zich uit de voeten, dat puddinkje kwam later wel.

Mijmerend staarde Carolien naar haar beeldscherm. De afgelopen weken waren ook voor haar een rollercoaster geweest. Eerst het nieuws dat Jack ontwaakt was, wat haar intens blij had gemaakt. Daarna de domper dat hij zijn geheugen kwijt was. En wat ze afgelopen periode ook geprobeerd had, het leek er op dat hij zich echt niets meer herinnerde van hun leven samen. En dat stemde haar somber. Om nog maar te zwijgen van de blik in zijn ogen toen hij Esmée zag. De schrik, het ongeloof.

Om die reden had ze dan ook besloten om voorlopig Jack alleen te bezoeken.

Ergens had ze altijd gedacht dat ze Jack voor altijd kwijt was. Ze had altijd hoop gehouden, maar met het verstrijken van de jaren was die hoop beetje bij beetje, jaar na jaar, steeds meer afgekalfd. Tot het telefoontje uit het ziekenhuis kwam. Ze was euforisch geweest. Ze had staan dansen op de salontafel van blijdschap en had bijna iedereen in haar telefoonlijst gebeld met het heugelijke nieuws. De liefde van haar leven, haar steun en toeverlaat, haar alles, was ontwaakt!

Ze scrolde met haar muis doelloos over haar beeldscherm en voelde zich een beetje lusteloos.

Binnenkort zou Jack ontslagen worden uit het ziekenhuis en zou hij weer naar huis komen.
Ze maakte zich zorgen over hoe dat zou gaan. Zag hij het nog wel als zijn thuis? Hoe zou het gaan met Esmée? Zou hij haar accepteren? Zijn dochter. Misschien dat een vertrouwde omgeving weer flarden uit het verleden zou terugbrengen. Dat hij zijn geheugen weer terug zou krijgen.

Ze zuchtte eens diep. Het verleden. Haar verleden. Ze had al zeker twee jaar bijna geen sex mee gehad. Ze was er mee gestopt toen Esmée naar school begon te gaan. Het had haar enorm veel moeite gekost, want de mannen die gebruik van haar maakten, waren niet zonder slag of stoot akkoord gegaan. Heel af en toe, als de nood hoog was, bij haar of bij hen, tja dan……

Ze zorgde er altijd voor dat Esmée uit logeren was. Bij een vriendinnetje of bij opa en oma. Angstvallig schermde ze dat deel van haar leven voor iedereen af.
Ze was blij dat Jack nooit iets had meegekregen van haar wilde escapades. En als hij het wel had geweten was het misschien een zegen dat hij nu zijn geheugen kwijt was.

Het was haar overkomen, maakte ze zichzelf altijd wijs. Op de tennisclub. Met Marcel.
Ongeveer 1 jaar voor het fatale ongeluk van Jack, was er het jaarlijkse feest op de tennisclub.
Jack kon niet mee, dus was ze alleen gegaan. Het was gezellig en ze had al de nodige wijntjes achter de kiezen, toen ze besloot om even naar buiten te gaan om een luchtje te scheppen. Marcel, haar tennisleraar, was achter haar aan gelopen. En voor ze het wist stond ze met hem te tongen achter het clubhuis. Ze was geiler en geiler geworden en dacht even niet aan haar man. Haar lichaam en niet haar geest bepaalde wat er ging gebeuren.

Marcel werd brutaler en brutaler en had zijn hand in haar slipje gepropt en begon haar te vingeren. Nooit had hij in zijn wildste dromen kunnen bedenken dat hij zo’n knappe vrouw kon “meekrijgen”. Tuurlijk fantaseerde hij over Carolien, zoals zo’n beetje elk wezen met een pik op de tennisclub dat deed. Maar hij stond hier toch maar mooi met zijn vingers in haar overduidelijk, druipende kut. Toen hij haar clitje beroerde, gaf haar ademhaling aan dat een orgasme in de maak was. Binnen een minuut was ze al zover en liet ze haar hoofd met een harde kreun tegen zijn borst aanvallen, trillend op haar benen. Marcel kon zijn geluk niet op en was de koning te rijk. Maar het werd nog beter. Als bedankje liet ze zich op de knietjes vallen en knoopte zijn broek los. Ze haalde zijn harde lul eruit en begon hem vol overgave te pijpen. Hij durfde het aan om zijn hand op haar hoofd te leggen en schoof zo zijn hele lul, tot aan zijn ballen, in haar keeltje. Minuten later spoot hij zijn zak leeg in haar mond en zag aan de slikkende bewegingen dat ze alles netjes wegwerkte. Waarschijnlijk had hij zojuist een nieuw sletje gevonden. En wat voor één!

De dag erna, toen de roes was uitgewerkt, kwam de spijt. Wat had ze gedaan? Zij, degene die altijd faliekant tegen vreemd gaan was, het laagste van het laagste, had nu zelf overspel gepleegd. Als Jack haar zoiets zou flikken, zou ze hem keihard het huis uittrappen. Zonder pardon.

En nu? Nu had ze zelf die onvergeeflijke fout gemaakt. Met Marcel nog wel. Niet eens zo’n bijzondere man. Niet knap, niet interessant. Zelfs met een vrij kleine lul in haar ogen.
Maanden later kwam ze erachter dat Marcel wel vaker aan vrouwen liet zien hoe goed zijn fore hand wel niet was.

Maar het hek was van de dam. Ze had ervan geproefd. De verboden vrucht. Een andere man en later andere mannen. Het was niet dat ze persé vreemd wilde gaan, maar het was een drang sterker dan haar. Het stiekeme, het onbekende. Het gevoel begeerd te worden, al was dat alleen maar in het begin zo. Later was ze gewoon hun “sletje” zoals Marcel en later ook Marvin haar noemde.

Ze was los en ze ging los. Ze deed alles wat God verboden had. En ze deed ook alles wat ze Jack verboden had. Het liefst thuis, in hun bed. Weer die drang.

Soms had ze kortstondig spijt, om even later alweer de volgende afspraak in te plannen als Jack weer eens sporten was of een avondje met zijn vrienden op stap ging. Het was gewoonweg verslavend en een wonder dat ze nooit door haar man was betrapt.

Een flikkerend lampje op haar telefoon, deed haar opschrikken uit haar overpeinzingen.
Ruben. Haar baas en één van de twee directeuren. De eikel. Ruben ging over 2 jaar met pensioen, maar voor nu was hij een noodzakelijk kwaad.

Twee jaar na het ongeluk van Jack had ze het zwaar. Zijn werkgever was het op de een of andere vage manier gelukt om onder het uitbetalen van zijn salaris uit te komen. Met haar toenmalige salaris kon ze het huis en de rest van haar levensstijl niet lang meer aanhouden. Op dat moment was ze weliswaar in naam directie secretaresse, maar feitelijk verrichtte ze gewoon secretariële werkzaamheden voor de managers van verschillende afdelingen.

Tot er daadwerkelijk een functie voor directie secretaresse vrijkwam. Bij Ruben. Ze had gesolliciteerd en mocht op gesprek komen. Wat ze toen echter niet wist, was het gegeven dat Ruben op de hoogte was van haar financiële situatie.

Het interview was in eerste instantie normaal verlopen. Bespreken van het CV, verwachtingen over en weer, ambities etc. Het gesprek liep op zijn einde toen Ruben zich hard op af vroeg uit welk hout Carolien gesneden was en hoe eager ze was om deze functie te krijgen. Verbaasd had ze hem aangekeken. Hij had daarna zijn stoel gedraaid, zijn broek los geknoopt en zijn slappe, verschrompelde lul eruit gehaald. Vragend had hij haar aangekeken.

Carolien besefte dat het nu buigen of barsten was. Ze was opgestaan en om zijn bureau heen gelopen. Opnieuw ging ze door de knieën voor een man en had hem de pijpbeurt van zijn leven gegeven. Trillend, puffend en steunend, had hij haar hele gezicht ondergespoten.

Ze had zich nu letterlijk een weg omhoog gepijpt.