Jeanne En Marc - 4

Maart 2011

Inwendig grinnikend klapte Jeanne weer haar tafeltje omhoog om vroegtijdig de collegezaal te verlaten. Nog even en het zou een gewoonte worden. Inmiddels was ze nu een maand samen met Marc; in de praktijk zagen ze elkaar zo’n twee keer in de week. Jeanne wilde rustig aan doen, en het feit dat ze in Utrecht studeerde maakte het ook niet makkelijk om elkaar doordeweeks te zien. Maar vanavond was het weer zo ver en hadden ze samen afgesproken.

Jeanne trok een sprintje naar de bushalte in de hoop zo nog net de trein te kunnen halen die haar een half uurtje eerder naar Marc zou brengen. Even later zat ze hijgend in de trein: gelukt! Ze pakte haar boek voor Griekse mythologie op schoot en deed een poging haar tijd nuttig te besteden, maar haar gedachten dwaalden onherroepelijk af. De afgelopen keren dat ze hadden afgesproken, waren ze veel op stap geweest. Maar vanavond zouden ze bij vrienden een film ophalen en daarna naar het ouderlijk huis van Marc. Zijn ouders waren weg die avond; ze hadden dus het rijk alleen. Niet verwonderlijk dus dat mythologie haar op dit moment niet echt kon boeien. Ze had ontzettend veel zin in deze avond, maar voelde tegelijkertijd de spanning in haar lijf.

Op het station aangekomen, zag ze Marc al tegen zijn auto geleund op haar staan wachten. Vrolijk liep ze zijn kant op om hem te begroeten. Marc lachte breed, trok haar in zijn armen en kuste haar. Jeanne was van nature wat meer teruggetrokken als het op openbare affectie tonen aankwam, maar inmiddels wist ze dat Marc daar geen enkele moeite mee had.

Ze reden eerst langs het appartementje van Johan en Ingrid voor de film. Blijkbaar waren ze zelf weg, maar ze hadden Marc een sms-je gestuurd met daarin het verstopplekje van de sleutel. Ze moesten de film zelf maar even pakken. Zo gezegd, zo gedaan. Jeanne stapte het kleine huisje binnen en keek zoekend om zich heen. Marc liep meteen achter haar aar. “Je zou toch verwachten dat ze zoiets even klaar zouden leggen op de keukentafel ofzo”, verzuchtte Jeanne. Marc haalde zijn schouders op: “Ach, die twee zijn niet zo van de voorbereiding, we kijken wel even tussen dvd-verzameling. Ik denk dat hij daar gewoon nog ergens staat.” Marc ging haar voor, de slaapkamer in van Johan en Ingrid. Half onder het bed geschoven, stond een grote bak met daarin allerlei cd’s en dvd’s. Hij ging op zijn knieën zitten en trok de bak tevoorschijn.

Jeanne bleef staan in de deuropening. Ze keek naar de man die nu al tijden de hoofdpersoon was van haar fantasieën. En nu was ze met hem voor het eerst echt alleen, in een slaapkamer. Weliswaar niet de zijne of de hare, maar toch. Marc hield triomfantelijk het dvd’tje omhoog: “Hebbes!” Ze stond tegen het kozijn geleund en zijn ogen gleden langzaam langs Jeannes lijf omhoog. Ze had haar lange rode jas open geknoopt en Marc kon nu voor het eerst zien welke kleding ze aanhad. Ze droeg zwarte pumps, en een donkere panty die als gegoten om haar benen heen zat. Daarboven een simpel zwart kort jurkje. Doordat het jurkje een v-hals had, zag Marc duidelijk de eerste aanzet van haar borsten. Ze had kleine borsten, die prachtig vooruit staken. Ze had een slanke hals, waar nu inmiddels wat rode vlekken in verschenen.

Marcs ogen gleden verder, naar het gezicht van het blozende meisje voor hem. Ze was zich er niet van bewust, maar haar ogen schitterden hem tegemoet voordat ze haar wimpers neersloeg. Zachtjes beet ze op haar onderlip. Haar handen zochten een bezigheid en ze pakte een haarlok vast die ze ook onmiddellijk weer losliet. Rusteloos stopte ze haar handen weer in haar zakken.

Marc had niet veel ervaring met vrouwen, maar dit meisje straalde voor de volle honderd procent uit dat ze hem wilde. Maar ook dat ze niet goed wist wat ze met dat gegeven aan moest. Langzaam kwam hij overeind en stapte naar Jeanne toe. “Wat doe je?”, piepte ze zachtjes toen hij met zijn hand haar kin pakte en haar gezicht naar hem toe hief. “Jou zoenen”, fluisterde hij voordat hij liet zijn mond neerdalen op de hare; ze kreunde zonder het door te hebben. Ze opende haar mond en met haar tong zocht ze de zijne. Deze keer was ze zonder schroom; ze zoende hem alsof ze nooit anders gedaan had.

Zijn handen gleden over haar gezicht naar beneden. Hij kon niet anders dan haar billen vastpakken. Zachtjes kneep hij in de perfecte rondingen die nu in zijn handen waren. Onmiddellijk kreunde ze weer. Ze duwde haar lijf tegen hem aan en hijgde tegen zijn mond. Die tegenstelling in haar vond hij fascinerend; aan de ene kant was ze verlegen en gereserveerd, maar ondertussen was ze ook ontzettend vurig, nieuwsgierig en gewillig, wanneer ze eenmaal voorbij die gereserveerdheid was. Marc vroeg zich af of ze ook zo was als hij haar echt in zijn bed zou hebben: zou ze dan ook zo gewillig zijn, zo kreunen? Zijn erectie duwde inmiddels pijnlijk tegen het kruis van zijn broek en smeekte om aandacht.

Zuchtend maakte hij zich van haar los: “Kom, we gaan naar mijn huis. Anders sta ik niet meer voor mezelf in en gooi ik je hier op bed en ik wil niet dat onze eerste keer een vluggertje wordt in het bed van Johan en Ingrid.” Haar verlegenheid kreeg weer de overhand en Jeanne wist niet wat ze terug moest zeggen. Zijn woorden zetten haar in lichtelaaie, dat was in ieder geval zeker. Ze hijgde lichtjes na van de stevige zoenpartij en Marcs ogen waren gefixeerd op haar borsten. Over haar jurkje heen legde hij zijn hand over één borst. Jeanne ademde scherp in en vergat uit te ademen. Hij gromde zachtjes en scheurde zijn blik los van het moois dat hij in zijn hand voelde. Hij gaf een licht kneepje voor hij haar weer losliet, langs haar heenstapte en naar buiten ging.

Jeanne stond daar eventjes verbouwereerd. Toen ging zij ook naar buiten, sloot het huis af en stapte weer bij hem in. Stiekem hoopte ze dat zijn ouders inmiddels al waren vertrokken, zodat ze bij zijn huis snel verder konden bij waar ze gestopt waren. Haar gedachtes tolden door elkaar. Ze wilde deze man verschrikkelijk graag, maar was het nu al het moment om daar echt al voor te gaan? Daarnaast had Jeanne had het idee dat daadwerkelijke seks voor haar best nog wel eens ingewikkeld kon worden. Was het niet beter om Marc eerst daarover te vertellen? Of moest ze het er gewoon maar op aan laten komen?

Tijdens het korte ritje keek Marc opzij. Wat dacht Jeanne nu? Was ze net zo opgewonden als hij? Of ging ze zo dadelijk zeggen dat ze rustig aan wilde doen? Als hij eerlijk was tegen zichzelf kon hij niet wachten tot hij zichzelf in haar kon begraven; kon voelen hoe ze voelde, kon proeven, voelen, horen. Seks met Jeanne was praktisch het enige dat zijn gedachten had beheerst de afgelopen periode. Maar ergens voelde hij ook haar terughoudendheid. Met Jeanne ging het niet alleen om seks; hij wilde iets duurzaams met haar opbouwen. En dat betekende waarschijnlijk dat die erectie in zijn broek het voorlopig nog maar even met zijn eigen hand moest stellen.

Bij zijn huis aangekomen, bleek dat zijn ouders nog aanwezig waren. Marc had expres getreuzeld, maar hij verdacht zijn moeder er op dit moment ernstig van dat zij dat ook had gedaan. Jeanne ging er niet onderuit komen om even kennis te maken met zijn ouders. Hij pakte haar hand stevig in de zijne en nam haar mee zijn huis in. “O Marc, we wilden net gaan!” Een tikje schijnheilig keek zijn moeder hem aan, voordat haar blik onmiddellijk naar Jeanne schoot. “En jij bent Jeanne zeker! Ik ben de moeder van Marc!” Jeanne stelde zich voor aan zijn ouders terwijl zijn moeder in een onophoudelijke woordenstroom verzeild was geraakt.

Jeanne stond daar maar beleefd knikkend en keek hem ondertussen zo nu en dan steels aan. Inwendig grinnikte Marc: zijn meisje hield zich tot nog toe prima staande in de wervelwind die zijn moeder altijd met haar mee bracht. Marcs vader begon lichtjes in de rug van zijn vrouw te duwen om haar richting de deur te dirigeren, maar ze koos ervoor deze weinig subtiele hint te negeren.

Jeanne werd inmiddels aan een spervuur van vragen onderworpen. Zijn vader rammelde inmiddels met de autosleutel en kondigde aan nu echt te gaan vertrekken. Als ze nog meewilde, moest zijn vrouw NU meekomen. Na die woorden deed hij de rits van zijn jas dicht en vertrok. Verbouwereerd hield zijn moeder eindelijk haar mond. Mopperend liep ze achter haar man aan. “We praten later nog wel verder!” riep ze Jeanne na, terwijl ze de deur achter zich dichttrok.

Het contrast qua geluid was enorm: je hoorde enkel nog de autodeuren die dichtsloegen en een motor die gestart werd. Daarna was het helemaal stil, op het tikken van de klok na. Jeanne plofte in de eerste de beste stoel die ze tegenkwam. Geamuseerd leunde Marc tegen het aanrecht en wachtte op haar reactie. Vol verbazing over wat haar net was overkomen schudde Jeanne haar hoofd. “Nou, daar had je me op zich wel even voor mogen waarschuwen! Dan had ik me even mentaal voor kunnen bereiden ofzo!” Marc barstte nu in lachen uit: “Er is geen enkele manier waarop iemand zich mentaal kan voorbereiden op mijn moeder. Je kunt het het beste maar gewoon ondergaan.”

Jeanne verplaatste zich naar de bank, terwijl Marc drinken voor hen inschonk en de dvd aanzette. Ze had zo het idee dat ze met de moeder van Marc nog wel het nodige ging meemaken in de toekomst. Ze deed haar pumps uit, vouwde haar benen onder haar en maakte het zich gemakkelijk. Marc vond het leuk haar zo in zijn eigen omgeving te zien. Maar de manier waarop ze zat, zorgde ervoor dat Marc niet tegen haar aan kon schuiven en dat was toch echt wel zijn plan. Met zijn rug tegen de armleuning aan installeerde Marc zich ook in de bank. Toen rijkte hij naar voren en trok Jeanne tussen zijn benen in, haar hoofd tegen zijn borst. “Hé! Heb ik ook nog inspraak in hoe we zitten?” zei ze lachend en ze probeerde zich plagend los te werken. “Nee. Mijn bank, mijn regels!” Marc hield haar nu stevig in zijn armen en sloeg zijn benen om haar heen. Muurvast zat ze nu. “Dat is niet eerlijk, jij bent veel sterker!” Ze deed nu verwoede pogingen om los te komen, maar Marc gaf geen centimeter toe.

Jeanne voelde van alles, maar de opwinding die door haar lichaam heenging, overheerste alles. Het lijf dat ze nu overal tegen zich aan voelde was sterk, goed in vorm. Haar borsten reageerden op de aanraking. Ze voelde haar nu stijve tepels prikken tegen de stof van haar bh. Zachtjes bewoog ze haar romp heen en weer om de wrijving te vergroten. Jeanne handelde puur op gevoel, op zoek naar het vergroten van haar eigen genot. Ze kon niet anders dan hem weer zoenen.

Marc voelde de verandering in sfeer haarfijn aan en verslapte zijn grip om haar de ruimte te geven. Jeannes mond vond de zijne en ze zoende hem weer. Nu voorzichtig, zoekend, opbouwend. Haar handen gleden over zijn overhemd, strelend, wrijvend. Door hun worsteling van zonet waren haar haren van achter haar oren losgekomen. Terwijl ze zoenden, voelde hij ze over zijn wangen heen strijken. Om het gekriebel te voorkomen, streek hij haar haren weer achter haar oren. Dat verbrak het moment en Jeanne kwam overeind. Inmiddels zat ze nu op hem, iets boven zijn middel. Een paar centimeter zakken en ze zou het effect voelen van wat ze allemaal had gedaan met hem.

Jeanne keek hem aan en zocht naar woorden. “Marc, ik…” Jeanne viel stil. Marc dacht te weten waar de schoen wrong en vulde haar aan. “Je hoeft niks te doen wat je niet wil. We doen gewoon heel rustig aan, ik heb alle tijd.” Jeanne lachte verlegen: “Dat had ik inderdaad even nodig..” Ze vervolgde: “Wil je misschien gewoon even niks doen? Mij even mijn gang laten gaan..?” Marcs ogen werden donkerder; de opwinding gierde door zijn lijf. Jeanne was zich duidelijk niet bewust van het effect wat ze had en hij wilde haar niet afschrikken. Hij knikte kort. “Maar ik ben zelf de baas over waar ik naar kijk”, zei hij, terwijl hij zijn ogen even suggestief naar haar borsten liet glijden.

Jeanne bloosde maar ze maakte tegelijkertijd haar rug een beetje holler. Zo duwde ze haar borsten wat verder naar voren en Marcs ogen vlogen meteen weer naar beneden. Jeanne lachte zachtjes. Marc voelde hoe hij zo mogelijk nog stijver werd; in Jeanne schuilde absoluut een kleine verleidster en die wetenschap maakte hem keihard…