Ontheemd - 16

In deze aflevering komt in het verhaal van Annet, de moeder van Erna, de achtergrond van Erna in al zijn rauwe wreedheid naar voren . Ik had deze aflevering ook in de rubriek ‘extreem’ kunnen plaatsen, maar ik vond dat in dit geval de liefde tussen Annet en Sjors alles overstijgt. Dus toch 'Romantisch'.
-----------
Met haar blote kont op het zadel fietsten we naar huis. Na een eenvoudige maaltijd: groentensoep met brood, zaten we die avond lekker wat te lezen en muziek te luisteren, voor we lekker gingen slapen. Het was een heerlijke, geile dag geweest.

Die ochtend stonden we gewone tijd op, al had Erna late dienst. “Ik ga vanochtend even langs mijn moeder op de koffie”, zei ze. “Oké, nog wat doorspreken voor vanavond?” “Nee, gewoon wat bijkletsen. Dochter en moeder.” “Roddelen over je vriendje, zeker.” ”Ja, dat die gewoon in zijn blootje naast het fietspad gaat zitten”, geinde Erna.

Ik fietste naar mijn werk. In de ochtend was ik bezig met het afronden van mijn prototype voor de verkoopadministratie tot de definitieve versie. Laatste puntjes op de i, documentatie afronden, Harry er even naar laten kijken. “Prima gedaan, Douwe, volgens mij is het tiptop in orde. Trouwens, heb je al gelegenheid een keerjte te komen badmintonnen? We spelen op woensdagavond.” “Ja, leuk. Ik heb woensdagmiddag na werk wel eerst roeien, maar dat is geen probleem.” ”Weet je wat, kom je na het roeien naar ons in Geldrop, kun je mee-eten. Heb je een badmintonracket?” “Nee, die heb ik niet meer.” “Kun je wel één van mij lenen.”

In de middag was de acceptatietest van het programma. Alles verliep vlekkeloos, de afdeling was zeer tevreden. “Mooi werk, Douwe!” complimenteerde Vincent me. Ik begon meteen aan de tweede variant. Ik wilde morgen het prototype daarvan afronden.

Ik was om half vijf thuis. Veel te vroeg om te eten. Ik had nog de rest van een witlofschotel in de vriezer, die hoefde ik alleen maar op te warmen. Ik had zin om wat te sporten. Ik trok mijn hardloopkleding aan en ging een flink stuk hollen. Naar het Philips de Jongh Park en daar een paar rondjes door het park. Ik maakte er een intervaltraing van: twee kilometer duurlooptempo, vijfhonderd meter sprint, vijfhonderd meter uitdribbelen. Dat vier keer herhalen. Lekker moe kwam ik weer thuis. Jeffrey stond te posten aan het begin van de straat, ik maakte even een praatje. “Goed bezig, man. Uurtje wezen hollen?” “Ja, zoiets. Aan mijn conditie blijven werken.” “Lindsay was een beetje sip. Jouw massage was bij haar niet gelukt?” “Nee, het lukte haar onvoldoende om te ontspannen. Misschien maar een keertje met jou erbij thuis proberen, Lindsay moet echt wat loskomen.” “Oké, maak maar een afspaak met Lin.” Thuis dronk ik twee bekers water en ging even zitten uitzweten, terwijl ik rustig strekoefeningen deed. Dan lekker douchen en eten. Nog een half uurtje lezen voordat Annet zou komen. Ik had net ‘Der Vorleser”’ uit toen ze aanbelde.

Annet was duidelijk nerveus. Ik ook. Behalve wat ik inmiddels van de criminele bezigheden van de familie wist en waar ik grote moeite mee had, was daar ook het simpele feit dat ik hier voor het eerst van mijn leven de moeder van mijn vriendin op bezoek had. Welke vriendin dan ook. En dat nog wel zonder dat Erna erbij was. “Wat wilt u drinken? Koffie, thee, wat fris?” “Doe maar thee.” Ik nam zelf ook thee, ik had nog dorst van het hardlopen. Ze vroeg wat obligate dingen: hoe mijn werk beviel, wat ik van Eindhoven vond, of ik broers en zusters had. Ze merkte mijn ongemak. Natuurlijk, zij was ook escort. Dan moest je een goede mensenkennis hebben.

Ze leunde naar voren. “Wat heeft Erna je allemaal verteld, over ons gezin?” “Dat jullie er niet zo vaak op uit gingen. Gister gingen we een eind fietsen. Dat deden jullie nooit, zei ze.” “Nog meer?” “Ja, dat jullie best wel hecht zijn. Dat zij jou vaak hielp met het huishouden. En Sjors met klusjes.” Ze keek me aanmoedigend aan. Ik zei grimmig: “Dat Remco haar op haar zestiende verjaardag moest ontmaagden terwijl u haar hand vasthield en dat Sjors haar daarna ook nog een keer verkracht heeft. Om te wennen aan hoe het is als hoer.” Ze knipperde met haar ogen. “Je klinkt boos.” “Ja, wat zou u zijn als je hoort dat haar moeder je vriendin liet verkrachten door haar broer en vader.”

Annet zuchtte. “Jij komt echt van een andere planeet, Douwe. Bij ons gaat dat zo. Ik werd op mijn zestiende verjaardag ingewijd door mijn vader en twee ooms.” Mijn maag kromp samen. Sarcastisch vroeg ik: “Voelde dat goed? Was u trots dat u nu geen meisje meer was?” Annet zei zacht: “Nee, Douwe. Het voelde verschrikkelijk vernederend. Het is een litteken wat je je leven lang blijft voelen.”

Met een ruk keek ik haar aan. Die gevoeligheid had ik niet verwacht. “Waarom dan ook bij Erna?” Beschaamd keek Annet weg. “Je komt moeilijk uit deze wereld, Douwe.” Ze slikte moeizaam. “Heb je nog wat thee voor me.” Ze keek in gedachten voor zich uit. Ze moest haar moed bij elkaar rapen. Toen begon ze te vertellen.

“Sjors en ik werden verliefd. We trouwden. We wilden kinderen en ik stopte met de pil. Als hoer vrij je altijd veilig, ik deed het alleen met Sjors zonder condoom. Hij was idealistisch en wilde mij uit mijn milieu halen. Hij wilde dat ik zou stoppen met mijn werk als hoer. Een net gezinnetje vormen.”

“Toen begonnen de intimidaties. Een dreigend bezoekje van mijn pooier. Een aanrijding met een auto. Een vechtpartij, waarbij Sjors lichtgewond raakte. Toch zette hij door. Ik stopte als hoer.” Annet vertelde toonloos, met een strak gezicht.

“Op een dag werden we ontvoerd toen we ons huis uit kwamen. Iemand deed een zak over ons hoofd, we werden in een auto geduwd. Ze reden ons ergens naar een loods.” Het kostte Annet moeite om verder te vertellen, haar adem ging moeizaam. “Er was een heel gezelschap, onder wie mijn bendeleider. Hij vertelde dat het niet toegestaan was om uit te treden. Je verlaat je familie niet. Ik werd gesommeerd om weer te gaan werken, maar dan twee keer zo veel.” Haar lip begon te trillen.

“Sjors was koppig. Hij weigerde. Hij werd door twee mannen vastgehouden en twee anderen begonnen op hem in te slaan met boksbeugels. Ik hoorde ribben breken. Zijn gezicht was een bloederige puinhoop. Ik riep dat ze moesten stoppen.” De tranen stroomden nu over haar wangen. “’Ga je akkoord?’ vroegen ze. ‘Ja’, zei ik.”

“Toen zei de leider: ‘om te voorkomen dat je je bedenkt, gaan we je goed laten voelen wat je bent. Een hoer in het diepst van je wezen.’ Ik moest me uitkleden en op een tafel gaan liggen. Ze hebben me verkracht. Allemaal. Zonder condoom.

Sjors moest het allemaal aanzien. Toen iedereen geweest was, wilden ze dat hij me ook nog zou nemen. Hij had geen erectie, natuurlijk niet. Ik moest hem eerst hard pijpen, maar dat lukte niet. Hij was te zeer gewond en vernederd, ik was te zeer uitgewoond. Om hem te straffen schopte iemand hem zwaar in zijn kruis. Hij was bijna een jaar impotent. Voor straf werd ik nog in mijn kont verkracht door degene met de dikste pik. Als dank moest ik zijn pik schoon pijpen.” Ze was ergens ver weg, haar stem klonk als uit de verte. Ineens keek ze mij recht aan en zei met heldere stem: “Negen maanden later werd Erna geboren.”

Ik kon er niets aan doen. Mijn tranen stroomden over mijn wangen. Ik deed een stap naar voren en omhelsde Annet. Wat een verschrikkelijk verhaal. Ze klemde zich aan me vast, ze had een onbedaarlijke huilbui. Uiteindelijk kwam ze weer wat tot rust.

“Sjors is altijd van me blijven houden, maar zijn verzet was gebroken. Hij werd een loyale steunpilaar van de bende. Hij heeft Erna aanvaard, maar jammer genoeg heeft hij nooit echt van haar kunnen houden. Dat heeft me veel verdriet gedaan, maar ik neem het hem niet kwalijk. Zij is een open wond, een voortdurende herinnering aan onze vernedering.”

Ik zei: “Ik ben jullie ontzettend dankbaar dat jullie haar hebben gehouden. Jullie hadden ook een abortus kunnen laten doen.” Met een trieste glimlach zei Annet: “Dat was geen optie, Douwe. Ze hielden me nauwlettend in de gaten.” Wat een dieptriest verhaal, dit. Ongelofelijk. Hier schoot elk woord wat ik kon zeggen tekort. Ik had intens medelijden met haar.

“Weet je, Annet, ik had al gedacht dat Sjors niet haar vader was. Maar dit? Ik heb geen woorden om te vertellen wat ik voel."

"Ik voel me gevleid, dat je me dit hebt willen vertellen. Ik vind het het heel dapper van je. Ik snap jullie nu ook beter. Jullie moeten ontzettend van elkaar houden, dat jullie dit samen doorstaan hebben.” Ik pakte haar handen. “Ik weet niet, of ik in jouw plaats nog had kunnen leven.”

“Zonder Sjors had ik dat ook niet gekund. De enige reden dat ik doorging was dat ik hem niet in de steek wilde laten. Toen hij er lichamelijk weer een beetje bovenop was, sleepte hij mij er doorheen. Pas toen Erna geboren werd, ging voor mij de zon weer een beetje schijnen. Zo’n klein meisje, dat smolt mijn hart. Het klinkt misschien gek, als je bedenkt hoe zij verwekt is, maar ik was gek op haar.”

“De relatie met Sjors herstelde zich gaandeweg, zeker toen Remco kwam. Na zijn geboorte ben ik gestopt als hoer en als escort gaan werken, dat maakte het voor mij ook draaglijker.” Ik wist niet hoe ik moest reageren. Onvolstelbaar, wat Annet me allemaal verteld had. Het enige wat ik kon was haar troostend vasthouden.

Ik werd gered door de telefoon. “Sorry, Annet.” Het was Renske. Met Renske sprak ik altijd Fries, dus ik kon vrijuit met haar praten, maar omwille van Annet wilde ik het kort houden. “Hoi, Douwe, hoe is het daar in Eindhoven?” “Hé, Renske. Sorry, ik moet het even kort houden, ik heb bezoek Het is hier ontzettend wennen, een heel ander leven dan in Grunn, maar het gaat goed in mijn werk en ik leer ook al snel mensen kennen.” “O, fijn. Zeg, heb je zin om weer eens een keer langs te komen?” “Ja, lijkt me gezellig. Wat denk je van twee weken na volgend weekend? Dan zou ik kunnen.” “Oké, ik ook. Leuk. Zie ik je dan. Liefs, ik moet hangen.”

Ik verexcuseerde me nog een keer bij Annet. “Sorry, oude vriendin uit Groningen.” “Geeft niet, Douwe. Ik ben blij dat je nog oude vrienden hebt.”

“Annet, nogmaals, ik ben je heel dankbaar en vind het ontzettend dapper dat je mij dit allemaal durfde te vertellen. Klopt het, dat je me hiermee ook waarschuwt?” “Ja, dat heb je goed in de gaten. Ik hoop dat mijn dochter nooit hoeft te doorstaan wat ik mee moest maken.”

“Dat hoop ik ook, Annet. Het scheelde al niet veel, ben ik bang.” Ze keek gealarmeerd op. “Vorige week zaterdag?” “Nee, daarna is er nog iets gebeurd. Ik ga je er maar niet over vertellen, dat is beter.” “Kunnen wij iets doen?” “We zijn nu veilig. Daar houd ik het maar even op.” Ze keek me onderzoekend aan. “Ik geloof dat jij hier sneller thuis bent geraakt, dan ik voor mogelijk had gehouden.” “Ja, ik heb de afgelopen twee weken meer beleefd dan in de afgelopen paar jaar bij elkaar”, grinnikte ik.

“Douwe? Ik ben ontzettend blij met jou als vriend van Erna. Als ik zie hoe gelukkig je haar maakt, je hebt geen idee hoe ze de afgelopen twee weken veranderd is. Ik heb haar vanochtend nog even op de koffie gehad, ze straalt helemaal.” Ik voelde me week worden bij de gedachte aan Erna. “Jij straalt ook. Ik zie aan je dat je van Erna houdt.” “Ik verklaar mezelf voortdurend voor gek. Je wil niet weten door welke mallemolen mijn gevoelens gaan. Jullie hele leefwereld is voor mij zo onwezenlijk. Maar dan zie ik Erna en dan voelt alles goed.”

Annet gaf me nogmaals een knuffel. “Pas goed op mijn meisje, Douwe.” “Ik doe mijn best, Annet.” “O ja, Douwe, voor ik ga: Erna weet dat Sjors haar vader niet is. Ze weet ook dat ik verkracht ben als straf omdat ik wilde stoppen als hoer, maar ik heb haar niet alle details van die gebeurtenis verteld.” “Misschien moest je dat maar wel doen, Annet. Het zou haar relatie met Sjors misschien kunnen verbeteren, als ze weet wat hij heeft moeten doorstaan.” “Ik wilde haar en hem dat besparen, Douwe.” “Volgens mij heeft ze zelf al lang het nodige ingevuld, Annet. Denk er maar eens over na.” Annet nam afscheid. “Sterkte, Annet. En dankjewel.” “Ik heb een fijne man thuis die me steunt, Douwe.” "Daar ben ik blij om, Annet."

Wat een verhaal. Ik wist dat ik onmogelijk zou kunnen slapen en was vooral bang voor de dromen die op de loer lagen. Daarom besloot ik om te wachten tot Erna thuis zou komen. Ik probeerde tevergeefs om te gaan lezen, ik kon me niet concentreren. Op de tv was zoals gewoonlijk niets fatsoenlijks. Ik ging mijn studeerkamer maar verder inrichten, daar stonden nog wat dozen om uit te pakken. Ik merkte dat ik steeds onrustiger werd, ik moest mijn energie kwijt. Het was na tienen. Ik had vanmiddag al flink gesport, maar ik wil me nog een keer afmatten. Zou de sportschool nog open zijn? Ik belde Melvin. Kon ik nog komen sporten? Hij hoorde dat ik helemaal hyper was. “Eigenlijk is het te laat, Douwe, we gaan zo sluiten. Maar ik wil je nog wel even afmatten.”

Ik fietste naar de sportschool en Melvin beulde me verschrikkelijk af. Geen vechttraining, gewoon cardio en kracht. Na drie kwartier was ik volledig gesloopt. “Dat had je even nodig, geloof ik. Mot met je vriendin?” “Nee. Wel te veel heftige verhalen gehoord.” Hij grinnikte. “Ik hoop dat je weer wat rust hebt, je bent moe genoeg. Respect trouwens, man, zoals je het zaterdagmiddag gedaan hebt.” “Hé, gast, waarom denk je dat ik me hier af ben komen beulen? Niet om aan zaterdag herinnerd te worden!” “Sorry, Douwe, dat snap ik. Ik hoop dat je kunt slapen.”

Ik fietste weer naar huis en kwam met moeite de trap op. Ik was echt kapot. Nog wat drinken, douchen. Twaalf uur. Erna, kom alsjeblieft gauw thuis, ik heb je nodig. Ik zette de tv aan. Mijn ogen vielen dicht. Ik hoorde Erna niet meer thuiskomen, ik sliep dwars door het alarm heen.

Met moeite wist Erna me wakker en naar bed te krijgen. Ze kroop tegen me aan en ik viel meteen weer in een diepe slaap. Of het mijn lichamelijke uitputting was of haar aanwezigheid, ik sliep die nacht zonder nare dromen.