Anne-Roos begreep al snel dat zij en Sylvie de enige waren die dit weekend aanwezig waren. De rest was naar een festival, op vakantie of richting het ouderlijke huis. Nadat Anne-Roos de douche min of meer had genoten en zich had afgedroogd, pakte ze haar gebloemde groene jurk, trok die over haar hoofd en begaf zich naar haar kamer. Een paar spullen ruimde ze al wat in, om vervolgens naar beneden te lopen. Sylvie was nergens te bekennen. Die had ze wel nodig voor de sleutel.

Daarom ging Anne-Roos de trap op. Haar slippers brachten haar naar haar etage, waar nog twee deuren, buiten die van haar en de badkamer om waren. Eerst klopte ze op de eerste aan de rechterkant. Nadat ze geen gehoor kreeg, duwde ze deze open. Niks. Rommelig, een overdosis aan make-up en kleding zoals Guus Meeuwis dit ooit beschreef in zijn eerste hit. Daarna bleek op de tweede kamer weinig anders te vinden zijn als op de eerste en vooral geen Sylvie. Anne-Roos vervolgde haar weg de trap naar de tweede etage.

Ze klopte op eerste deur aan de linkerkant, de kamer die precies boven de hare gelegen was. Wederom geen gehoor, dus deed ze ook deze deur open. Even zo snel deed ze hem weer dicht, geschrokken van wat ze zag.

‘Had je een vraag?’ klonk het vanuit de kamer.

‘Uuhm ja, ik wilde even naar de winkel, maar heb geen sleutel.’

‘Keuken, linkse lade, achter de bestekbak. Dat was ik nog vergeten.’

‘Dankje, tot zo.’

Terwijl Anne-Roos naar beneden liep, betwijfelde ze of ze Sylvie ooit anders zou gaan zien. De enigszins elegante dame had met haar laptop naast zich en hoofdtelefoon poedelnaakt op bed gelegen toen Anne-Roos de deur had geopend. Haar rechterhand penetreerde haar volledig kale poes met de rubberen lul van een blanke huidskleur op een tempo welke weinig met zwoelheid te maken had. Snel pakte ze in de keuken de sleutel, die inderdaad verborgen lag op de plek waar haar masturberende huisgenoot op had gewezen, en verliet ze voor het eerst het studentenhuis.

Anne-Roos voelde zich vreemd. Ze liep door Utrecht, voelde de warmte, zag mensen zelfs zwemmen in de Oude Gracht en voelde zich ook licht gespannen. Kwam dat door de hele nieuwe situatie? Kwam dat door waarvoor ze nu op pad was of kwam dat doordat ze hier met haar volle borsten zonder beha paradeerde waarbij ze bij elke stap het gevoel had dat haar tepels nadrukkelijk om aandacht van alles en iedereen vroegen?

Eenmaal aangekomen bij de winkels, ging Anne-Roos eerst maar eens op zoek naar iets wat beter bij haar zou passen. Ondanks dat ze in haar ouderlijke omgeving ook winkels had gehad waar dit vast wel te koop zou zijn geweest, had ze dat niet willen doen. Stel je voor dat haar moeder dat ook nog zou bemerken. Anne-Roos had zich al opgelaten gevoeld toen haar moeder op een bijzondere toon had gevraagd of haar nachtjurkje haar iets had misdaan. Die toon zorgde tevens voor dat Anne-Roos voelde dat geen antwoord gewenst was, omdat geen antwoord juist kon zijn. Had haar moeder haar toen betrapt?

Ze struinde wat door de rekken en al snel had ze drie kimono’s in haar hand. Eén van zwart met witgele lelies, de andere zacht roze met witachtige bloemen en een olijfgroene. Qua model waren ze allen niet lang van stuk, wat een bewuste keuze was. De stof was tevens bij alle drie zijdezacht. Anne-Roos zocht de kleedruimtes op, trok het gordijn vluchtig dicht en hing de kimono’s aan het haakje. Daarna zette ze haar tasje op de grond en trok haar jurk over haar hoofd. Anne-Roos kon het niet laten om een kwartslag te draaien en zichzelf aan de spiegel te tonen. Rustig draaide ze wat van links naar rechts waarbij haar ogen tevreden langs haar lichaam gleden. Nog voordat ze over ging tot het passen van de kimono’s, ging haar witte slip ook uit. Haar volledige naaktheid toonde zich aan de spiegel, waarop haar handen haar ogen weer begeleiden. Kort woelde haar vingertoppen van rechts door de kastanjebruine krulletjes tussen haar dijen. Anne-Roos moest zich inhouden, maar zeker met het beeld van Sylvie nog op haar netvlies, was het begrijpelijk dat haar schaapje niet droog was.

Nadat haar handen via haar borsten de aandacht voor haar lichaam in dit pashokje lieten voor wat het was, pakte ze de olijfgroene kimono. Ze deed hem aan, trok het ceintuur goed en knoopte hem vast. Anne-Roos zag zichzelf in de spiegel spelen met de mate van inkijk, met de lengte van onderen en met de mate van strakheid van het ceintuur. Toen ze kort daarna de zwarte variant aan had, moest ze zelfs constateren dat als ze voorover boog de zoom wel erg veel van haar billen prijs gaf. Giebelend in zichzelf was ze weer recht gaan staan, zich helemaal content voelend met de start van haar nieuwe ik.

Voordat ze de kimono loshaalde, liet ze haar blik hangen op haar borsten. Anne-Roos pakte ze met twee handen subtiel door de stof beet, liet haar vingertoppen naar haar tepels glijden en pakte deze goed vast. Toen ze haar harde knopjes los liet, keek ze geamuseerd naar de stof. De aanblik was perfect om de preuts opgevoede Anne-Roos achter zich te laten. De zwarte stof maakte weinig geheim van die zichtbare opwinding.

Bijna verleidelijk naar zichzelf toe trok ze de zwarte variant uit. Het naakt in het pashokje staan gaf Anne-Roos een warm gevoel, los van de temperatuur die deze dag toch al nadrukkelijk aanwezig was. Het naakt zijn maakte haar trots en zorgde voor een fijne spanning. Ze keek dan ook weer naar zichzelf, streek een paar keer door haar kastanjebruine haren, voelde haar borsten, maar toen haar handen net haar schaamstreek leken te bereiken, pakten die snel de roze kimono van het haakje.

‘Lukt het, mevrouw?’ klonk de stem van een jongedame voor haar pashokje.

‘Uuhm, ja hoor,’ zei Anne-Roos.

‘Kan ik al wat aannemen?’

‘Ja,’ zei ze. Waarop ze de olijfgroene van het haakje pakte en deze snel langs het gordijn aangaf. De kleine opening zorgde dat ze snel de ogen van de jonge medewerkster, misschien van haar leeftijd, kruiste, waarna ze haar dankte. Snel draaide ze zich om, deed de lichtroze variant nu snel aan en besefte toen pas dat ze het wel leuk vond dat die dame misschien wel iets had gezien.

Content keek ze in de spiegel naar deze variant, draaide wat en trok hem uit. Daarna trok ze haar groene jurk weer over haar hoofd, zorgde dat haar borsten goed zaten en bukte naar de grond. Haar slipje verdween in haar tas. Eenmaal uit het pashokje gaf ze de meid die ze herkende van het aannemen van haar olijfgroene kimono ook de zwarte variant. Anne-Roos voelde zich kleuren, maar zei alleen dat die lichtroze het werd. ‘Goede keuze,’ zei de dame met donkere, fonkelende ogen. Anne-Roos liep door naar de kassa, maar hield de vraag wat die dame wel en niet had gezien in haar hoofd.

Terwijl ze afrekende en zag dat de verkoopster meer geïnteresseerd was in de aanblik van haar boezem dan in het sociaal doen met haar als klant, merkte ze dat ze er voor het eerst echt trots op was en zich er niet voor schaamde dat wat meer prijs gaf dan ze ooit in haar opvoeding had meegekregen. Tevreden liep ze daarna dan ook de winkel uit. Bijna parmantig paradeerde ze door het Utrechtse centrum, niet goed wetend met al die straatjes wat de route was. Dat vond ze niet erg. Anne-Roos was in haar nopjes met de complete absentie van haar ondergoed. Het voel tussen haar benen, het vrije gevoel, was onbeschrijflijk. Hier kon ze wel aan wennen.

Toen ze even later bij een welbekende drogisterij wat spullen voor de intieme verzorging in had geslagen, begon ze met behulp van haar beste vriend Google naar de weg terug. Anne-Roos genoot van elke stap, maar kon niet wachten tot ze straks opnieuw in de badkamer zou zijn. Hoewel haar bruine schaapje haar altijd trouw was geweest, zou de nieuwe start ook betekenen een nieuw aanblik voor als ze haar benen wijd zou hebben.

Het was tegen etenstijd toen Anne-Roos terug bij haar nieuwe thuis kwam. Ze opende de deur, riep ‘Hallo’, maar trof alleen maar stilte. Bij haar thuis stond het eten steevast klaar en de enkele keren dat ze zelf had moeten eten, gebeurde dat op dezelfde tijd. Nu wist ze dat het anders was, waardoor ze besloot hiervan af te wijken. Daarom liep ze naar haar kamer, pakte de spullen uit het tasje en trok haar jurk over haar hoofd. Poedelnaakt liep ze naar de badkamer met haar scheermesje, een klein schaartje en de nieuwe kimono.

Nadat ze de deur van de badkamer achter zich dicht had gedaan, besefte ze dat ze naakt over de gang was gegaan. Het voelde goed en vertrouwd. Ze legde haar kimono klaar voor na het douchen en stapte naar de inloopdouche. Verbaasd keek ze naar de grond waar de dildo opnieuw in alle rust lag. Het was dezelfde als eerder die dag en dus dezelfde die zij zo ordinair hard in het kutje van Sylvie op en neer had zien gaan. Ze besloot er geen aanstalten aan te maken, hurkte en begon met het schaartje wat voorwerk te doen. Anne-Roos had besloten dat kaal niet hoefde. Die eer was aan haar schaamlippen besteed. De rest mocht nog wel blijven, maar wel wat korter.

Toen de grond redelijk bezaaid lag met kleine kastanjebruine schaamhaartjes, pakte ze het scheermesje en ging tussen haar benen te werk. Extra voorzichtig. Bijna haartje voor haartje scheerde ze zich tot een glanzend zacht geheel. Anne-Roos gaf het mesje over aan haar linkerhand en streelde met rechts haar intieme zone.

‘Ah, je bent er wel.’

Anne-Roos schrok op toen Sylvie in de deur stond.

‘Over tien minuten pizza, oké?’

Met een flinke blos op haar wangen knikte ze, waarna ze opstond en de douche aanzette. Zelden was ze zo snel met zichzelf wassen, waarna ze met de nog natte handdoek van eerder die dag zich afdroogde.

Eenmaal droog pakte ze haar kimono vast. Haar handen hielden de stof beet alsof het een wereldwonder was. Misschien kwam het omdat Anne-Roos wist dat ze hiervan de komende tijd nog veel zou gaan genieten. Ze deed hem met beleid aan, trok hem niet te strak dicht en keek tevreden naar zichzelf in de spiegel. Op naar de pizza.

Aan de eettafel voelde Anne-Roos zich zoals ze zich nog nooit had gevoeld. De kimono voelde als een tweede natuur om haar lichaam. Ergens voelde ze zich naakt en vrij, maar tegelijkertijd ook nog heel erg bedekt. Het vrije gevoel tussen haar dijen in het bijzijn van anderen, in dit geval dus Sylvie, zorgde voor een constante boost aan opwinding. Het scheren had haar ook goed gedaan. Toch was het niet de opwinding die leidend was, want Anne-Roos zag hoe Sylvie haar pizza nuttigde, met haar handen. Bij haar ouders hadden ze in haar achttien jaar slechts bij hoge uitzondering pizza gegeten. Dat gebeurde met mes en vork en vooral onder het commentaar van haar vader dat hij echt niet snapte waarom mensen hier de Italianen zo om loofden. Sylvie sneed haar pizza in punten, pakte die beet en bracht deze zo naar haar mond. Anne-Roos bekeek het zonder te nadrukkelijk te kijken en kopieerde het.

Waar het succes in eerste instantie redelijk te noemen was, de eerste hap lukte namelijk, gold dat Anne-Roos daarna klungelig het stuk op haar gloednieuwe kimono liet vallen, waarna ze verschrikt met haar grijze ogen naar de schade bleef kijken. Daardoor had ze niet door dat Sylvie gelijk in actie was gekomen en al naast haar stond met een natte doek. ‘Ik doe het wel even af.’

Sylvie nam de borstpartij van Anne-Roos goed onder handen. Ondanks dat de bewegingen puur waren om de tomatensaus zo veel mogelijk van de kimono te halen, kreeg de boezem van Anne-Roos veel aandacht. De aanrakingen lieten haar tepels al snel door de dunne stof priemen en door het vocht van de doek, verschenen ze ook meer en meer door de stof heen. Anne-Roos had de neiging haar ogen te sluiten en de opwinding nog meer bezit van haar te laten maken, maar hield zich in.

Net toen ze dacht dat ze zich misschien toch wel moest laten gaan, knikte Sylvie tevreden, waarop die terug naar haar pizza ging, de doek wegwierp en haar aanval weer op de pizza richtte. Terwijl Anne-Roos voorzichtig ook weer door ging met het nuttigen van de pizza, viel het haar wel op dat Sylvie veelvuldig haar ogen naar Anne-Roos’ borsten liet glijden. Stiekem vond ze het geweldig dat ze bekeken werd. De nieuwe Anne-Roos was echt hier.

Anne-Roos en Sylvie praatten tijdens het eten van de pizza wat over algemene zaken, alsof Anne-Roos al jaren onderdeel uitmaakte van het huis. Ze merkte zelf dat ze het beeld dat ze bij de kennismaking had geschetst nu met gemak uitbreidde. Toen de pizza op was, verraste Sylvie Anne-Roos compleet. ‘Ik denk dat ik me zo maar eens lekker ga verwennen. Die borsten van je maken me echt nat.’

Anne-Roos had nog niet kunnen reageren toen Sylvie zonder af te ruimen de eetkamer verliet. Ze hoorde haar nog de trap op lopen, waarnaar Anne-Roos haar kimono bekeek. Ja, haar tepels waren nog altijd goed zichtbaar. Met een beetje een open gevallen mond staarde ze naar zichzelf en dacht aan haar huisgenoot welke nu waarschijnlijk al op haar kamer was. Langzaam trok ze het ceintuur los. Deze liet haar kimono subtiel wat meer open vallen. Anne-Roos haalde diep in en schoof toen haar houten eetkamerstoel naar achteren. Ondanks dat ze de neiging had zichzelf te belonen met lichamelijke aandacht, stond ze op. Terwijl haar kimono losjes om haar heen fladderde, pakte ze de borden en glazen van tafel. Daarna liep ze naar de keuken, maakte een sopje en startte met de minimale afwas.

Terwijl de borden haar handen mochten ervaren, keek ze wat rond. Het viel haar toen pas op dat de kleine, rommelige keuken ook een deur naar buiten had. Het was duidelijk dat die ruit al een tijd niet onder handen was genomen, net als in de badkamer, maar ook hier was de spiegeling genoeg. Bij het afdrogen van de borden stond Anne-Roos dan ook compleet naar de deur gedraaid, waarbij ze haar halfnaakte lichaam adorerend bekeek. De nieuwe look tussen haar benen was het bekijken meer dan waard. Nadat de borden droog terug in de kast waren gezet, aanschouwde ze zichzelf nog eenmaal. Langzaam streek ze met de rug van haar rechterhand langs haar hals, tussen haar borsten door, naar beneden. Even moest ze slikken toen haar hand zich omdraaide, haar benen al wat wijder gingen en links nu de borst aan die kant alle vrijheid gunde. Haar hand mocht niet verder van haar, want haar nieuwsgierigheid bracht haar meer.

Ze stapte naar de deur toe, draaide de knip eraf en trok haar kimono op een deftige manier dicht. De strik die ze in het ceintuur maakte, was chiquer dan ze zich vooraf had kunnen voorstellen. Daarna opende ze de deur en stapte naar buiten. De kleine tuin was zowaar nog rommeliger dan de keuken, maar had ook potentie voor gezelligheid. Anne-Roos keek omhoog en zag de ramen van haar kamer. Daarop draaide ze rond en zag de omgeving. De bebouwing had zich hier niet ingehouden, waardoor de hitte daar weinig kans leek te krijgen om te ontsnappen.

Toen Anne-Roos weer naar binnen stapte, draaide ze de deur weer op de knip. Direct trok ze haar ceintuur los. De warmte en de buitenlucht was net heerlijk geweest en het gevoel werkte verslavend. Dat had ze eerder op de dag al gemerkt. Haar nieuwe stofje opende zich uitdagend, waarop Anne-Roos zacht naar boven liep.

Voor haar kamerdeur hield ze halt. Haar hand lag op de klink, maar iets in haar triggerde haar om nog niet naar binnen te gaan. De gedachtes aan Sylvie waren daar. Zou ze weer naakt liggen? Zou ze weer ordinair pompen met die flinke dildo? Misschien was dit ook wel een kennismaking met haar nieuwe ik, want Anne-Roos liet de klink los en stapte op haar tenen richting de trap. Haar adem was zwaar, zowel van opwinding als van spanning.

Net voordat ze de trap op ging, vielen haar ogen op de badkamerdeur. Die stond een klein beetje open en het licht brandde. Was ze dat net vergeten? Ze stapte er even zacht heen en besefte bij elke stap dat zij voor het antwoord op de eerdere vragen niet naar de volgende verdieping hoefde. Met het hart flink bonzend in haar keel keek ze voorzichtig door de opening. Via de spiegel zag ze Sylvie, naakt en in de douche. De douche stond echter niet aan. Sylvie had het veel te druk met een aan de wand vastgezogen dildo, zwart en machtig van formaat, waartegen ze ritmisch geil reed. In een hoog tempo bonkte ze telkens haar billen naar achteren terwijl haar handen zowel tussen haar dijen als bij haar borsten dienst deden.

Anne-Roos voelde haar handen de vrije loop nemen, kort haar borsten beetpakken, maar al snel verder afdalen. Alsof ze natuur haar werk deed, vonden haar rechter vingers haar glad geschoren kutje en woelde links nog wat in de kortere coupe erboven. Dat ze nat was, was een understatement. Intens begon ze zich staand op de gang, glurend naar haar nieuwe kamergenoot te verwennen. Ze moest uitkijken dat haar vingers haar kutje niet te hard lieten soppen, want dan zou ze zich verraden.

De linkerkant van haar kimono kroop over haar schouder naar beneden. De lichtroze stof bleef hangen op haar elleboog, waardoor haar borst aan die kant volledig vrij was. Ondanks dat die leek te smeken om aandacht, bleven haar handen beneden. Anne-Roos was inmiddels weggedraaid voor de opening en stond met haar rug tegen de muur. Haar voeten stonden wat van de muur af en haar knieën waren licht gebogen. Zo bood ze haar handen alle ruimte, zeker nu links overgegaan was tot de kunst van het masseren van haar clitoris. Anne-Roos had de verwennerij van haarzelf de laatste maanden steeds vakkundiger qua bevredigende vaardigheden uitgebreid, waardoor ze nu met twee vingers diep heen en weer danste en met de andere hand een beetje wrijvend en cirkelend haar clitoris op een intense manier aandacht bood. Af en toe keek ze nog door de opening naar de onverzadigbaar ogende Sylvie die meedogenloos had tekeer ging op de dildo.

Anne-Roos was nog niet eens een dag hier en alle seksuele grenzen waren al verlegd. Net zoals ze stiekeme bekijks erg kon waarderen, bleek nu dat ze stiekem loeren naar de geile driften van anderen ook binnen haar range van genot was gekomen. Sneller ging haar hand te keer. Nog een keer keek, nog een versnelling, weer kijken. Voor deze geilheid waren geen woorden. Ze gaf zich helemaal aan zichzelf. Alle geile spanning van de hele dag, van in de stad, van Sylvie zien, kwam nu samen. Haar hele lichaam was een en al voorbereiding op een orgasme dat Anne-Roos nog nooit zo extreem had ervaren. Beide handen gingen sneller. Haar kimono viel ook rechts van haar schouder. Dieper, harder. Snel trok ze haar rechterhand weg daar beneden, weg uit haar niet normaal natte gleuf. Die hand moest haar mond dichthouden. Het zweet stond op haar voorhoofd toen haar hele lichaam begon te schokken. Anne-Roos had zelfs moeite om te blijven staan. Ze wankelde van dit uitzinnig genot. De schokken bleven komen. Haar orgasme was groots op een manier zo groots dat Guus Meeuwis niet eens kon bedenken. Links moest wel stoppen.

Snakkend naar adem genoot ze na. Haar kimono had beide borsten nu de ruimte tot vrijheid gegund, waardoor haar handen de geile nazorg daar besteedden. Zacht masseerde ze haar boezem, Sylvie inmiddels hoorbaar genietend van die machtige zwarte dildo. Anne-Roos was het liefst even helemaal naar de grond gezakt, maar schrok juist op door de deur beneden. Snel trok ze haar kimono enigszins fatsoenlijk en sneakte ze haar eigen kamer stilletjes in.

Voetstappen klonken op de trap, gingen voorbij haar kamer en leken te stoppen bij de badkamer. ‘Ah lekkertje van me, jij bent al goed bezig. Nu we samen zijn, zal ik er eens bij komen.’ Anne-Roos dacht de stem te herkennen, maar wie was dat?