Lieve lezers,

Even een kort verhaal van wat me vandaag overkwam op een terras op de markt. Ik wil het het jullie niet onthouden.

Ik had er geen zin in maar ik moest even naar de stad om wat dingen in te kopen!

Ik ging rond 13uur met de bus richting het station. Het was best druk dus ik moest genoegen nemen naast een stoel naast een niet onaantrekkelijke vrouw.

Ze was blond, was slank, kleine borsten en een mooi gezichtje en rond de 35 jaar.

Door dat er wat ophef kwam in de bus kwamen we in gesprek en bespraken we wat wij ervan vonden en zo babbelend werd het een gezellige rit. We kwamen aan bij het station en ik bedankte haar voor de gezellige rit. Nou dat vond ik nou ook, zei ze. Eindelijk iemand die niet constant op zijn mobiel zat te kijken. We namen afscheid en we stapte beide uit!

Ik liep richting de stad en keek nog even om me heen maar was haar al uit het oog verloren. Ik schold op mijzelf binnensmonds dat ik haar niet gevraagd had om een drankje te doen op een van de terrassen bij het station! Maarja, kans verkeken.

Ik liep door naar de stad, kocht de dingen waarvoor ik naar de stad was gekomen en was met anderhalf uur klaar.

Het was natuurlijk zo’n mooi weer dat ik bedacht dat een terrasje wel lekker zou zijn.

Ik dacht na waar ik de beste kans zou hebben op en een tafeltje en op vrije zon en natuurlijk waar ik goed kon kijken naar de mensen die voorbij liepen! Want als er 1 ding leuk is om mensen te kijken en soms zelf om dan te fantaseren over hoe en wat! Jullie begrijpen wel wat ik bedoel!

Ik liep naar een klein pleintje wat altijd vol staat met terrassen en waar de zon vol op stond.

Ik zocht naar een tafeltje en wat schetst mijn verbazing, ik zag daar de dame uit de bus aan een tafeltje zitten. Ik trok mijn stoute schoenen aan en liep naar haar toe.

Hoi zei ik. Herken je me nog? Ohhh, ben jij het. Ja zeker herken ik je. Je zat naast me in de bus en dat was best gezellig!

Vind je het goed als ik bij je kom zitten. Ja tuurlijk en ze haalde haar tas van de stoel naast haar en zei, ga zitten!

Ik ging zitten, heerlijk in de zon en ik kon zien dat zij er ook van genoot. Wat een gezelligheid!

Ik zal je zeggen, vertelde ik haar, dat ik bij het uitstappen van de bus al baalde dat ik je niet gevraagd had om wat te gaan drinken maar zoals je ziet, toeval bestaat niet!

Ik zal me trouwens even voorstellen. Ik ben Mark maar iedereen noemt me Zip. Ga me niet vragen hoe ik daaraan gekomen ben, maar opeens noemde iedereen me zo. Ik keek haar in haar blauwe ogen en wachtte tot zij zich zou voorstellen. Hoi Zip, ik ben Iris. Wat leuk je weer te zien en dat meen ik echt! Toen ik de bus uitstapte keek ik nog om me heen maar was je al kwijt, Hetzelfde als bij mij dus. Zei ik.

Ik keek naar haar drankje op de tafel en deze was bijna op, volgens mij dronk ze witte wijn. Ik zie dat je drankje bijna op is en ik lust ook wel iets, zal ik wat bestellen voor ons en wat wil je drinken? Ik drink chardonnay. Ik pakte de drankenkaart en keek welke biertjes ze op het vat hadden. Ik zag dat de Brusselse Zot hadden en melde me bij de serveerster. Graag een chardonnay en een Brusselse Zot vroeg ik aan haar! Ok. Ik kom het zo bij u brengen, moet ik een aparte rekening maken? Nee hoor, das niet nodig, deze dame betaald vandaag, zei ik lachend, Iris een knipoog gevend en we moesten erg lachen!

De drankjes werden geserveerd en we toasten op een hernieuwd weerzien en we begonnen beide in het kort onze levensloop te vertellen.

Iris was 46 jaar en had 3 zussen en 2 broers, haar vader overleed op jonge leeftijd zodat haar moeder er alleen voor stond. Desondanks had ze een fijne jeugd gehad maar zei ze erbij dat er altijd zorgen waren om het geld.

Iris ging vanuit de lagere school naar het vwo en rolde daar makkelijk doorheen. Omdat er extra geld binnen moest komen ging zij naast haar school al snel proberen om extra geld te verdienen. Dat begon met een krantenwijk, supermarkt en baantjes in de horeca.

Nadat ze haar vwo had gehaald had ze ervoor gekozen om te gaan werken om extra geld te verdienen zodat de jongere kinderen na hun middelbare school wel konden gaan studeren. Ik zat met open mond te luisteren naar haar verhaal.

Ze trouwde toen ze 21 was maar bleef wel voor haar moeder, broertjes en zusjes het extra geld binnen brengen. Zelf wilde ze geen kinderen en haar man ook niet, die tot dan toe erg had meegeholpen in het reilen en zeilen van de familie van Iris.

Ze hadden het heerlijk met z’n tweeën, geen zorgen om geld, een mooi huis, en haar honden waren haar alles!

Maar 5 jaar geleden veranderde er iets in de relatie, Iris kon tot op de dag van vandaag niet haar vinger leggen waarom. Ze vertelde dat ze meer en meer uit elkaar dreven en hoeveel ze ook praatte, de liefde was over. Broer en zus was wat over bleef.

Ze besloten om uit elkaar te gaan en als goede vrienden verder te gaan.

Het was natuurlijk wel een hele toestand om een nieuwe plek te vinden en het leven weer opnieuw op te pakken. Gelukkig had Iris een goeie familie en vriendengroep die haar in alles bijstonden. Dus vertelde ze waar ze nu woonde en hoe blij ze was dat ze eindelijk voor haar zelf kon kiezen en niet meer verantwoordelijk was voor wie dan ook!

Zo, dat was mijn relaas, nog een biertje Zip? Zei ze lachend.

Wow, Iris, wat een verhaal, maar hoe knap hoe je er dus nu bij zit, en dat je zelfs nu onze rekening kan betalen, zei ik lachend!

Ik vertelde daarop mijn verhaal, een stuk minder interessant omdat ik niet al te diep in de details wilde ingaan! Natuurlijk over school,

middelbare school, mislukte studies en hoe ik uiteindelijk in de horeca terecht was gekomen. Getrouwd, gescheiden, 2 kinderen etc

Na mijn korte uiteenzetting waren onze glazen toch weer leeg en ik vroeg of ze nog een drankje wilde en of ze iets van een bittergarnituur erbij wilde. Goed idee.

Ik vroeg of ze het erg vond dat ik een sigaret op zou steken, anders zou ik wel even van het terras weglopen! Nee geen probleem, ze haalde haar eigen sigaretten tevoorschijn en zei blij te zijn dat ik erover begon.

Ik bestelde de drankjes en het uitgebreide bittergarnituur en vroeg meteen om een asbak.

We staken een sigaretje op en wachten op onze drankjes.

Ik zei, ik heb gezellig, ik weet niet hoe het met jou zit!

Ze zei uit haar grond van haar hart, ik weet niet wat me overkomt! Ik heb het vanaf het moment dat ik je zag! Die man vind ik leuk! Je hebt zo’n mooie uitstraling! Zo relaxt, ondanks dat je geen Tom Cruise bent, zo zeker van jezelf! Hoezo geen Tom Cruise, vroeg ik? We lachten. Ik pakte haar hand en dat vond ze ok. Ik streelde wat over de bovenkant van haar hand en zij kneep in mijn hand als bevestiging dat het ok was. We keken elkaar in de ogen en wisten het eigenlijk al! Dit ging anders eindigen dan dat we gedacht hadden.

De drankjes kwamen en het bittergarnituur niet lang daarna. En we hadden een gesprek wat wel 10 jaar achtereen had kunnen duren.

Het was inmiddels, zonder dat we het doorhadden al best laat geworden.

Ik vroeg of ze zin had om een hapje te gaan eten elders in de stad. Ik wil dat heel graag, Zip maar ik moet even naar huis om de hond uit te laten en dan wil ik me ook wel even opfrissen want het was toch best warm dat eerste uurtje, pal in de zon.

Das prima toch, dan ga ik ook ff naar huis.

Dat is een mijl op zeven en bovendien ongezellig. Waarom loop je niet met me mee naar huis, laten we samen de hond uit, kunnen we ons opfrissen. Ik heb nog wel shampoo en een luchtje voor mannen liggen! Heb je een idee waar we zullen gaan eten.

Ik heb geen idee waar jouw voorkeur naar uitgaat. Ik hou van alles! Ik weet wel een kleine pizzeria in het centrum. Ik zal ze meteen bellen. 20u tafel reserveren.

Ik vroeg de rekening en betaalde! Ik dacht dat ik moest betalen, zei Iris. Rekening van het diner is meer dus… we lachte hardop!

We stonden op, de eerste meters wat onzeker door het lange zitten, of was het de alcohol. Maar eenmaal op pad ging het prima.

Ik pakte weer haar hand en weer was er geen verzet. Dit gaat de goede kant op, dacht ik. Maar rustig aan, Zip. Niet overmoedig worden. We liepen zo terug naar haar huis, lekker babbelend over vanalles! We bleken ook op algemeen vlak veel raakvlakken te hebben. Ze was geen wappie of extreem rechts of links. Was heel sociaal bewogen, ze vond het zelfs leuk om voetbal te kijken!

Hoe kreeg ik het voor elkaar!

Ik liet haar hand los en legde mijn arm over haar schouder. Knus zo, zei ze. Het is een tijd geleden dat ik zo met een man over straat ben gegaan en helemaal met de gevoelens die nu door mijn lijf gieren. Ik hield stil en we draaide naar elkaar toe.

Maf hè! Een paar uur geleden hadden we geen idee van elkaars bestaan en nu…..

Ik gaf haar een zoen op haar mond die ze vol overgave beantwoordde. Ohhh, Zip, wat doen we?

Ze probeerde met haar tong bij mij naar binnen te gaan en ik bedacht me. Zip rustig aan!

Lieve Iris,

We hebben alle tijd van de wereld, laten we niks overhaasten. Dat maakt misschien meer kapot dan ons lief is.

Dat bedoel ik nu dus met jou! Welke man stopt met kussen om de rust te bewaren. Dat is normaal de taak van de vrouw.

Ik ben ook een half wijf, antwoordde ik en we gierden het uit!

We liepen innig omarmd verder tot we bij haar huis aankwamen. Ik hoorde al een hond blij blaffen/janken omdat ie doorhad dat het vrouwtje thuis kwam. Ze opende de deur en er kwam een Labradoedel naar buiten zetten die zo enthousiast tegen haar opsprong.

Ze liet het even begaan en zei toen, genoeg, lie down en de hond ging met een blije kop liggen! Wow, Iris, ik ben onder de indruk!

Ze zei, Go, en de hond rende het huis in. Op je plaats Idefix!

We stonden nog bij de deur, loop maar naar binnen, waar de hond naar binnen ging is de huiskamer. Ik liep door, Iris deed de voordeur dicht dicht en volgde me. De hond lag keurig in zijn mand, duidelijk te wachten tot ie weer uit zijn mand mocht.

Ik had erg de neiging om naar Idefix te gaan en met hem te gaan knuffelen maar als honden zo goed luisteren moet je niet tussen baas en hond ingaan staan. Ik keek Iris aan, mag ik ff met je hond knuffelen, ze is geweldig! Iris gaf het sein vrij en de hond liep eerst naar Iris toe die haar even aanhaalde, en zei tegen Idefix, goed volk! Waarna de hond enthousiast naar me toe kwam en ik een kwartier met haar aan het spelen was. En toen zei ik. Idefix , genoeg zo. Op je plaats. En Idefix ging zonder aarzeling in zijn mand liggen.

Wow, zei Iris. De eerste indruk is een daalder waard maar dit heeft nog nooit iemand gepresteerd. Idefix is erg eenkennig en luisterde normaal alleen naar mij! Ik ben een half wijf maar ook een halve hond, we begrijpen elkaar gewoon. En Iris zei maar dan is de pannenkoek op, of kun je het ook nog in partjes verdelen. That’s for you, to find out!

Je kan Engels, das toch weer een partje, lachte ze!

Ik liep naar haar toe en nam haar in mijn armen en keek haar in haar mooie blauwe ogen. Wat gebeurt er met ons vandaag, lieverd?

Ik weet het niet, lieve man. Maar ik weet 1 ding en dat is dat ik blij ben dat ik niet een bus eerder of later heb genomen!

Waarop ze me innig zoende. Ik vind je leuk, Zip en durf bijna te zeggen dat ik verliefd op je begin te worden. En dat is heel wat dat ik dat zeg want ik ben helemaal niet zo een persoon die met al zijn gevoelens naar buiten komt. Maar bij jou kan ik niet anders!

We zoende weer en nu kwam voorzichtig de tong er bij. Heel aarzelend, alleen de puntjes nog maar. Elkaar aftasten, elkaar aanvoelen hoe de ander het fijn vind. Mmmm, lekker zei ik. Je bent ten minste niet iemand die meteen z’n hele tong naar binnen douwd. Dan was ik rechtsomkeert gegaan. Ja erg is dat hè ,reageerde Iris, dat heb ik ook een paar keer gehad. Ik vind tongen heerlijk maar wel met gevoel en beleid. Hihi. Nou daar zijn we het dan ook weer over eens. Het begint een beetje eng te worden! En ik begon te lachen!

Dan kan het met de sex alleen nog maar fout lopen, beide gierden van het lachen en Idefix begon te blaffen en kwam blij kwispelend bij ons staan om te laten zien dat zij ook blij was!

Lieverd, wat denk jij, zullen we het restaurant afbellen en straks kijken wat je nog in de koelkast/ vriezer hebt staan. Anders kunnen we altijd nog shoarma bestellen. Ze reageerde, shoarma, das een eeuwigheid geleden. Dat doen we! Nu of straks, zeg maar later?

Zullen we eerst met z’n tweetjes onder de douche gaan en daarna zien we wel hoe het verloopt! Ik zet de wekker op 12uur want daarna kan je volgens mij niet meer bestellen.

Gaat er gebeuren wat ik hoop dat er gaat gebeuren, vroeg Iris. Ik vrees het ergste lieverd en gaf haar een zachte kus op haar mond. Ik ben heel benieuwd naar je!

Mijn god, ik lijk wel een 17 jarige puber die voor het eerst sex gaat hebben! Wat doe je met me, Zip!

Maar ik heb er tegelijkertijd ook zo’n zin in. Ik wil je voelen, proeven, horen, ruiken! Maar stap voor stap toch, zei ze met een beetje humorvolle ondertoon!

Zullen we eerst wat drinken voor we gaan douchen, vroeg ze, ja dan kan je me meteen je huis laten zien want ik ben niet verder gekomen dan de hondenmand. Ik keek met een lach naar Idefix die netjes in zijn mand lag, ik boog voorover en kreeg alsnog die volle tong in mijn gezicht. Ik keek met een lachend, beteuterd gezicht naar Iris, van haar kan ik het hebben! Hihi

Ze ging me voor naar de keuken en aan de inrichting ervan kon ik meteen zien dat zij ook van koken hield. Hé kokkie, wij gaan samen hele lekkere dingen maken. Wat wil je drinken? Ik dacht even na en vroeg, is het heel gek als ik een koffie wil! Shit, dit is echt niet leuk meer! Ik zat aan precies hetzelfde te denken! Ik heb alleen een heel mooi apparaat staan maar weet niet hoe die werkt!

Mag ik proberen om hem aan de praat te krijgen. Hoe lang heb je hem al! Sinds de scheiding is ie van mij maar ik gebruik alleen de Senseo. Zonde hè!

Ik zag een lege koffiemolen staan, heb je koffiebonen in huis. Weer zoiets geks realiseer ik me nu. Ik liep gisteren door de supermarkt langs het vak met de koffie en toen heb ik een zak bonen meegenomen en opschuimmelk! Nou net op tijd dus. grapte ik!

ze gaf me de bonen en deed die in de koffiemolen. keek naar de koffiemachine maar die stond volgens mij aan! ik maalde de eerste bonen en deed de gemalen bonen in de houder en schroefde die onder de machine. wil je cappuccino? Als dat je lukt dan doe ik je nooit meer weg! Ze gaf me een aluminium kannetje en het pak opschuimmelk. Ik liet het stoompijpje even doorstomen en zette ook even de knop voor de thee in werking en haalde ook de houder er weer even af en liet de machine even doorlopen. je weet maar nooit als ie een tijd heeft stil gestaan. Alles functioneerde dus ik vroeg om een kopje voor de koffie en eentje voor de cappuccino.

ik liet de koffie voor de gewone koffie in het kopje lopen en schuimde ondertussen de melk op. Ik maalde weer bonen en deed het weer in de houder. ik zette het cappuccino kopje eronder en zette het programma op cappuccino. de melk was klaar en ik gaf een klap met het aluminium bekertje om de bellen eruit te krijgen en walste de melk zodat het een mooie vaste schuimlaag werd. ik schonk de melk zo op de koffie zodat er een hartje ontstond. dit gaf ik aan Iris, die verrukt was over het resultaat. Dat mag je me echt gaan leren. Echt super.

We liepen de huiskamer in en gingen op de bank zitten. Idefix zat alleen nog maar met zijn staart in de mand, zo graag wilde zij bij ons komen zitten. Iris riep haar, maar rustig Idefix. Ze ging meteen aan onze voeten liggen. Tevreden en blij!

Zij voelde natuurlijk als eerste dat er iets speciaals stond te gebeuren!

ik ben toch wat langer van stof dan gedacht. morgen het vervolg!

en ga ook nog verder met Net op tijd voor boodschappen!