Een familiegeschiedenis

Nog lang nadat Stef is vertrokken, blijf ik nagenieten van het zalige gevoel in mijn onderbuik. Lang niet na elke neukpartij blijf ik zo een lul in mij voelen. Is dat echt omdat het die van Stef was of gewoon omdat het al weer twee jaar geleden is dat ik voor het laatst heb gevrijd? Toen ik de moed had gevonden om met mijn kleinzoon naar mijn slaapkamer te gaan en ik me er heel bewust van was waarom ik dat deed, bekroop me op een zeker ogenblik de angst dat ik te droog zou zijn. Het horrorscenario zou zijn dat de arme jongen bij zijn eerste keer de toegang tot die liefdesgrot gebarriceerd zou vinden door onwillig vlees. Maar van zodra ik hem uitnodigde om mijn beha los te maken en ik zijn aarzelende vingers op mijn rug voelde, trok de eerste kramp van mijn tieten naar mijn baarmoeder en van daar uit nog dieper, tot in mijn zo lang verwaarloosde vagina. Van dat ogenblik af was ik er helemaal gerust in. Het vertrouwen dat ik heel mijn leven in mijn kut heb gesteld, kwam in een oogwenk terug. Zelfs een vrouw van 72 die al twee jaar niet meer geneukt heeft, kan nog altijd even opgewonden raken als een jong meisje dat ongeduldig naar een volgende keer met haar eerste liefje verlangt.

Dat ik zelf niet ben klaar gekomen, maakt me niet veel uit. Dat had ik ook niet verwacht. Ik wilde al mijn aandacht aan Stef geven en er voor zorgen dat hij zich ontspannen en veilig voelde. Dat is me echt wel gelukt, denk ik. Het was hem in ieder geval aan te zien dat hij zijn verlegenheid voor vrouwen was kwijt geraakt. Lag dat nu volledig aan mij, door de manier waarop ik hem inwijdde in het mooiste geheim dat een mens ooit kan ontdekken? Ik was in ieder geval helemaal mezelf, open en helemaal klaar om hem te ontvangen... Ik hoop dat het hem even goed gedaan heeft als mij. Terwijl alles in mijn onderbuik nog zalig warm aanvoelt en zachtjes pulseert, gaat mijn rechterhand als vanzelf onder mijn rok. Mijn vingers voelen de dunne stof van mijn slipje. Het kruisje is aangenaam warm en vochtig. Ik hoef niets uit te trekken, mijn wijsvinger en mijn middenvinger weten na zoveel jaren ervaring precies hoe het moet. Voor wie hoef ik me te schamen? Net voor ik spuitend klaar kom, voel ik zijn penis in mij en verhoog ik de druk van mijn vingertoppen tegen mijn klit aan. Een kramp trekt door mijn hele lijf, als een bliksem van mijn baarmoeder naar mijn borsten en naar mijn hoofd. Geil spat tegen mijn vingers, mijn hand, mijn dijen. Ik blijf nog een hele poos hijgend nagenieten. Wanneer ik eindelijk kan opstaan, krijg ik mijn slip haast niet over mijn benen getrokken. Ze is zeiknat en ik word er zo heet van dat ik zou willen dat Stef ze zou kunnen uittrekken en de penetrante geur ervan zou kunnen opsnuiven. Ik hou van Stef... op dezelfde manier waarop ik van Joris hield... Maar het grote verschil is dat Stef ook echt van mij houdt, dat voel ik. Joris... ach, broertje lief, jij hield alleen van jezelf. Alleen ben ik dat veel te laat te weten gekomen...

--- --- ---

Wat ik een jaar na mijn eerste vrijpartij met Joris in mijn dagboek schreef, kan ik me haast woord voor woord herinneren. Ik was er in geslaagd om bijna elke dag op te schrijven wat me overkwam, wat ik deed en dacht of droomde. Uit alle volgepende bladzijde spat het verlangen naar Joris. Toen was ik me nog altijd niet bewust van het feit dat hij me eigenlijk had verkracht, daar in de Limburgse heide die ze wel eens de Sahara noemen. Joris had me verzekerd dat de pijn het gevolg was van mijn maandstonden die ik kreeg op het moment van mijn ontmaagding. Een volgende keer zou het veel leuker zijn, zou het helemaal geen pijn meer doen, zou het nog tien keer beter zijn dan als ik het zelf deed...

Veel gelegenheid om 'het' te doen kregen we echter niet. Onze moeder was altijd thuis en in die tijd - begin jaren '50 - was er ook weinig vertier voor de mensen, zeker niet in ons kleine dorp, ver van een stad. Wanneer vader thuis was, werkte hij in de tuin of herstelde hij dingen in huis. Ik schreef wel tien keer in mijn dagboek dat ik nog eens alleen wilde zijn met Joris, maar het enige wat we af en toe konden doen, was elkaar vluchtig omhelzen en een kusje geven. Ik schreef ook dat het me niet meer kon schelen dat ik niet in de hemel zou komen door mijn zonden niet te biechten. Iedere zaterdagnamiddag ging ik naar de kerk, zoals alle jongens en meisjes van mijn leeftijd, maar ik bleef er gewoonweg een kwartier op een stoel zitten en ging daarna opgelucht naar huis. Opgelucht omdat ik de pastoor weer niet had hoeven te vertellen dat ik mezelf elke avond afspeelde en dat ik 'het' gedaan had. Ik was ervan overtuigd dat geen enkel meisje uit mijn klas deed zoals ik. Dat gaf me het gevoel dat ik al meer wist dan zij en nu weet ik dat ik me toen eigenlijk boven mijn klasgenoten verheven voelde. Zij waren nog kinderen, ik was al een vrouw!

Bij de eerste de beste gelegenheid, het was de dorpskermis eind augustus, mochten Joris en ik tot tien uur weg blijven. Joris kon er bij vader, na lang zeuren en smeken, uiteindelijk half elf van maken. Zolang hij achteraf niet hoorde dat we in café's hadden gezeten en zeker niet naar de danstent, dat oord des verderfs, waren geweest.

Na het avondeten sprongen we dadelijk op de fiets. Het was alsof ik op wolkjes voortdreef: ik wist wat mijn broer van plan was en ik wilde niet liever dan eindelijk nog eens in zijn armen te liggen, te zoenen, me te laten strelen door zijn grote handen. We hingen een tijdlang rond met buren, vrienden en kennissen en deden het verplichte rondje langs schietkramen, botsautootjes en de rupsmolen (waar ik niet met Joris in wilde en liefst met een vriendin, maar op het laatste nippertje sprong een andere jongen naast mij op het bankje en van zodra de kap naar omlaag ging, perste hij zijn lippen op mijn mond en drong zijn naar tabak ruikende tong bij mij naar binnen, terwijl hij ondertussen zijn hand onder mijn rok stak en vliegensvlug het kruisje van mijn onderbroek opzij trok om aan mijn muis te voelen). Joris zag dat ik hevig bloosde toen ik uit de rupsmolen kwam en vroeg natuurlijk onmiddellijk of die Bert me een kus gegeven had. Ik antwoordde dat hij het geprobeerd had, maar dat ik hem weggeduwd had. Ik wilde de sfeer niet verpesten. Joris was nogal heethoofdig en misschien zou hij wel ruzie gezocht hebben met Bert.

Toen het begon te schemeren, zegde Joris dat we konden opkrassen. In het halfduister zou niemand ons missen en de meeste mensen die we kenden zaten op café of in de danstent. Het was al half tien en mijn broer zat duidelijk op hete kolen. Ik volgde hem met veel moeite op de fiets naar het Wolfsbos, dat was het dichtsbije plekje waar Joris dacht er niemand te zullen zien. We legden onze fietsen een eind weg in het bosje en Joris trok me direct tegen zich aan. Hij rook naar zweet en naar het bier dat hij had gedronken. Gelukkig begon hij me niet te tongzoenen. Maar zijn handen ging al gauw langs mijn billen onder mijn rok en trokken mijn onderbroek naar beneden. 'Zo rap niet, Joris,' fluisterde ik, bang dat hij direct in mij zou willen komen. Maar hij pakte me vast, legde me op de grond en trok mijn schoenen uit en daarna stroopte hij mijn onderbroek over mijn voeten. Hij sperde mijn benen wijd, knielde ertussen en maakte zijn broeksriem los. 'Zijt ge al nat?' vroeg hij hees. Hoe kon ik dat weten? Ik zag dat hij in zijn handen spuwde en daarna zijn penis daarmee inwreef. Hij raakte amper in mij en het deed pijn. Maar eens hij helemaal in mij zat, voelde ik toch iets dat nieuw was voor mij. Op het moment dat ik er plezier in begon te krijgen, trok hij zijn piemel uit mij en voelde ik mijn buik nat worden. 'Ik wil niet dat ge vol geraakt,' hijgde hij, 'het zou er nogal stuiven, thuis.'

Het was nog een heel eind fietsen en we raakten gelukkig op de afgesproken tijd thuis. Mijn ouders waren al naar boven, maar moeder riep dat ik direct moest komen, zodat er geen tijd was voor nog een kusje. In mijn bed bedacht ik dat het wel goed zou komen met mij. Ik had er toch al iets van gevoeld, deze keer. De volgende dag beschreef ik alles uitvoerig in mijn dagboek.

We kregen zo weinig gelegenheid om te vrijen dat we het, lang na mijn vijftiende verjaardag, nog maar vijf keer hadden gedaan. En dat was altijd heel vlug, ergens achter hoek en kant, en altijd met de vrees dat iemand het zou zien. Dat maakte dat ik er weinig of geen plezier aan beleefde, maar Joris bleef maar beloven dat er een moment zou komen dat we het zouden kunnen doen met tijd genoeg, en in een bed. Daar keek ik echt naar uit. Ik zou alles gegeven hebben voor zo'n moment.

En toen werd het weer schoolvakantie. De zomer was begonnen. In maart was ik vijftien geworden en mijn borstjes waren flink gegroeid. Mijn poesje was helemaal behaard met een zacht dons. Mijn billen waren niet meer plat. Ik hunkerde naar echte seks, al kon ik me nog altijd niet voorstellen hoe dat zou zijn. Wat ik tot nog toe met Joris had gedaan, deed hem duidelijk meer plezier dan mij. Maar ik hield van hem, met heel mijn meisjeshart en ik wist dat het kwam omdat we nooit de kans kregen om op ons gemak te vrijen. De tweede week van de zomervakantie zouden mijn ouders weer voor een week op bedevaart naar Lourdes vertrekken. Nu zouden we eindelijk helemaal vrij zijn! Ik schreef in mijn dagboek dat ik hoopte dat we elke dag zouden vrijen, Joris en ik, en ook al moest hij zich altijd uit mij trekken voor hij klaar kwam, hij kon toch al redelijk lang in mij blijven. Ik voelde elke keer beter hoe zijn penis in mij bewoog en dat er in mijn buik iets klaar zat dat erg leek op wat er gebeurde als ik met mezelf speelde.

Mijn ouders zouden op maandagochtend met de trein vertrekken. Maar zondagavond kwam onze buurvrouw Pauline, die aan het einde van de straat in een chique huis woont, met een gezicht als een donderwolk bij ons binnen stormen. 'Waar zit die vlegel? Ha, daar is hij. Ge weet nog van niets, zeker, schobbejak?' Vader veerde recht uit zijn zetel en ging tussen Pauline en Joris staan: 'Wat is er met u, Pauline? Zijt ge zot geworden of zo?' 'Ik wou dat ik zot was, ja!' krijste de vrouw uitzinnig, 'dat onderkruipsel daar heeft onze Fien vol gestoken. Ik had het al een tijdje gedacht, maar ik wilde het weten voor ik naar Lourdes vertrok. Ik heb het er moeten uittrekken, en ja, verdomme, ze is al in haar derde maand. Van hem!' En ze wees met een beschuldigende vinger naar Joris die ineengekrompen op zijn stoel zat te bibberen van schrik.

Ach, mijn lief dagboek toch! Wat moet ik nu schrijven? Gisteren avond is Pauline Van Malder hier komen binnenvallen met het nieuws dat Joris een kind gemaakt heeft met Fientje. Ik kan het nog altijd niet geloven, maar het is toch waar. Hij heeft het bekend. 'We hebben het maar een keer gedaan,' gaf hij toe, 'en Fien had gezegd dat het geen kwaad kon.' Daarop barstte de hel in huis los. Vader gaf Joris een paar harde meppen in zijn gezicht en moeder duwde me de trap op. Ze kwam achter mij naar boven tot ik op mijn kamer was en ze deed de deur op slot. Een half uur lang hoorde ik de ruzie en nadat Pauline was vertrokken, hoorde ik vader met Joris de trap op komen: 'Vooruit, ezel dat ge zijt, uw kamer in en ik doe ze op slot. Straks is onze Irene in ons eigen huis ook niet meer veilig voor uw smeerlapperij.' Ik barstte in tranen uit. Het was dus echt: Joris had me bedrogen! Ik had nog tien keer liever gehad dat hij mij zwanger had gemaakt dan Fientje. Ze is al negentien, maar ze ziet er nog uit als een kind. Ze is sloom in haar hoofd. De mensen zeggen dat ze een beetje achterlijk is. Maar het is een lief meisje, altijd goed gezind. Een echte lachebek. En daar heeft Joris dus mee liggen vrijen. Hij heeft met Fien hetzelfde gedaan als met mij. Ik raakte uitzinnig van woede en haat. Ik bonkte op de kamerdeur tot moeder ze van slot kwam doen. Ik schreeuwde: 'Waarom sluit ge me op? Wat heb ik misdaan?' Moeder duwde me ruw de kamer in, sloot de deur achter zich en kwam naast me op het bed zitten: 'Onze Joris heeft Fien van Pauline zwanger gemaakt,' weende ze, 'ik geloofde het eerst niet en ik wilde niet dat ge die smeerlapperij moest aanhoren. Maar het is waar. Hij heeft gezegd dat het waar is.' Ik vreesde dat moeder ging flauw vallen. 'En morgen vertrekken we naar Lourdes,' ging moeder huilend verder, 'onze pa is aan het overpeinzen wat we met hem gaan doen. Hij mag hier geen week alleen bij u blijven, Irene. We zijn bang dat hij iets met u uitsteekt, dat loeder. Zeventien jaar en al moeten trouwen. Want ja, trouwen zal hij. Hij moet Fien maar nemen zoals ze is, kinderlijk of niet...'

En toen ik deze ochtend opstond was iedereen al weg. Ze hebben me laten uitslapen. Het huis is leeg. Geen Joris te bekennen. Ik had me nog zo verkneukeld op deze week alleen met hem. Alle dagen vrijen in mijn eigen bed! De vuile rotzak! Ik hield van hem met heel mijn hart en ik zou gemakkelijk heel mijn leven van hem gehouden hebben! Met mijn ogen vol tranen vond ik in de keuken een briefje van vader: 'Irene, we konden het niet over ons hart krijgen om u wakker te maken na die verschrikkelijke nacht. We zetten Joris straks op de trein naar Hasselt. Hij moet bij onze Louis blijven tot we terug uit Lourdes zijn. En gij, meisje, gij kunt uw plan wel trekken en als er iets is, dan heeft Pauline gezegd dat ge altijd bij haar terecht kunt. Pauline is niet boos op ons, kind, alleen heel kwaad op Joris. Dat kunt ge wel begrijpen. We zullen in Lourdes veel aan u denken en voor u bidden dat ge altijd braaf zult zijn en u nooit aan zo'n smeerlapperij overgeeft als Joris.'

Lief dagboek, liefste dagboek, jij bent de enige aan wie ik alles durf zeggen. En nu kan ik je alleen zeggen dat ik liever dood zou willen zijn. Ik zie Pauline en Fientje graag, maar ik durf hen niet onder ogen komen. Wat moet ik hen zeggen? Dat ik het zelf al vijf keer met Joris heb gedaan?'

--- --- ---

Al ken ik het hele verhaal uit mijn hoofd, toch heb ik mijn dagboek genomen om het nog eens woord voor woord te herlezen. Joris is met Fientje getrouwd in september, nog voor haar buik te dik was om te zien dat ze in verwachting was. Maar natuurlijk wist iedereen in het dorp het. Omdat hij nog geen achttien was, heeft het heel wat voeten in de aarde gehad om zijn trouw zo snel te regelen. In die tijd was dat zo: een meisje moest zestien zijn en een jongen achttien voor ze konden trouwen. Maar hij kreeg dus 'dispensatie' om dwingende redenen... Hij mocht tot aan het huwelijk niet meer bij ons in huis. Hij woonde zo lang in Hasselt bij zijn peter, nonkel Louis, die voor hem werk vond bij een garage, om de stiel te leren. Voor het huwelijk kwam hij dan rechtstreeks naar het gemeentehuis en daarna naar de kerk. Ondertussen hadden hij en Fientje elkaar niet meer gezien. Een feest werd er niet gehouden. Na de huwelijksmis reden ze in de auto van de garagist naar Hasselt, waar nonkel Louis een werkmanshuisje voor hen gehuurd had. Vijf maanden later bloedde Fientje dood in het kraambed en trok de vroedvrouw het levenloze kindje uit haar buik. Al die tijd had ik Joris niet meer gezien of gehoord. Thuis werd er met geen woord over hem gerept. Voor mijn ouders was hij ook dood. Maar niet voor mij...

Ik was ondertussen zestien geworden en op een regenachtige dag in juli loog ik moeder voor dat ik met vriendinnen van school met de trein naar Hasselt zou gaan. Zoals altijd geloofde moeder mij op mijn woord. Wat ik eigenlijk wilde, was Joris zien. Ik kende de naam van de garage waar hij werkte en vond het adres in het telefoonboek. Tegen de middag wachtte ik een eindje van de garage, in de hoop dat Joris voor zijn middagpauze naar buiten zou komen. Ik herkende hem al van ver, ook al droeg hij nu een blauwe overall en een grote pet. Zodra hij mij zag, liep hij op mij toe, omhelsde me en de tranen liepen over zijn gezicht. Hij had maar een half uur om thuis een boterham te gaan eten. Hij woonde nog altijd in dat armoedige werkmanshuisje, een straat verder dan de garage. Het was er een puinhoop.We aten in stilte boterhammen met eiren en spek. We wisten niet wat we elkaar konden zeggen. HIj zat de hele tijd met gebogen hoofd, beschaamd en met tranen in de ogen. Ik zegde hem dat ik de hele namiddag zijn huis zou poetsen en orde maken. 'Na al wat ik u heb aangedaan, Irene? Ge zoudt me moeten vermoorden!'

Ik ging voor hem staan, sloeg mijn armen om hem heen en kuste hem op de mond. 'Neen, Joris, gij zijt mij nog iets verschuldigd. Ge hebt me beloofd om eens echt met mij te vrijen, weet ge? Ik heb zoveel van jou gehouden, broer, zoveel... dat kunt ge misschien niet geloven. Nu houd ik niet meer van jou, toch niet meer als toen. Maar wat ge me beloofd hebt, moet ge doen. Ik wil dat ge me een enkele keer... dat ge een enkele keer laat zien dat het allemaal geen leugens waren.' Hij bleef met gebogen hoofd voor me staan. 'Luister, Joris, ik ben nu zestien. Ze kunnen me thuis niet meer zeggen wat ik moet doen of wat ik niet mag. Ik kom volgende zondag tegen de middag naar hier. Ik zorg dat het bed mooi opgemaakt is. Koop ondertussen nieuwe lakens als het nodig is, maar zorg dat ik voel dat je het meent als je het doet. Dat ik achteraf weer geen spijt heb dat het zo snel ging. Dat ik eindelijk eens te weten kom wat er zo plezierig is aan vrijen.'

Ik liet hem geen tijd om te antwoorden. Ik zegde dat het hoog tijd was om naar zijn werk te gaan en ik begon onmiddellijk met de keuken op te ruimen, te poetsen, te dweilen en orde te maken. Ik besefte dat dit het huis was van een hopeloze man die de moed niet meer kon opbrengen om van zijn huis een thuis te maken. Op de bovenverdieping trof ik een vuil badkamertje aan met alleen een lavabo en een toilet. De enige andere kamer was een vrij grote slaapkamer met een tweepersoonsbed waarop groezelige lakens lagen. Ik zette het venster wagenwijd open, trok de dekens en de lakens af en ging gauw de stad in om nieuwe lakens te kopen. Ik had net geld genoeg bij om het goedkoopste paar mee te nemen. Ik wachtte niet tot Joris weer thuis kwam. Ik nam de trein naar huis. Moeder vroeg angstig: 'Ge hebt Joris toch niet gezien?' Mijn zoveelste leugen kostte me geen enkele moeite. Ik antwoordde dat ik volgende zondag weer met vriendinnen naar Hasselt zou gaan voor de kermis daar. 'Als ge maar voor donker thuis zijt,' mompelde ze.

--- --- ---

Wat er in Joris veranderd was in dat laatste jaar weet ik niet zo goed. Maar hij was geen jongen meer. Hij was ondertussen achttien, leerde een goede stiel en was een echte man geworden. Hij was nu nog veel mooier dan vroeger. Ik wilde dat ik de tijd kon terugdraaien en dat Joris Fientje nooit had gezien. Ik wilde dat er nooit iets tussen ons was gekomen en dat we, ook al konden we zelden of nooit met elkaar vrijen,toch het geduld hadden kunnen opbrengen om te wachten tot het kon. In de dagen voor ik weer naar hem toe zou gaan, stelde ik me toch weer voor hoe het zou zijn om te kunnen vrijen zonder angst om betrapt te worden en zonder op de tijd moeten te letten. Terwijl ik met mezelf speelde (wat ik nog altijd iedere avond deed), zag ik Joris voor me en ik hoefde haast geen moeite te doen om klaar te komen. Ik had ondertussen al enkele maanden geleden ontdekt hoe ik mijn klitje kon strelen om spuitend klaar te komen. De eerste keer viel ik bijna flauw. Ik dacht dat ik dood ging. Maar daarna kwam het beste wat ik ooit beleefd had. Mijn hoofd werd ijl en al mijn gevoel zat ineens in mijn kutje. Ik hoopte dat ik dat gevoel ook bij Joris zou krijgen, met zijn penis diep in mij. Dat ik die zondag had gekozen, was trouwens niet toevallig. Ik had woensdag mijn regels gekegen, donderdag was ik naar Hasselt geweest en zondag zou ik ze niet meer hebben. Ik had in een voorlichtingsboekje van de Vrouwenbond gelezen dat het 'een veilige dag' was. En dan nog, dacht ik overmoedig, als ik zwanger moest worden van die ene keer, dan was het maar zo...

--- --- ---

Ik blader in een van de dagboeken tot ik vind wat ik zoek:

Het kan dus echt: genieten van seks! Ik heb het nu meegemaakt en het was heerllijk! Hoe kan ik dat nog missen in mijn leven? Ik zou het elke dag willen doen. Joris liet me binnen en ik zegde: 'Ge weet waar ik voor kom. Ik heb van alle centen die ik had nieuwe lakens gekocht voor u en nu wil ik wat ge me beloofd hebt: vrijen in een bed en het plezier waar ge altijd over gesproken hebt. Of hebt ge hier in Hasselt ondertussen ook al een meid zwanger gemaakt?'

'Neen, bij god, neen,' stamelde hij geschrokken, 'als ge eens wist hoeveel spijt is van dat alles heb gehad. En nog altijd. Het is gekomen omdat Fien alleen thuis was, de hele dag. Ze wilde zo graag eens 'poepen', zoals zij zegde. En ik was zo onnozel van met haar naar boven te gaan. Ik had het liever met u gedaan, Irene, maar het kon nooit...'

'Dan kan het vandaag,' antwoordde ik ferm, 'ik wil eindelijk eens weten wat er zo plezant aan is voor een meisje. Want dat het voor u plezierig was, dat zag ik wel altijd. Ik hoop dat ge ondertussen iets geleerd hebt, dat ge me niet weer gaat verkrachten. Want nu weet ik maar al te goed dat het dat was. Ik was nog een kind, die eerste keer in de heide. En daarna was ik er ook niet helemaal klaar voor omdat het veel te snel ging voor mij.'

Ik trok hem bij de hand de trap op en zag tot mijn tevredenheid dat de nieuwe lakens nog heel proper waren. 'Ik heb in de oude lakens op de zetel geslapen,' zegde hij, 'ik wilde niet op die nieuwe lakens liggen voor... ik was ook bang dat je niet zou komen...'

Ik ging op mijn tenen staan en gaf hem een zoen. 'Kom, leg mij in bed,' fluisterde ik in zijn oor. En met al onze kleren nog aan zijn we beginnen kussen. Ik voelde onmiddellijk dat Joris veranderd was. Geduldiger. Langzamer. Liefdevoller. Ik voelde dat hij mij gemist had. Dat hij mij graag zag en niet alleen om mee te neuken.

Ook al heb ik nog nul ervaring, toch wist ik dat het nu anders zou zijn dan vroeger. Joris streelde mijn hele lijf terwijl ik mijn kleren nog aan had. Zijn hand op mijn borsten voelen, gaf me nu het gevoel dat er iets in mijn buik los kwam. Zijn hand op mijn buik kreeg me zin krijgen om mijn rok op te slaan en die hand in mijn onderbroek te duwen. Mijn muisje verlangde naar die hand en mijn kutje verlangde naar een lul. Ik maakte zijn broeksriem los en peuterde aan de knopen van zijn gulp. Hij hielp me en stroopte al liggend zijn broek naar beneden. Ik voelde zijn gezwollen lul onder de stof van zijn onderbroek. 'Voel me, Joris,' zuchtte ik terwijl ik mijn onderbroek ook over mijn benen trok. Zijn hand trilde bij de aanraking van mijn haartjes. Ik voelde dat ik al nat was. Een vingertop gleed als vanzelf naar binnen.

'Ik heb iets geleerd,' zegde hij aarzelend, 'maar ik weet niet of ik dat mag doen bij u...'

'Van wie hebt ge dat geleerd? Van Fientje?'

'Ja...'

'Dan is het goed. Doe maar.'

Ik was razend benieuwd. Die slome Fientje had mijn broer iets geleerd. Misschien had ze hem wel leren vrijen zoals een vrouw dat graag heeft. Misschien zat in dat achterlijke Fientje wel een hete vrouw...

Joris stond op, trok al zijn kleren uit en terwijl hij dat deed, vond ik dat het niet meer dan normaal was dat ik ook helemaal bloot was. In een wip waren mijn blouse, mijn rok, mijn onderhemdje en mijn beha uit. Ik ging weer liggen en sperde mijn benen wijd open. Ik was ervan overtuigd dat hij direct in mij wilde komen. Maar nadat hij zich op zijn knieën tussen mijn benen had gezet, boog hij voorover en kuste hij mijn poesje. Dat voelde ontzettend goed, maar even later voelde ik zijn tong die zachtjes likkend over mijn spleetje streek. Het was alsof er een vuur in mijn buik begon te branden. Ik kon mijn bekken amper stil houden, maar wilde ook niet bewegen zo lang die tong bleef likken. En die tong gleed tussen mijn lipjes, vond het weke vlees onder mijn bobbeltje, streek er langs tot zijn mond zich rond mijn klit perste en zachtjes begon te zuigen. Ik hield het niet meer. Dit was hetzelfde gevoel als wanneer ik mezelf afspeelde, maar nu nog vochtiger en heter. Toen ik kreunde van genot, ging zijn tong weer naar beneden en voelde ik hoe het tipje de weg naar binnen vond. Ik kon niet anders dan mijn vingertoppen langs mijn clitoris te strijken, maar durfde niet verder te gaan uit angst te zullen spuiten. Ik was al aan het duizelen van zoveel onverwacht plezier toen hij ophield en me in de ogen keek: 'Vond je dat goed?' 'Goed? Ongelooflijk, Joris, wat was dat zeg?'

'Mag ik nu uw tepels zuigen?'

Ook dat had hij dus geleerd. Een gevoel dat ik nog nooit had gehad kwam nu in heel mijn lijf. Vanuit mijn tepels trok een zalige kramp tot helemaal diep in mijn buik. Er gebeurde daar van alles wat ik nog nooit had meegemaakt. Ik voelde met mijn hand tussen mijn benen en alles was daar kletsnat zonder dat ik gespoten had. Het liep gewoon uit mij uit! Ik trok Joris naar mij toe en we begonnen te tongzoenen. Zijn kloppende pik lag op mijn smachtende buik. Nu was ik het die niet langer kon wachten.

'Kom in mij, Joris,' zuchtte ik, 'kom...'

En toen, lief dagboek, ben ik voor het eerst echt geneukt. Het duurde lang genoeg om ervan te genieten. Toen hij zich wilde terugtekken, schreeuwde ik hem bijna toe dat hij in mij mocht komen, dat het geen kwaad kon. Hij hield stil, zijn stang nog helemaal in mij, en keek me vragend aan. 'Mijn regels zijn van gisteren over,' zegde ik, 'echt waar, Joris, anders was ik vandaag niet gekomen. Ik wil dat ge in mij komt, toe...'

Hij ontspande en toen pas kon ik helemaal genieten van zijn bewegingen in mij. Hij stootte flink door en ik spande mijn kutspieren voor de eerste keer rond een levende pik, hield hem in mijn grotje vast tot hij al zijn hete pap in mij zou schieten. Ik was echt door het dolle heen. Ik sloeg mijn benen rond zijn bekken en voelde hem heel diep in mij op een neer gaan. En toen hield hij stil, ik voelde hem verkrampen en hoorde hem kreunen. Ik wist dat zijn zaadjes nu in mij kwamen. Ik dacht: 'Nu ben ik eindelijk een vrouw!' En toen viel ik zelf stil, zo slap als een vaatdoek. Hij rolde van me af en kwam naast me liggen. Ik streelde zijn schouder, zijn bovenarm, zijn wangen en hij deed hetzelfde bij mij. We zijn heel lang zo blijven liggen zonder elkaar aan te kijken. Ik durfde dat niet goed. Ik schaamde me niet voor wat ik gedaan had, maar ik wilde dicht bij mezelf blijven tot het gevoel van helemaal gevuld zijn over zou gaan.

Aan de lavabo zag ik hoe het sperma als een lange, dikke draad uit mijn kutje droop. Ik kon me er niet toe bewegen het op te vangen. Ik bleef gewoon staan en liet het uit mij lopen tot er een plasje op de vloer lag dat ik met een dweil opveegde. Joris was in bed blijven liggen. Zijn slappe piemel blonk van zijn zaad en van mijn slijm.

'Wat een geluk dat ge Fientje bent tegengekomen,' zegde ik, 'als zij het is die u dat allemaal geleerd heeft...'

'Niemand anders, Irene. Vrijen was het enige dat ze goed kon. Ze wilde het soms wel drie keer op een dag. Ik zweer u dat ik het na Fien met niemand anders heb gedaan. Ik durfde niet meer.'

'Dat kan ik me voorstellen, broer. Maar nu kunt ge op uw twee oren slapen. Ik zal niet zwanger zijn, dat weet ik heel zeker. En ik ben blij dat ik het gedaan heb met u. Het is de eerste keer dat ik echt geneukt hebt. Nu weet ik hoe het kan. En ge hebt gedaan wat ge me destijds beloofd hebt.'

'Dan is het weer gedaan tussen ons?' Ik zag dat hij teleurgesteld was.

'Dat weet ik nu nog niet, Joris. Maar ik weet heel zeker dat ik niet meer met u wil vrijen als ge een ander meisje hebt.'

'Dan kunt ge nu dikwijls naar hier komen, Irene,' verzekerde hij me terwijl hij me recht in de ogen keek, 'want er is niemand die ik liever zie dan gij. Waarom moet ge verdomme mijn zus zijn?'

Er was niets in huis behalve brood en wat beleg. We hebben nog samen gegeten en daarna ben ik direct naar het station gewandeld. Hij wilde niet meegaan. Ik voelde zijn penis de hele tijd nog in mij en ook nu nog, terwijl ik dit schrijf, voel ik hem. Misschien moet ik van het idee af dat alleen mijn broer mij dat gevoel kan geven. Misschien is dat bij elke man zo. Maar dan moet ik evenveel van die man houden als van Joris!

Ik sluit het dagboek, sluit mijn ogen en denk aan de mannen met wie ik in mijn leven seks heb gehad. Met Joris heb ik nog bijna twee jaar lang regelmatig geneukt, tot ik in mijn eerste jaar aan de handelsschool in Hasselt zat. Al in de eerste week ontmoette ik daar Marc. Het kon me op dat moment niet schelen of een man goed kon vrijen. Het belangrijkste was dat hij lief, grappig, mooi en galant was. Ik wist zelfs toen nog niet dat je op een andere manier kon vrijen dan in de missionarishouding en voor Marc, die negentien was, was het zijn eerste keer. Ik deed alsof het dat voor mij ook was. Bij Marc leerde ik hoe een orgasme te faken, waar ik achteraf heel veel spijt heb gehad. Ik kreeg een dochter en gaandeweg verloor Marc alle interesse in seks met mij. Tot mijn dochter zestien was en Marc haar probeerde te verkrachten. In haar slaap nog wel. Ik was niet thuis, logeerde bij een vriendin die naar de kust was verhuisd. En van die ene, zeldzame keer heeft hij misbruik gemaakt. Na de scheiding heb ik lange tijd geen seks meer gewild. En over veel van de mannen waar ik daarna het bed mee gedeeld heb, wil ik het niet hebben. Ik heb er wel ontzettend veel van geleerd, maar niet wat liefde is.

Joris is enkele jaren na mij hertrouwd en kreeg een zoon, de vader van Helga en Hilke. In Hilke herken is veel mezelf. Haar liefde voor haar achterneef Stef is even onstuimig als die van mij voor mijn broer destijds. Maar ik wil niet dat ze haar eerste keer beleeft zoals ik dat heb moeten doen. En daarom zie ik het als een laatste goede daad die ik in mijn leven kan stellen om van Stef een goede minnaar te maken die Hilke al van bij de eerste keer kan laten beleven waarop ik zo lang op heb moeten wachten.