Beste Lezers,

Toch verder gegaan met dit verhaal. Jullie reacties deden me goed. Op deze mooie, zonnige zaterdag in september heb ik tot en me hoofdstuk acht geüpload. Vanaf H8 ben ik nog een beetje zoekende. Laat maar weten wat jullie er van vinden.

Groet,

Jefferson

Zachtjes wiegden de zomerbriesjes door de hal van de oude villa, waar het zachte licht van de kroonluchter een warme gloed wierp over de antieke meubels en de met tapijten beklede vloer. Het was laat in de avond, en de sfeer was doordrenkt van een kalme, bijna magische rust.

Met mijn hart bonzend in mijn borst, sta ik voor haar kamerdeur. Ik twijfel. Moet ik haar nu echt opzoeken, zo snel na ons moment in de tuin?

Het is vreemd hoe iemand, die pas zo kort in je leven is, zoveel invloed kan hebben. Voor mij was de avond nog niet voorbij. Overal waar ik keek, zag ik haar voor me. Ik had het gevoel dat er meer in zat, en wat precies was aan mij om uit te zoeken. Dus zoek ik haar op. Met enige angst en twijfel. Ik ben 35, maar voel me 14. Alsof ik voor het eerst verliefd ben. Maar is dit liefde, of gewoon lust? Ook aan mij om uit te zoeken. Terwijl ik daar voor haar deur sta, aarzelend of ik moet aankloppen of gewoon terug naar mijn kamer moet gaan, realiseer ik me hoe Emily mijn wereld op zijn kop heeft gezet zonder dat ze daar ooit haar best voor heeft hoeven doen. Ze kwam binnen met die zelfverzekerde glimlach, een soort onbewuste kracht die alles in haar omgeving naar zich toe trekt. En ik, ik liet me maar al te graag meevoeren.

In een paar ontmoetingen heeft ze iets in me losgemaakt dat ik in jaren niet heb gevoeld. Zelfvertrouwen, verlangen… dingen waarvan ik niet eens meer wist dat ze in me bestonden. Waar ik voorheen twijfelde aan mijn eigen aantrekkelijkheid of mijn vermogen om überhaupt nog een echte connectie met iemand te maken, heeft Emily die onzekerheden moeiteloos van me afgenomen. Niet door overtuigende woorden, maar simpelweg door hoe ze is. Ze laat me voelen alsof ik gezien word, alsof er iemand is die voorbij mijn façade kijkt.

Ik voel hoe ze iets in me heeft veranderd, en de angsten die ik voornamelijk had, verdwijnen met de minuut. Al blijven ze op de achtergrond. Het is alsof haar energie een vrijheid in mij heeft losgemaakt. Een vrijheid om weer te voelen, zonder meteen weer teruggetrokken te worden in die oude patronen van twijfel. Natuurlijk, er is nog steeds die onzekerheid, misschien zelfs meer dan ooit. Maar het verschil is nu dat er ook een sprankje hoop is, een verwachting die ik al lang niet meer had durven voelen.

Precies op dat moment gaat de deur open. Daar staat ze. Ze glimlacht verrast, gehuld in een verleidelijk pyjama, haar haar losjes om haar schouders. Ze ziet er betoverend uit, alsof ze zo uit een droom is gestapt.

Emily, gehuld in een verleidelijk pyjama van zijdeachtig materiaal dat haar figuur op een ingetogen maar onmiskenbaar elegante manier omhulde. Haar lange haar viel losjes over haar schouders, goudgele lokken die glinsterden in het zachte licht van de verlichting achter haar. Haar huid had een gezonde gloed, haar ogen straalden een mengeling van speelsheid en sereniteit uit. Ze had zich duidelijk even opgefrist na alles, en straalde nog meer dan voorheen. Zeker nu ze mij zag, kreeg ik het idee.

Toen ze me met een verraste glimlach aankeek, voelde ik hoe haar aanwezigheid de lucht om ons heen leek te veranderen. Ze leek werkelijk uit een droom te zijn gestapt, haar aanwezigheid vulde de ruimte met een betoverende energie. Haar warme stem, zacht als een zomerbries, vulde de stilte tussen ons. En in haar ogen zag ik een sprankeling van opwinding en verwachting, alsof ze net zo nieuwsgierig was naar wat er tussen ons zou kunnen ontstaan als ikzelf.

"Ik wilde jou net opzoeken," fluisterde ze, haar stem een melodie die de lucht om ons heen leek te omarmen. Haar woorden hingen even in de lucht, als een belofte van wat nog kon komen. Ze ziet er zo onschuldig en tegelijkertijd uitdagend uit, alsof ze zojuist uit een droom is gestapt. En dat wilde mij opzoeken...

Zodra ik haar zo zag bij haar slaapvertrek, voelde het alsof ze me daar uitnodigde, haar lichaamstaal open en uitnodigend. Haar pyjama, eenvoudig van snit maar perfect passend, accentueerde haar rondingen op een manier die me duizelig maakte. Het zachte materiaal streelde haar huid en gaf haar een aura van sensualiteit.

Haar ogen fonkelden terwijl ze me aankeek, alsof ze me uitdaagde om een stap verder te gaan. Maar in plaats van toe te geven aan de onmiddellijke aantrekkingskracht, stelde ik voor om iets te drinken, een gebaar om de spanning tussen ons te verzachten. Een kans om onze relatie eerst nog wat te verdiepen.

Ze leek even verrast door mijn terughoudendheid, maar een glimlach verscheen op haar gezicht, een glimlach die een belofte leek te dragen. Haar houding verried een mix van speelsheid en verlangen, haar blik ondeugend terwijl ze me volgde door de gangen van de villa. Ze trok snel een kamerjas aan, die haar figuur op een bescheiden manier bedekte maar haar verleidelijkheid niet verminderde. Samen liepen we naar de tuin, twee glazen in de hand en een flesje Armagnac onder de arm, pratend en lachend over de kleinigheden van het leven terwijl de sterren boven ons schenen.

In de rustige ambiance van de nacht leken onze gesprekken diepgaander te worden.

We zitten tot laat in de avond buiten, onder de sterrenhemel die de tuin in een betoverende gloed hult. De lucht is nog steeds warm, met een subtiele geur van lavendel en citrus die zich mengt met de geur van de houtskool van een barbecue elders die de lucht in hangt. Het zachte gekabbel van een nabijgelegen fontein voegt een rustgevende achtergrondmelodie toe aan de avond.

Met een glas Armagnac in de hand, dat de sterrenhemel in zijn amberkleurige glans weerspiegelt, leunt Emily ontspannen achterover. Ze kijkt met een speelse glinstering naar haar glas en zegt, “Dit is best stevig, maar verrassend lekker.” Haar stem heeft een zwoele ondertoon, en de manier waarop ze haar lippen over de rand van het glas beweegt, is bijna hypnotiserend. "Ik hou wel van een beetje stevig." zegt ze lispelend, terwijl ze haar ogen op mij slaat.

Ik lach en voel een warme gloed van plezier bij haar opmerking. Het zou kunnen dat ik haar woorden verkeerd interpreteer, maar haar glimlach en de manier waarop ze me aankijkt, laat geen twijfel bestaan over haar bedoelingen. De drank maakt haar nog iets directer. Toch besluit ik het gesprek serieus aan te pakken. “Je bent echt onweerstaanbaar, Emily,” begin ik, mijn stem oprecht en een beetje schor van de opwinding. “En ik wil niet dat je denkt dat ik me voor dit programma heb opgegeven om alleen maar seks te hebben. Ik zoek iets diepers, iets wat verder gaat dan alleen fysieke aantrekkingskracht. Ik hoop echt dat jij daar ook voor gekomen bent.” Ik moest me echt even over de opwinding en verleiding heen zetten, maar dat lukte.

De stilte die volgt, wordt slechts doorbroken door het zachte gefluit van een nachtelijke cicade. Had ik haar beledigd? Het voelt alsof ik balanceer op een hele dunnen lijn en wil haar pogingen niet negeren, natuurlijk. Ook wil ik haar niet wegzetten als een sletje. Emily neemt een slok van haar drank en haar ogen stralen een mengeling van begrip en nieuwsgierigheid uit. Gelukkig. Ze leunt iets dichter naar me toe, haar borsten iets drukkend tegen elkaar terwijl ze haar hand op de armleuning legt. “Dat ben ik zeker,” zegt ze, haar stem laag en geruststellend. “Ik zoek ook naar meer dan seks. Iets wat echt betekenis heeft.”

De manier waarop ze naar me kijkt, met een mengeling van verlangen en oprechte interesse, laat me voelen dat we op een diepere laag met elkaar communiceren. En daar was ik toch naar op zoek, daar waar ik over twijfelde. Terwijl de avond verder vordert, raken we verwikkeld in een gesprek over onze diepste verlangens en levensgeschiedenis. De lucht rondom ons lijkt te versmallen, waardoor de intieme sfeer nog meer wordt benadrukt. De aantrekking groeit ook juist.

“Wat zoek je precies, Emily?” vraag ik, mijn stem zacht en nieuwsgierig. “Wat betekent liefde voor jou?”

Emily laat haar glas zakken en draait haar lichaam iets meer naar mij toe. Haar vingers strelen voorzichtig over mijn arm terwijl ze nadenkt. Mijn blik volgt haar streling en het doet dingen met me die ik voor kort als onmogelijk had gehouden. “Voor mij gaat liefde verder dan alleen het fysieke. Het is de verbinding die je voelt met iemand, de zekerheid dat je samen kunt groeien en elkaar kunt begrijpen zonder woorden. Het is die diepere band die je kunt voelen, die je niet kunt negeren.” Komt ze vervolgens mee aan, al lijkt haar hand een andere boodschap over te willen brengen, zoals haar hele lijf dat al doet sinds ze hier is. Maar het kon ook aan mij liggen. Wellicht had ik haar verkeerd geïnterpreteerd. Al was ze vrij duidelijk eerder vanavond op mijn schoot...

Haar woorden resoneren diep binnenin mij, en ik voel een opwelling van emotie en verlangen. De manier waarop ze haar gedachten en gevoelens uitdrukt, doet me beseffen hoe sterk mijn aantrekkingskracht naar haar is. De warmte van de avond en de verleidelijke geur van de omgeving lijken onze gesprekken nog intenser te maken. Dit avontuur is beter begonnen dan ik had kunnen wensen. En dus nog maar net begonnen.

Terwijl we verder praten, en de sterren boven ons als stille getuigen dienen, leunen we dichter naar elkaar toe. Onze gesprekken worden afgewisseld met zachte blikken en aanrakingen. Emily’s hand glijdt af en toe over mijn knie, een subtiele aanraking die mijn hart sneller laat kloppen. De spanning tussen ons is bijna tastbaar, een elektrisch geladen energie die ons uitnodigt om verder te gaan dan alleen praten. En toch houdt ze zich nu wel in. Ze past zich aan mij aan. Al wil ik haar niet veranderen.

Emily leunt nog iets verder naar voren, haar ogen glinsteren met een mengeling van verlangen en oprechte openhartigheid. “Je moet weten,” begint ze, haar stem zwoel en laag, “dat sensualiteit en seksualiteit altijd een belangrijke rol in mijn leven hebben gespeeld. Het is iets dat me niet alleen altijd heeft aangetrokken, maar wat ook een deel van wie ik ben, en wie ik altijd ben geweest.” Haar handen maken kleine, verleidelijke gebaren terwijl ze spreekt, en het doet me beseffen hoeveel kracht ze aan haar woorden kan ontlenen. Ze wil eerlijk zijn en dat waardeer ik. Doen alsof het geen rol speelt, kon ook niet meer. Dus dan maar hoe het precies zit.

“Het was niet alleen dat ik altijd werd gezien,” vervolgt ze, haar ogen zijn als twee sterren die fel stralen in de nacht. Want iedereen zou haar zien staan. Altijd. Of ze het nu wilde of niet. “Het was ook omdat ik het graag liet zien. Het voelde als een manier om mijn eigen kracht en vrijheid te uiten.” Haar woorden, gecombineerd met haar onweerstaanbare aanwezigheid, verhogen de spanning tussen ons tot een bijna tastbare laag. Emily is iemand die gezien wilde worden, en terecht. De opwinding die ik voel is niet meer te negeren; het lijkt in de lucht te hangen, net zoals de zachte geur van de bloeiende bloemen en het aroma van de Armagnac. Al oversteeg haar eigen aromatische geur beiden. Ze was nog even bedwelmend, ondanks dat we het een en ander probeerden te rationaliseren.

We zitten dicht bij elkaar aan het kleine tafeltje, het warme licht van de lantaarn geeft onze gezichten een zachte gloed. De intimiteit van de situatie, samen met haar woorden, maakt de afstand tussen ons steeds kleiner. Haar vingers glijden nog over mijn knie, een subtiele aanraking die mijn lichaam doet reageren. De spanning stijgt met elke seconde die we samen doorbrengen, en ik voel mijn hart sneller kloppen. Haar woorden wilden mij wat vertellen, en het was natuurlijk vrij duidelijk. Het kon geen verrassing meer zijn. Ja, ze was op zoek naar liefde. En ja, seks vond ze belangrijk, en was misschien wel haar grootste kracht. Ook om die liefde te vinden...

Wanneer ik haar vertel dat ik het helemaal niet verkeerd vind dat ze zo vrij met haar sensualiteit omgaat en dat ik blij ben dat ze zich zo op haar gemak voelt, verandert haar blik in iets nog intensiever. Haar hand, die eerder over mijn knie gleed, vindt nu zijn weg naar mijn kruis onder tafel. De aanraking is voorzichtig maar vastberaden, en een kort moment voel ik haar hand over de bobbel in mijn broek glijden. Het is een moment van stilte, een spanning die ons omhult terwijl we elkaar verwachtingsvol aankijken. Ik wil kreunen, maar hou me in. Ik zie haar grijnzen naar mij, en haar lippen drukt ze op elkaar, en glimmen in het weinige licht. Ik spreid mijn benen een beetje, en de contouren weet ze nu makkelijker te voelen. Ik wist nu wat ze wilde, en hoe ze dat wilde. Ik wist wat ik kon verwachten, en haar niet accepteren zoals ze was, zou dom zijn. Op meerdere gebieden zou het beter zijn deze Emily volledig te accepteren...

Haar aanraking, de manier waarop ze me aanraakt, maakt de situatie nog intenser. Haar hand vormt zich nieuwsgierig om mijn schacht en eikel, en een zucht laat ik dan toch schieten, wat haar stiekem laat glimlachen terwijl we zo dicht op elkaar zitten. Een zoen hangt in de lucht. En wel meer dan dat. Maar slechts haar hand wrijft verleidelijk over mijn harde. Er is een diepere verbinding die we delen, en hoewel ik verlang naar meer, besluit ik haar nog niet verder te laten gaan. De opwinding in de lucht is bijna elektrisch, en ik voel de energie tussen ons pulseren. Het is een verleidelijke balans tussen verlangen en terughoudendheid, en ik weet dat we, hoewel het moment gevuld is met potentieel, nog steeds de ruimte moeten nemen om deze nieuwe verbinding volledig te begrijpen. Wie zat nou wie te teasen?

De avond vordert zo langzaam maar gestaag, en de sterren boven ons lijken nog helderder te stralen, de stille getuige van de intieme momenten die zich steeds meer tussen ons ontvouwen. Terwijl Emily haar hand nog steeds over mijn kruis laat glijden, voel ik de spanning tussen ons alleen maar toenemen. Maar... Mijn gedachten dwalen af naar het feit dat we deel uitmaken van een programma, een realiteit die ons misschien juist nog verder uit elkaar kan drijven.

“Emily,” begin ik, mijn stem zacht en enigszins bezorgd, “ik wil je nog iets vragen. We maken natuurlijk deel uit van een soort programma waarin we niet de enige spelers zijn. Er zijn nog vijf dames onderweg die ook een kans willen maken op mijn liefde... en wie weet wat er nog meer kan gebeuren.” Het voelt moeilijk om deze woorden uit te spreken, vooral terwijl haar aanraking zo'n krachtige indruk op me maakt.

Emily kijkt me aan met een mengeling van nieuwsgierigheid en speelse uitdaging in haar ogen. “Wat denk je dat er verandert als er straks nog een vrouw bij komt?” vraag ik, mijn stem oprecht geïnteresseerd. “Wat verwacht je dat er zal gebeuren als er straks een andere vrouw in de mix zit voor mijn liefde... of voor seks?” durf ik zelfs verder te denken dan dat, te hopen op dat de andere vijf net als haar zullen zijn. Of zou Emily de andere vijf juist afschrikken met haar sensualiteit?

Haar ogen glinsteren met een ondeugende glans, en ze leunt iets dichter naar me toe. “Oh, ik denk vooral dat ik in het moment zal blijven leven, zoals ik dat altijd doe,” zegt ze met een glimlach die zowel speels als vol vertrouwen is. “En wie weet, tegen die tijd ben ik misschien al helemaal de jouwe.” Ze voegt er met een knipoog aan toe, terwijl haar hand opnieuw naar mijn kruis glijdt en me goed stevig vastpakt. Ja, wie weet wel... We hadden ook geen idee wanneer ed volgende op de stoep zou staan. Emily liet er in ieder geval geen gras over groeien, en ik bewonderde aan haar dat ze in het moment durfde te leven, terwijl ik juist bezig was met de toekomst, die ik niet eens kon inzien.

Dus pas ik me aan haar aan. Het is alsof mijn lichaam automatisch reageert op haar aanraking. Ik ga wat rechter zitten, me voorbereidend op wat er komen gaat. Ik wil me laten veroveren, wil de dynamiek van onze interactie volledig ervaren. Laat ze het maar proberen. Terwijl ik me overgeef aan de verleiding, overpeins ik ook hoe het zou zijn als Emily niet meer de enige zou zijn. Hoe zou dat de sfeer veranderen? Zou de aantrekkingskracht tussen ons nog steeds hetzelfde zijn?

Mijn gedachten worden onderbroken wanneer Emily haar andere hand in mijn nek legt, me dichterbij trekt. Niet meer denken, moest ze gedacht hebben. Haar aanraking is zacht maar vastberaden, en onze lippen vinden elkaar in een intense zoen. Terwijl haar hand nog steeds over mijn kruis wrijft, laat ik me helemaal meevoeren door het moment. Haar aanraking maakt alles veel intenser en haar lippen voelen warm en sensueel op de mijne. Ik geef me over. Verover mij maar, is het enige wat ik nog denk.

Onze zoen verdiept zich, onze tongen vinden elkaar en dansen in een verleidelijke tango. Ik raak haar ook aan, mijn handen verkennen haar heupen en benen. Haar pyjama is warm en zacht onder mijn aanraking, en ik laat mijn lippen over haar hals glijden, elke kus een kleine belofte van meer. Ook ik had wel wat in te brengen, nu mijn verlangens steeds meer naar boven kwamen.

We blijven zoenen, een wereld van gevoelens en verlangens op elkaar afstemmen. Terwijl de passie tussen ons toeneemt, voel ik hoe haar handen zich verplaatsen. Ze legt beide handen op mijn kruis en begint mijn broek los te maken. Ik had geen redenen meer om haar te stoppen. Het moment wordt nog intenser, de spanning bijna onhoudbaar. Terwijl mijn adem sneller gaat en mijn lichaam reageert op haar verleidelijke aanrakingen, blijft het een vraag wat er verder gaat gebeuren. Haar handen gaan mijn broek nog niet binnen, onze tongen elkaars mond wel in. Maar we bevonden ons weer buiten. En ook nu waren we niet echt alleen in deze B&B. Zou ik me daar nog door tegen laten houden?

-