Cindy
*** De gesprekskosten voor dit gesprek bedragen 35 eurocent per minuut plus de gebruikelijke kosten van uw mobiele toestel ***
“Dromen-hotline, goedemiddag. Vertel ons wie u bent en wat uw droom was”
“Dag met Cindy. Ik had laatst een hele vreemde droom, over de nieuwe vriend van mijn zus.”
“Uw oudere zus?”
“Nee, ze is jonger dan ik. Haar vriend is wel even oud als ik ben, 32”
“En wat was uw droom precies?”
“De details zijn nogal vaag, moet ik zeggen, alleen dat hij me bezocht. Het was op een woensdag avond.. Ik had de kinderen net in bed gestopt en was wat aan het opruimen. Ik had hem totaal niet verwacht, maar ik liet hem toch binnen. En hij…nou ja….”
“Drong hij zich aan u op?”
“Nou, dat niet echt. In feite was hij gewoon onweerstaanbaar. En hij liet me dingen doen die ik nooit zou doen.”
“Welke dingen deed u dan zoal in uw droom?”
“Ehm, kijk. Ik was echt onderdanig aan hem, ik deed alles voor hem en hij deed alles met mij.”
“En dit vond plaats op een woensdagavond, zei u?”
“Ja, want woensdag avond is mijn man niet thuis. Ik wil ook niet dat mijn man weet wat ik droom over zijn zwager.”
“Dat begrijp ik. Voor een verdere analyse zou ik graag wat meer weten over uw zwager? Hoe heet hij en hoe ziet hij er uit?”
“Zijn naam is Robert, maar mijn zusje noemt hem altijd Ro. Dat zou ik ook wel graag doen. Hij is één van die mannen die het voor elkaar krijgt een hoed te dragen, met enige stijl en…”
***
Met een grote bos bloemen belde hij aan bij Cindy. Rode rozen, daar hield ze zo van. Het gaf misschien een beetje het verkeerde signaal af. Of juist niet, dat ligt eraan hoe je het allemaal interpreteerde. Het bleef lang stil aan de andere kant van de deur en een ogenblik dacht hij dat er niemand thuis zou zijn. Aan de andere kant, de woensdag was een doordeweekse avond en Cindy leek hem niet het type dat de kinderen alleen achter zou laten. Net toen hij op het punt stond opnieuw aan te bellen ging de deur open. Daar stond Cindy, precies zoals hij zich had voorgesteld. Haar half lange blonde haar zat prefect gekapt, de make-up die ze droeg was met de grootste precieze aangebracht. Haar witte hooggesloten blouse was van glimmende Italiaanse zijde en haar zwartwit geblokte broek (van Claudia Sträter zag hij later) zat haar als gegoten. Een outfit waar een modaal gezin twee weken van zou hebben kunnen eten. Niet te min ze zag er volslagen aanbiddelijk uit.
“Verassing, schoonzusje”, zei hij, terwijl hij de bloemen bijna in haar gezicht duwde.
Even leek ze niet te weten hoe ze het had. “Ro….Robert?”, vroeg ze twijfelend.
“In eigen persoon,” knipoogde hij “ik zou mijn hoed voor je afnemen, als ik mijn handen vrij had. Maar je laat me hier mooi staan met mijn bloemen. En ik voelde me nog wel schuldig dat ik je verjaardag heb gemist. Dit is een goedmakertje.”
Hij zag haar even aarzelen. Maar toen deed ze de deur wijd open. “Kom binnen, Ro. Wil je een kopje koffie?”
“Terwijl hij binnenstapte zei hij: “Het is al na acht uur, Cindy. Ik lust wel iets sterkers. Heb je whiskey? We zijn ten slotte zijn we hier om je verjaardag te vieren.”
“Ja, natuurlijk. Dan doe ik meteen met je mee, als je het goed vindt. Geef mij die bloemen maar.”
“Alsjeblieft,” zei hij en hij boog zich naar haar toe. Drie kussen op de wang. Iedere keer draaide ze haar hoofd een beetje zodat hun lippen elkaar bijna raakten. ‘Rustig aan’, dacht hij bij zichzelf, ‘er is tijd genoeg’. “Van harte gefeliciteerd met je tweeëndertigste verjaardag. Je ziet er geen dag ouder uit dan tweeëntwintig.”
Cindy schonk hem een stralende glimlach, die haar duizend keer mooier maakte dan al haar dure kleding en goede make-up voor elkaar konden krijgen.
Ze pakte hem bij de pols, maar een vinger streek over zijn handpalm, toen ze hem voorging naar de huiskamer. De huiskamer was groter dan de gehele flat waar hij in woonde. Hij liet zich, op aanwijzing van haar, op de zwarte driezitter zakken, terwijl Cindy de bos bloemen meenam naar de keuken. Ze draaide verleidelijk met haar heupen en keek steels even over haar schouder.
Cindy rommelde even in de keuken. Hij hoorde de kraan, het gerinkel van glazen en een fles die ontkurkt werd. Vanuit de keuken riep ze: “Ik loop even naar de studeerkamer, daar staat zijn whiskey. Maak het jezelf gemakkelijk.”
Dus dat deed hij maar en keek eens goed om zich heen. Er stond een compleet bankstel, zwart met echt leren bekleding van een enorm goede kwaliteit, want er was geen beschadiging aan te ontdekken. Twee kamerplanten, zo groot als kleine bomen stonden tegen een muur, met tussen hen in een schilderij waar vooral kleur opstond, maar waarin niet echt een concreet iets in te ontdekken viel. Aan een andere muur hing een flatscreen-televisie die eigenlijk meer een bioscoopscherm was. Er stond ook nog een geheel glazen eettafel met doorzichtige kunststof stoelen en een aantal grote kasten. Maar ondanks alle spullen die er stonden had je nog steeds het idee van ruimte.
Hij hoorde wat gestommel terwijl ze heen en weer liep. Hij zei er niets van toen ze terug met een whiskey on the rocks en een sherry voor zichzelf. Hij nam zijn glas aan en hief het meteen. “Proost. Op je zevenentwintigste dan maar. Waar is de commandant?”
Hij wist dat haar zus haar man altijd ‘de commandant’ noemde, zeer tot zijn ergernis. Cindy’s man was beroepsmilitair, opgeklommen tot de rang van kolonel en leek meer aandacht te hebben voor zijn werk dan voor haar en de kinderen.
“De commandant”, zei Cindy, met wat nadruk op dat woord “is een avond vrij, dus in plaats van die met zijn gezin door te brengen is hij met zijn vrienden naar de schuttersvereniging. Niet dat hij anders nooit een wapen in zijn handen heeft, maar goed, sommige mannen spelen nu eenmaal graag met hun geweertjes.”
“Ik niet,” antwoordde hij. “ik zou kunnen zeggen dat ik liever met mijn kwasten speel, maar die associatie is nogal fout, dus ik zeg gewoon dat ik liever schilder dan schiet.”
“Hij zag er goed uit in zijn uniform vroeger,” zei Cindy “Ik smolt helemaal als ik hem zag. En met elke ster die erbij kwam zag hij er beter uit. Maar ja, met elke ster die erbij kwam kon ik steeds minder van hem zien.”
“Dat gebeurt wel eens, heb ik begrepen. Kan ik je helpen met de bloemen afsnijden? Die rozen moet echt in het water, anders verwelken ze.”
Cindy knikte richting de keuken. “Ik heb ze in de gootsteen gezet, in het water dus dat gaat wel goed. Goed keuze trouwens. Als hij thuiskomt zal hij niet weten wat hij ziet.”
“Oh?” vroeg hij. “Is de commandant het jaloerse type?”
“Was hij dat maar,” pruilde ze.”Meestal niet. Maar deze bos is zo groot dat ze zelfs hem op moeten vallen. Dus ik hoop maar dat hij ernaar vraagt.”
“Als ik dat had geweten had ik een boom meegenomen om in de voortuin te planten. Of nog beter voor de deur. Dat had hij het zeker weten geweten.”
Cindy lachte een klaterende lach. “En meteen de hele buurt ook, Ro. Dat lijkt me nu ook weer niet de bedoeling.”
Hij gooide het laatste restje van zijn whiskey in één keer achter over. Het was één van de beste whiskey’s die hij ooit had geproefd. De commandant mocht dan weinig aandacht aan zijn vrouw besteden, met zijn drank was niets mis.
“Nounou,” zei Cindy nog “doe je kalm met die whiskey?”
Hij grijnsde haar toe. “Ik laat het bij eentje. Ik moet nog rijden. En de commandant nog wat meer reden tot jaloezie geven.”
Cindy had net haar sherry naar de mond gebracht, maar hield halverwege die beweging daarmee op. “De….commandant…..nog meer reden tot ja…jaloezie geven.” Het was niet meer dan een fluistering.
“Ja.”, zei hij terwijl hij zijn glas op de tafel zette. “Ik merk wel wat je doet. Je flirt met me, nietwaar?”
“Ik…ik flirt me je?…Je bent de vriend van mijn zusje…”, maar ze keek niet weg terwijl ze dit zei.
“…en je bent een getrouwde vrouw. Toch flirt je altijd met me als je me ziet. Altijd net iets te lang kijken. Altijd me eventjes aanraken. Die zoenen net, net iets te dicht bij mijn mond. Je wilt me…en ik ben vanavond langsgekomen om alles eens even recht te zetten. Ik word namelijk helemaal gek van je, zo heerlijk zie je eruit. Laten we het uit ons systeem neuken…” Hij bleef heel kalm terwijl hij dit zei, maar ook vastberaden, alsof het de gewoonste zaak van de wereld was om haar in haar eigen huis zo toe te spreken. Als hij diep van binnen zou twijfelen was daar helemaal niets van te merken. Hij zag aan Cindy’s blik dat hij de spijker op zijn kop sloeg, ze wilde hem en was al gevallen op het moment dat hij voor haar deur stond.
Toch deed ze nog een zwakke poging: “Dat kan niet…dat mag niet….ik ben….jij bent…”
“…geil op jou en jij bent geil op mij. Wedden dat ik dat kan bewijzen?”
“Bewijzen?” het klonk verstikt en bevend,maar met een onmiskenbare ondertoon van hunkering.
“Wedden?”, herhaalde hij.
“Om wat wedden we?”, en ze rilde toen ze het vroeg.
“Als ik win, ben je deze avond van mij. Durf je dat aan?”
Hij zag haar breken. “Ja, dat durf ik. Je kunt niks bewijzen, helemaal niks.”, maar haar lichaam verraadde dat ze allang verloren had.
“Sta eens op.”
Ze deed wat haar gezegd werd, en kwam ook al meteen voor hem staan. Hij stond op. Ze was en grote vrouw, hij was nauwelijks een centimeter groter dan zij was. Toch leek ze een beetje ineen te krimpen. Zachtjes hief hij zijn vingers en streelde zachtjes haar volle, gelakte lippen. Ze tuitte haar lippen en leek hem zachtjes te willen bijten. Maar hij liet zijn hand naar beneden dwalen, de ander omhoog en voor haar borsten greep hij haar blouse. Zo stonden ze even stil. In haar ogen las hij de begeerte.
Met één beweging trok hij haar blouse open. De zijde scheurde niet, maar de knopen werden door zijn kracht van haar blouse gerukt en rolden en stuiterden op de dure marmertegels. Cindy beet met haar boventanden in haar onderlip en keek betrapt toen hij haar blouse over haar schouders naar beneden trok. Onder de blouse had ze lingerie aan, een rood kanten bh, die zo doorschijnend was dat hij duidelijk kon zien waar de gebruinde huid van haar borsten overging in de bruinpaarse kleur van haar tepelhoven. Die tepels drukten ook tegen de stof van de bh aan. “Je draagt een hoerig setje onder je dure kleren. Dat doe je niet aan voor de commandant, toch?”
“Nee,” fluisterde ze. “Niet voor hem…”
“Dit heb je net aangedaan, terwijl je zogenaamd in de studeerkamer de whiskey pakken was. Heb ik gelijk of niet?”
“Je hebt gelij..”, de laatste letter werd gesmoord omdat hij met kracht zijn lippen op de hare duwde en zijn tong naar binnen duwde. Ze bood helemaal geen weerstand, maar drukte haar lijf tegen het zijne aan. Het ging precies zoals ze stilzwijgend vroeg.
Hij greep haar stevig bij haar armen en duwde haar de bank op. Hij dwong haar benen open door er tussen te gaan zitten en zijn handen grepen de knopen van haar broek beet. “Dit is een dure broek, denk ik. Moet die ook kapot, of trek je hem zelf uit?”
“Ik trek hem zelf wel uit,” hijgde ze “geef me de tijd.”
“Snel dan,” antwoordde hij bars. “Ik ben niet gewend lang te wachten op meisjes die van mij zijn.”
Ze opende de knopen en liet de broek van haar heupen glijden. Hij trok aan de pijpen en toen ze er eenmaal uitgegleden was gooide hij de broek achteloos over zijn schouders, op het tafeltje. Onder haar broek droeg ze een bijpassende string, zo minuscuul dat die nauwelijks iets bedekte. Hij haakte zijn vinger er achter en duwde de string opzij. Haar schaamlippen stonden al een beetje open, opgezwollen en donker en haar clitoris leek te vragen om gestimuleerd te worden. Hij dook tussen haar benen en likte de nectar recht uit haar kutje op. Al bij het eerste contact tussen hen begon ze te kronkelen. “Oh Ro, eindelijk. Dit wil ik al zo lang…”
Hij antwoordde niet maar duwde twee vingers diep in haar, maar gaf haar clitoris geen enkel ogenlik rust. Als hij zijn vingers dieper duwde likte hij de gevoelige bovenkant, toen hij ze tergend langzaam weer naar buiten trok de onderkant. Cindy kermde en kermde, smeekte hem om door te gaan wat hij dan ook deed. Hij herkende de tekenen van een opkomend hoogtepunt en duwde een derde vinger bij haar naar binnen, zodat ze zich genomen voelde. Zijn lippen sloten zich nu om haar clitoris en het vlak van zijn tong masseerde haar daar tot haar lijf schudde en kronkelde van genot.
Ze hijgde nog na van haar orgasme toen hij zijn vingers uit haar haalde en ze in haar mond stak. Ze sabbelde erop, terwijl ze aanbiddend en in de ban van pure lust naar hem opkeek. “Lekker om van mij te zijn, deze avond? Van mij, en van mij alleen?”
Ze knikte. Hij duwde de rechtercup van haar BH naar beneden zodat een borst ontbloot werd. De andere bleef bedekt, voor zover de dunne doorschijnende stof echt iets bedekte, en dat gaf het tafereel nog iets obsceners. Het was overspel, met een verboden man, maar als je dan toch de regels breekt, kunnen ze maar beter compleet aan diggelen geslagen worden, in plaats van alleen maar opgerekt..
Maar hij liet haar alleen, ten prooi aan gevoelens van afwijzing. Toch ging hij niet ver, hij liep alleen maar naar de fauteuil die enkele passen verderop zat. Daar maakte hij zijn gulp open en haalde zijn stijve, kloppende lul te voorschijn. Hij trok er langzaam aan en zei tegen haar: “Jij bent van mij, en deze is voor jou. Kom hier.”
Ze wilde opstaan en naar hem toelopen, maar het gebaar dat hij maakte deed haar al voor ze helemaal overeind was stoppen. “Nee,” hij schudde zijn hoofden wees naar de grond. “Kruipen jij. Als je jezelf kleedt als een hoer moet je je ook gedragen als een hoer.”
Haar ogen sperden zich even wijd open. Haar droom had enkele leegtes gehad, en dit was er één van. Dat bleef altijd een gok, maar gelukkig liet ze zich op haar knieën zakken en begon te kruipen. Haar billen, gescheiden door het dunne stukje rode stof staken omhoog terwijl ze kroop. Ze had iets weg van een kat, een hitsige, bandeloze stoeipoes. Haar ogen leken over te stromen van pure geilheid zoals ze naar hem toegleed. Zodra ze bij hem was pakte ze zijn stijve pik met twee handen vast en trok de huid naar achteren. Zijn gevoelige eikel kwam bloot te liggen en hij voelde de warmte van haar adem, meteen gevolgd door haar mond. Voorzichtig nu, zei hij tegen zichzelf, blijf in controle, hoe lekker ze ook zuigt, ten slotte wist hij precies wat hij moest doen. “Je pijpt lekker, teefje. Heel lekker. Kijk me aan….”
Ze keek naar hem op met zijn pik tot halverwege haar mond. “Je weet wat je nu moet doen, toch. Knik maar, niet praten met volle mond.”
Ze knikte en opende haar mond weer. Hij duwde zijn pik langzaam dieper haar keel in. Ze ademde diep en snel in en uit door haar neus en kneep haar ogen samen. Maar niet dicht, ze bleef hem aankijken. En net op het punt dat leek of ze hem niet meer kon hebben gaf hij haar respijt en trok zich terug. Er liep een traan over haar wang, niet van verdriet, maar als lichamelijke reactie. Haar mascara liep een beetje uit. “Kun je dit nog intenser, teefje?”
Weer knikte ze. Haar mond opende zich weer en ze duwde zichzelf weer over hem heen dieper dan eerder en sneller. Hij voelde zichzelf bijna helemaal omsloten door haar mond maar hij was heel even, een kort ogenblik wreed tegen haar door haar hoofd een tiende van een seconde tegen te houden toen ze zich terug wilde trekken. De hele korte verkramping van haar hele lijf deed hem even denken dat hij te ver was gegaan, maar hij zag dat één van haar handen als bezetene te keer ging tussen haar eigen benen en haar tong likte ijverig al het speeksel van zijn lid en ballen. Daarna nam ze hem nog een keer, nog dieper in haar mond, met haar neus tegen zijn buik aan en zijn lul bijna helemaal opgeslokt. Haar keel vertrok in een kort spasme en nu liepen meerdere tranen uit haar ogen.
“Genoeg voor nu.” Hij trok haar weer bij haar armen omhoog en plaatste haar op haar knieën, met haar kont naar hem toe op de fauteuil. “Tijd om geneukt te worden, zou ik zeggen.”
Zij trok snel haar slipje weer opzij zodat hij toegang tot haar had en haar kon opeisen. Hij duwde zijn geslacht, glibberig van het speeksel in haar en haar gezicht in de leuning van de fauteuil. “Kreun zo hard als je wilt. Niemand hoort je zo.”
Inderdaad werden haar kreunen gesmoord door de kussens maar het was te horen aan de soppende geluiden van haar onderlichaam dat ze genoot. Hij pakte haar bij haar beide heupen en neukte stevig en hard. Elke stoot leverde een nieuwe kreun op. Ze draaide even haar hoofd. Met haar haar over haar gezicht,hoorde hij een “ooh, ja lekker”, maar hij tolereerde het niet. Met zijn vlakke hand gaf hij haar een klap op de billen, meer om haar te laten schrikken dan echt pijn te doen. “Maak niet zo’n kabaal. Dadelijk horen de kinderen je. Als je het lekker vindt om mijn sletje te zijn geniet je maar in stilte. Smoor dat gekreun. En streel jezelf terwijl ik je neuk.”
Maar duivel als hij was neukte hij haar nog steviger dan eerder. Allebei hun lijven raakten met een laagje zweet bedekt waardoor haar billen nog harder tegen zijn buik aan kletsen. Met haar rechterhand bleef ze met zichzelf spelen, maar al snel moest ze met haar linkerhand haar mond bedekken om haar eigen kreten te smoren. “Je bent van mij,” hijgde hij “ik bepaal hoe ik je neuk, ik bepaal hoe je kreunt, ik bepaal wanneer je klaarkomt. En je gaat klaarkomen als ik klaar ben met tellen. Ik tel af….van tien naar beneden en als ik bij nul ben kom je klaar. Klaar?”
Haar “ja” ging bijna verloren in een grom. Het leek bijna onmogelijk maar hij versnelde het tempo van zijn stoten nog meer. “Tien, negen, acht, zeven zes……niet stopen met strelen Cindy-sletje, maar ook niet klaarkomen. Duidelijk?”
“Ja,ja, ja!!!” kermde ze, “tel door alsjeblieft”
“Als je rustig doet. Vijf, vier, drie…bijna teefje, bijna…..twee, één…….NUL!” hij verloor zelf even de beheersing over zijn stem en was bang dat hij te luid was geweest. Onder hem begon Cindy klaar te komen alsof haar leven ervan afhing. Ze kronkelde, kermde, kreunde en hij was genoodzaakte haar hoofd weer in te kussens te duwen, zoveel lawaai maakte ze. Om haar orgasme te rekken stootte hij door en door, tot hij aan het afnemen van de samentrekkingen van haar kutje voelde dat het voorbij was voor haar. Het had geen seconde langer moeten duren, of hij was ook gekomen.
Ze liet hem uit zich glijden en draaide zich om. Voor dood lag ze daar in de fauteuil. Hij bekeek hoe ze eruit zag. Ze was doodop, moegeneukt. Haar haar zat in de war, maar make-up was uitgelopen door het zweet, door de tranen en door het feit dat ze met haar hoofd in de kussens was gedrukt. Haar ogen stonden glazig. ‘Tijd voor het laatste detail’, dacht hij. Hij ging naast haar staan en begon te masturberen. Het zou niet lang duren voelde hij. Al na enkele slagen trekken voelde hij de kriebel in zijn ballen.
“Roo,”, fluisterde ze “Roo,….” en haar gezicht vertrok even toen dikke klodders sperma landden op haar gezicht. Hij spoot in haar gezicht, in haar haar, op haar borsten en op de fauteuil. Er kwam meer uit dan hij had verwacht. Geheel bedekt in sperma keek ze naar hem op: “Dank je, Roo…dank je wel.”
Iets later, terwijl ze met een doekje het sperma van haar gezicht wegpoetste en hij zijn schoenen aantrok vroeg ze hem: “Hoe heet je eigenlijk? Of mag ik dat niet vragen?”
“Ik heet Robert, Roo in deze droom”, antwoordde hij alleen maar. Zo ging het vaker, dacht hij bij zichzelf.
Volgende deel: De Dromen Hotline - 2: Ilse