Er ging meer tijd voorbij en de zaken leken minder hinderlijk te worden, aangezien Courtney haar vriendin niet langer voortdurend raad gaf. Dus ik was verrast toen mijn vrouw het onderwerp opperde met het stel een weekend naar Dallas te gaan.

"Waar gaat dit over, Courtney?" vroeg ik, omdat ik voelde dat er meer aan de hand was dan een informeel weekend weg.

"Kijk... oké, kijk..." probeerde ze te beginnen, maar struikelde over haar woorden. Ze haalde even diep adem. "Zoë heeft ermee ingestemd naar een club te gaan om het te bekijken," zei ze dan, "en ze wil dat wij meegaan."

"Wat is er verdomme? Courtney, ik wil niet. Het wordt allemaal raar en onhandig, en ze zullen weten dat we van hun gedoe op de hoogte zijn," protesteerde ik.

"Alsjeblieft, lieverd," vroeg ze, en ze keek me smekend aan.

"Courtney, dit is gek," vervolgde ik.

"Ik weet dat het vreemd is, maar we moeten er zijn voor Zoë," smeekte ze.

Twee dagen later, na het werk vroeg te hebben verlaten, zaten we in het vliegtuig voor de snelle vlucht naar Dallas. Zoë en Fred hadden een eerdere vlucht genomen, dus we waren samen, waardoor ik mijn tegenzin kon blijven uiten. Courtney wees nu echter snel elk probleem dat ik naar voren bracht van de hand.

Het plan was om in te checken in het hotel, af te spreken voor een lekker diner en daarna naar de club te gaan.

Iets na vijf uur zaten we in onze kamer in één van de betere hotels in de stad. Terwijl Courtney zich optutte ging ik naar de bar om op haar te wachten. Ik vertelde haar dat ze Fred moest laten weten waar ik was als hij belde, omdat ik hoopte een paar minuten alleen met hem te zijn om mijn visie te geven. Ik wilde hier klaar mee zijn en vertrekken bij de eerste tekenen van vreemdheid.

Iets meer dan een uur later, terwijl ik nu een beetje aangeschoten was, kwam mijn vrouw binnenlopen. Ze zag er fantastisch uit, maar aan de uitdrukking op haar gezicht kon ik zien dat er iets mis was. "Wat?" vroeg ik.

"Ze zijn vertrokken," antwoordde ze huiverend.

"Vertrokken? Wat bedoel je?"

"Ze zijn naar huis gegaan. Zoë heeft het aan zijn zus verteld, die het op haar beurt aan zijn moeder vertelde, en nu heeft hij grote problemen," legde ze uit.

"Verdomme! Hij zal niet erg blij met haar zijn," zei ik.

"Nee... ze praten niet meer," vertelde ze me.

"Nou, verdorie. Ik weet niet of ik gelukkig of boos moet zijn," zei ik en begon te lachen, terwijl Courtney snel meedeed.

"Laten we gaan eten," zei ze en ze pakte mijn hand terwijl ik opstond.

Onze reservering was in een top steakhouse en laat aangekomen duurde het een paar minuten voordat onze tafel beschikbaar was, dus dronken we wat in de bar. We hebben goed gelachen om de opeenvolging van gebeurtenissen die ons daar hadden gebracht, en daarna genoten we van een uitstekend diner, vergezeld van een lekkere fles Cabernet.

Tegen de tijd dat de cheque arriveerde, waren we beiden redelijk aangeschoten, en al snel zaten we in een taxi terug naar het hotel.

"Jammer dat ze zijn vertrokken. Ik wilde de club eigenlijk wel eens zien," plaagde ik mijn vrouw.

"Ik weet dat je lieverd hebt gedaan," zei ze met gespeeld meeleven en klopte op mijn arm.

"Nee, serieus. Dat wilde ik echt," antwoordde ik, terwijl ik nog steeds probeerde haar uit te dagen.

"Nou, lieverd, dan gaan we toch even langs voor een drankje," wierp ze tegen, en een grijns verspreidde zich over haar gezicht toen ze voelde dat ze me te pakken had.

Er viel een paar seconden stilte in de cabine, terwijl ik vocht voor een weerwoord. "Nou, dat is geen slecht idee," zei ik uiteindelijk. "We kunnen een kijkje nemen en je kunt Zoë vertellen hoe het was."

"Natuurlijk, laten we gaan," antwoordde ze en ik wist dat ze nog steeds het gevoel had dat ik me zou terugtrekken.

"Heb je het adres?" vroeg ik na nog een korte pauze. Terwijl ze me vreemd aankeek pakte ze haar telefoon en las wat gezoek het adres af. Enkele seconden later had ik onze chauffeur de nieuwe bestemming bezorgd en waren we op weg naar de club.

Het duurde een kwartier om daar te komen, wat we in stilte bedekten, en bij aankomst ontdekten we dat de club aan het einde van het winkelcentrum was. De rest van het pand waren standaard winkels, dus op dit uur was de parkeerplaats verlaten, behalve voor de club, waar ongeveer dertig auto's stonden.

De Oost-Aziatische taxichauffeur had een grijns op zijn gezicht toen ik hem betaalde, ongetwijfeld denkend dat we er waren voor willekeurige seks.

Het was net tien uur toen we binnenkwamen, en nadat we een intree van twintig dollar hadden betaald aan een blonde vrouw van in de veertig, die Courtney meerdere keren bekeek, gingen we de hoek om en kwamen we in de grote zaal. De zaal bestond uit een bar, een zithoek en een dansvloer.

Ik vermoedde dat er vijftig mensen aanwezig waren, en een dj speelde techno muziek met een stuwende beat, terwijl er ongeveer een dozijn mensen aan het dansen waren.

Verschillende dingen vielen me al snel op terwijl ik rondkeek. Ten eerste was het vanuit het oogpunt van inrichting en meubilair veel minder louche dan ik had verwacht. Ten tweede leek de klantenkring wat ouder te zijn, met een gemiddelde leeftijd van eind dertig of begin veertig. En tot slot waren we te netjes gekleed.

De vrouwen droegen een mix van casual kleding en clubkleding, waarvan er vele een aanzienlijk decolleté of been vertoonden, wat in contrast stond met de dure, kniehoge cocktailjurk van mijn vrouw. Evenzo onderscheidde mijn sportcolbertje en broek me van de andere mannen.

Ik leidde Courtney naar wat een goed gevulde bar leek te zijn, en we namen krukken op een lege plek. "Nou, geen seks op de tafels," zei ik tegen mijn vrouw en nadat de barman onze drankjes had afgeleverd.

"Ik weet het... nogal saai," antwoordde ze sarcastisch.

De volgende twintig minuten dronken we van onze cocktails en keken naar de dynamiek in de gelegenheid. Hoewel er zeker meer interactie was tussen de mensen dan je in een normale bar zou zien, zagen we weinig dat zou aangeven dat het een menigte was die geïnteresseerd was in seksueel spel.

"Jullie eerste keer?" vroeg onze barman toen hij aankwam met een volgende ronde drankjes. Ramon, zoals aangegeven op zijn naamplaatje, leek ongeveer van onze leeftijd te zijn en was in goede vorm, met goed ontwikkelde biceps. Hij zag er donker uit, met een keurig verzorgde schaduwbaard, en zijn donkere, lange haar werd in een paardenstaart getrokken die een gepiercet oor onthulde.

"Ja, we wilden even kijken," antwoordde ik.

"Enige ervaring in de levensstijl?" vroeg hij terwijl ik hem naar mijn vrouw zag kijken.

"Nee," antwoordde ik, niet helemaal zeker wetend wat hij bedoelde.

"Nou, deze plek is vrij ontspannen, hoewel het soms wat later wild wordt. Maar niets om je zorgen over te maken," legde hij uit en vertrok.

Na ongeveer een kwartier kwam er een stel van ergens in de veertig naast ons zitten. De vrouw, die direct naast mij zat, was blond en tenger. Ze was gekleed in een strakke rok tot halverwege haar dijen en een blouse die haar grote borsten, ik vermoedde dat ze vergoot waren, benadrukte.

Het was duidelijk dat ze er ooit heel goed had uitgezien, maar haar huid had nu een vlekkerige uitstraling en door de geur van haar kleding, vermoedde ik dat ze rookte. Toch was ze redelijk aantrekkelijk, had ze een levendige uitstraling en een grote glimlach.

"Danlo daar," zei ze toen we oogcontact maakten.

"Danlo," antwoordde ik. Plotseling voelde ik me zenuwachtig en om een vreemde reden een beetje schuldig.

"Ik ben Amanda," kondigde ze aan.

Mijn rug was gedeeltelijk naar mijn vrouw toegekeerd, maar ik voelde haar ogen op mij gericht toen ik mezelf aan Amanda voorstelde. Hierna stelde ik Courtney aan haar voor en hoorde dat de naam van haar man Dan was. Daarna werd het weer stil en gingen we terug naar onze drankjes.

"We hebben jullie hier nog niet eerder gezien," zei Amanda na een tijdje.

"Het is hun eerste keer," kwam Ramon tussenbeide. Hij was naar ons toegekomen.

"Wees maar niet nerveus, wij houden van nieuwelingen," antwoordde ze, en Dan en zij begonnen te grinniken.

Daarna volgde een gesprek dat interactiever werd naarmate duidelijk werd dat Dan en Amanda over andere onderwerpen dan seks konden praten. Zelfs Courtney mengde zich in het gesprek en Ramon deed af en toe mee als hij geen drankjes bereidde.

Gaandeweg leerden we dat ze stamgasten waren en kregen we het gevoel dat ze met iemand afgesproken hadden, maar voor het grootste deel ging het gesprek over onze voorkeuren en levens.

We waren zo een tijdje bezig toen een man alleen ons naderde. Door de blik op Amanda's gezicht wist ik dat dit de persoon was waarop ze hadden gewacht. Ik vermoedde dat hij halverwege de twintig was, iets jonger dan wij dus, en ik zag dat hij een zeker vertrouwen had in zijn gedrag. Hij was ruim over de één meter tachtig lang en in goede conditie. Verder had hij donker, golvend haar en een gebruinde huid.

"Amanda en Dan. Hoe gaat het met jullie?" vroeg hij, eerst de hand van de oudere man schuddend en dan naar ons kijkend.

Amanda gaf een inleiding en liet ons weten dat hij Gavin heette. Hierop begon het gesprek opnieuw. Hoewel Amanda nu het grootste deel van haar aandacht op Gavin richtte. Dan leek op zijn beurt helemaal niet afgeschrikt. In plaats daarvan liet hij zijn vrouw het gesprek voeren en leek hij tevreden vooral te observeren.

"Ik kan niet geloven dat we hiernaar kijken," fluisterde Courtney in mijn oor. Ik wist wat ze bedoelde. Voor ons was een verbaal, seksueel voorspel begonnen, waarbij een echtpaar betrokken was dat hoogstwaarschijnlijk zou eindigen met de vrouw die seks zou hebben met de jongere man. Het leek in zekere zin surrealistisch, maar nu we ze kenden, voelde het ook vreemd echt aan.

Het duurde niet lang voordat Gavin Amanda's hand pakte en haar naar de dansvloer leidde.

"Wat denk je?" vroeg Dan, zodra ze wegwaren. Het was een verrassende vraag, maar het bood wel de gelegenheid om het één en ander te onderzoeken.

"Ik weet het eigenlijk niet precies," reageerde ik. "Hoe werkt dit nu?"

"Soms komen we hier om contact te maken met een ander stel, maar vanavond wilde Amanda Gavin, dus we nemen hem later mee naar huis," legde hij uit zonder enig teken van gene of schaamte. Toen ik over mijn schouder keek zag ik dat Courtney aandachtig luisterde.

"Ik begrijp het," antwoordde ik en ik knikte met mijn hoofd.

"Het lijkt zo simpel... Ik zou eigenlijk meer verwachten... iets..." stamelde Courtney, terwijl ze haar mening gaf.

"Meer angst?" vroeg Dan lachend.

"Ja, denk ik," bevestigde mijn vrouw.

"Het wordt gemakkelijker met wat ervaring," antwoordde hij.

"Ik denk dat we verwachtten..." begon ik na een korte stilte, "dat mensen... uh... agressiever zouden zijn," dwong ik uit.

"Je geeft nerveuze signalen af," zei de oudere man na gelachen te hebben. "Vooral zittend hier aan de bar. Ga aan een tafel zitten en je zult wat aandacht krijgen."

"Werkelijk?" antwoordde ik, niet zeker wetend wat ik nog meer moest zeggen.

"Echt,' antwoordde hij. "Elke man hier heeft mevrouw Courtney bekeken voor het geval je het niet had gemerkt."

Toen ik me tot mijn vrouw wendde, zag ik een geschrokken uitdrukking op haar gezicht en ze bloosde diep. "Zullen we aan een tafel gaan zitten?" vroeg ik grijnzend.

"Ik zit hier goed," schoot ze terug, waardoor Dan en ik moesten lachen.

"Liefje, wil je dansen?" vroeg de oudere man, langs me heen naar mijn vrouw kijkend. Zijn gebruik van het woord 'liefje' verraste me.

Ik wendde me tot Courtney en haalde mijn schouders op, om aan te geven dat ik geen bezwaar had. Courtney houdt van dansen en aangezien ik er een hekel aan heb werd het vaak een spanningspunt. Toch was dit geen normale plek voor ons, en er was een moment van aarzeling voordat ze opstond en de hand van de man accepteerde.

Dan kan het beste als gemiddeld worden omschreven. Hij was ongeveer één meter tachtig en had een middelgroot postuur. Zijn haar was bruin en vertoonde aan de slapen wat grijs.

Een klonk een snel nummer uit de speakers toen ze de dansvloer naderden, maar net toen ze aankwamen, eindigde het en begon een langzaam nummer. Zonder aarzelen nam hij mijn vrouw respectvol in zijn armen en begonnen met haar op de maat van de muziek te bewegen. Het zag eruit of ze dit al tientallen keren hadden gedaan.

Het duurde niet lang voordat Amanda hen zag, en hoewel ik haar met hen kon zien praten, was het veel te ver weg om te verstaan.

Amanda en Gavin keerden eerst terug en na een paar snelle woorden begonnen ze een gefluisterd, persoonlijk gesprek te voeren. Drie nummers later zag ik Courtney en Dan terug komen lopen. Toen ze dichterbij kwam zag ik een lichte transpiratieglans op haar armen en nek. "Dan is een geweldige danser," zei mijn vrouw tegen de oudere vrouw, die opkeek toen ze aankwamen.

"O. Ja, dat is hij zeker," beaamde ze met een stralende glimlach.

Zodra Courtney zich weer had geïnstalleerd vertrok ik naar het toilet dat bij de ingang was gelegen. Eenmaal binnen vond ik een man bij het urinoir en een andere in het hokje, dus ik wachtte op mijn beurt.

"Gaat Dan daar wat van krijgen?" riep een stem uit het wc-hokje.

Voordat de man bij het urinoir antwoord gaf, draaide hij zich om en keek me aan. Ik zag de schok op zijn gezicht toen hij herkende wie ik was. "Hou je mond,"

riep hij, in de hoop zijn vriend te kalmeren.

"Man, ik wed dat ze goed is," antwoordde de man in het hokje en negeerde het dringende pleidooi.

Er volgden verder geen opmerkingen meer en seconden later trok hij door en stapte uit het wc-hokje. Door zijn gezichtsuitdrukking wist ik dat hij ook hij mij herkende, waarop beide mannen een wat gehaaste en onhandige aftocht maakten.

Ik was eigenlijk trots op mezelf omdat ik mijn geduld had kunnen bewaren. Ik wist dat dit een deel was van de situatie was die we meemaakten. Hoe kon ik van streek raken als een man naar mijn vrouw lonkte en naar haar verlangde als we er bewust voor hadden gekozen een club te bezoeken die het doel had dat gedrag aan te moedigen? Toch gaf het me een vreemd gevoel, niet goed of slecht, maar zeker anders.

Toen ik het toilet verliet, zag ik dat Dan van zijn kruk was gekomen en in gesprek voor mijn vrouw stond. Na een moment van nadenken, kwam ik opnieuw tot het besef dat ik niet verbaasd moest zijn, en met die aanvaarding kwam er enige interesse om te begrijpen hoe Courtney de aandacht onderging. Was ze boos of beledigd? Geamuseerd? Nieuwsgierig?

Dan stapte opzij toen ik aankwam, maar kwam ging niet weer op zijn kruk zitten. Ik mengde me in het gesprek terwijl Amanda en Gavin hun eigen gang gingen.

Courtney vertoonde geen tekenen van angst, wat ik fijn vond om te zien, en ik voelde dat we de avond al snel zouden konden gaan afsluiten na dit avontuur. In ieder geval zou ze Zoë zeker iets te vertellen hebben als we thuiskwamen.

Na een paar minuten verontschuldigde Dan zich om naar het toilet te gaan. "Dan heeft ons gevraagd ook naar hun huis te gaan," zei Courtney toen ik op het punt stond haar voor te stellen naar het hotel terug te gaan en ze trok vragend haar wenkbrauwen op.

Even flitste er een woede door me heen terwijl ik nadacht over zijn poging mijn vrouw te verleiden. Ik wilde haar net vertellen dat het dwaas was en dat het tijd was om te vertrekken, toen ik besloot even de tijd te nemen om haar gedachten te onderzoeken. "Wil je?" vroeg ik, terwijl ik onverschillig probeerde te kijken.

"Nee, maar zeg jij maar dat we het niet doen," antwoordde ze snel.

"Wat heb je tegen hem gezegd toen hij het vroeg?" vroeg ik.

"Dat ik er met jou zou overleggen," legde ze uit.

Ik realiseerde me dat zij gewoon wilde dat ik de slechterik was, iets wat me echt niet verbaasde, maar ik besloot er wat plezier mee te hebben. Dus toen Dan terugkwam, begon ik erover. "Courtney zei dat je ons had gevraagd straks naar jullie te komen," zei ik.

"Ja, ik zou het geweldig vinden. Het is niet ver... een kort ritje," antwoordde hij.

"Oké, we gaan mee, maar we kunnen niet lang blijven," antwoordde ik, terwijl ik de ogen van mijn vrouw doelbewust vermeed.

Dan gaf me het adres en ik maakte er een show van die in mijn telefoon te typen. Toen iedereen een kwartier later op het punt stond te vertrekken, merkte ik dat Courtney verward en geïrriteerd was. Toch had ze sinds mijn aanvaarding van de uitnodiging geen enkele moeite gedaan die de beslissing aan te vechten.

In werkelijkheid was het geen acceptatie geweest, omdat ik volledig van plan was terug naar het hotel te gaan, wetende dat we deze mensen toch nooit meer zouden zien. Ik wachtte gewoon tot ze zouden vertrekken.

"Meende je het?" snauwde mijn vrouw zodra ze wegwaren.

"Ik dacht alleen voor een drankje. We kunnen zien hoe swingers leven," zei ik.

"Doe wat je wil," antwoordde ze, duidelijk geïrriteerd. "Je bent gek."

Haar manier van doen kietelde me. Ik vocht ertegen, maar slaagde er niet in mijn lachen in te houden. "Liefje," begon ik uit te leggen nadat ik uitgelachen was en ik haar met een geïrriteerde blik naar me zag kijken, "ik ben niet van plan om te gaan. Dat was gewoon om wat met je te spelen."

Helaas zag ze er de humor niet van in en ze kreeg die overdreven kalme blik die optrad als ze echt niet tevreden was. Ze zweeg terwijl ik een taxi belde en zei tegen haar dat het ongeveer tien minuten zou duren.

"Dat was grof," zei ze vlak. Ik wist dat we, zoals talloze andere keren, plotseling de rationele wereld hadden verlaten en een wilsstrijd waren begonnen. Meestal liet ik haar haar gang gaan, hoewel ik af en toe terugvocht, vooral als ik gedronken had.

"Ga je liever wel?" vroeg ik luchtig.

"Nee, maar waarom zei je hem dan dat je dat wel zou doen? Er was geen reden voor en het was onbeleefd," antwoordde ze en herhaalde haar karakterisering van mijn actie.

"Nou, laten we dan gaan," antwoordde ik, geërgerd door haar zelfvoldaanheid.

We stonden zwijgend bij de deur van club terwijl we wachtten op de taxi, die gelukkig enkele minuten te vroeg arriveerde. "Van gedachten veranderd?" vroeg ze met een stem die doordrenkt was van sarcasme toen ik de chauffeur naar ons hotel stuurde.

Ik wilde echt naar het hotel gaan, waar ik hoopte met mijn vrouw de liefde te bedrijven in het comfort van onze hotelkamer, maar haar neerbuigende woorden raakten me opnieuw. Zo stuurde ik voor de tweede keer die avond een taxichauffeur naar een nieuwe bestemming. Ik verwachtte dat Courtney tussenbeide zou komen en me tegen zou houden, maar verbazingwekkend genoeg zweeg ze.