Sinds Een Dag Of Twee... - 7

“Tjeez Es, wat zie jij er verhit uit!” riep Mira toen Esther het terras weer op liep.
“Ja, sorry hoor,” zei Esther. “Ik heb het ook erg warm onder die heaters hier!” En ze wreef even met haar handen over haar wangen, die warm aanvoelden. Ze moesten eens weten.
“Maar goed,” vervolgde Mira. “Alex heeft gevraagd of we blijven eten. Dan laten we wat komen van de Italiaan. Lijkt je dat wat?”
“Ja, super!” reageerde Esther iets te opgewonden. “Ik heb wel trek.”

“Dan zal ik even de menu kaart uit de keuken pakken” zei Alex. En hij stond op en liep naar de keuken.

“”Jongens, leggen we wel even wat geld bij elkaar?” zei Lotte toen Alex weg was. “Ik vind niet dat hij alles hoeft te betalen.”
“Nou, volgens mij heeft genoeg geld,” grapte Gaston, wat hem een stomp van Mira opleverde.

Even later kwam Alex weer aangelopen met een menukaart in zijn handen.
Hij gaf de kaart aan Esther om wat uit te kiezen.

“Als ik een tip mag geven,” zei Alex met de blik op Lotte gericht. “De linguine met gamba’s in een kreeftensaus is niet te versmaden! Ik denk bijna net zo lekker, als wat we binnenkort in Italië op ons bordje krijgen.” Lotte keek vluchtig naar Mira, maar die reageerde niet.

Toen Alex 5 minuten later van iedereen de bestelling had ontvangen, liep hij weer naar binnen om telefonisch alles door te geven.

Nog geen 10 seconden nadat Alex was verdwenen, stond Teun op een liep ook richting de keuken. Lotte staarde hem even verbaasd na.
In de keuken aangekomen, wachtte Teun geduldig tot Alex zijn telefoongesprek had afgerond. Tot zijn verbazing deed Alex het hele gesprek in vloeiend Italiaans.
Toen hij had opgehangen, zag hij een verbaasde Teun naar hem staren.

“Tja, talen zijn een hobby van mij en daarbij is Italiaans toch wel een van mijn favorieten,” verklaarde hij lachend
“Nou, voor zover ik dat kan beoordelen, klonk het allemaal heel soepel,” antwoordde Teun nerveus. Hij was nu toch wel wat gespannen, nu hij helemaal alleen was met Alex. En vanwege de vraag die hij wilde stellen.

“Uh, Alex,” begon hij stamelend. “Ik wilde je eigenlijk wat vragen of ja, uhh, eigenlijk gaat het om een gunst. Ik ken je nog maar net, maar toch moet ik het aan je voorleggen.”

“Zeg het maar, Teun,” antwoordde Alex rustig.

“Nou, het zit zo. Ik ben nu al een paar jaar samen met Lot. En ik houd zielsveel van die meid, die vrouw. Ze is echt alles voor me en ik zou haar nooit en te nimmer meer kwijt willen. Ze is mijn lot uit de loterij en ik prijs me iedere dag gelukkig dat ze voor mij gekozen heeft.”

Alex voelde al een beetje de bui hangen, maar vertrok geen spier.

“En tja, uhh,” vervolgde Teun. “Nu jullie, pardon we, naar Italië gaan. Ik bedoel, ik heb getwijfeld om mee te gaan in verband met mijn werk. Maar dat lukte allemaal wel qua verlofdagen en zo.
En ik besef dat het jouw feest, jouw verjaardag is, maar...en even twijfelde hij.
Ik wil haar graag in Italië ten huwelijk vragen. De omgeving, cultuur, het weer hoop ik, alles maakt dat ik dit een ideale setting zou vinden.”

Alex had het gevoel alsof zijn keel werd dichtgeknepen. Alsof Rico hem in de ring een flink pak slaag verkocht. En hij op het punt stond knock out te gaan. Hij moest alle zeilen bijzetten om uiterlijk niets te laten merken, om geen grimas te trekken, of iets verkeerds te zeggen. Hij had even spreekwoordelijk 9 tellen nodig, alvorens hij kon reageren. Heel, heel langzaam ebde het gevoel weg en was hij weer in staat om normaal naar Teun te kijken.

“Ik vind dat ik dit eerst met jouw moet bespreken, Alex. Als jij niet akkoord gaat, vind ik wel een andere mooie gelegenheid!”

Alex keek hem even aan en zocht naar de juiste woorden. De goedzak in hem kwam al weer naar boven, in weerwil van wat hij echt dacht en voelde.

“Lotte is een geweldige vrouw en die verdient een geweldige vent,” zei hij uiteindelijk.
“En nee, ik heb er geen moeite mee, als je haar in Italië ten huwelijk vraagt. Ik zal er zelfs voor zorgen dat het voor jullie beiden onvergetelijk wordt!”

Een grote lach brak door op het gezicht van Teun en hij stapte naar voren om Alex een hand en een kleine omhelzing te geven. Daarna liepen beide mannen weer naar de tuin.

Op het terras aangekomen, keek Lotte even vragend naar Teun.

“Niks hoor, mannenpraat,” zei Teun.

Toen haar blik over het gezicht van Alex gleed, meende ze iets van treurnis in zijn ogen te zien.
Maar dat was van hele korte duur en hij herpakte zich direct.

“Het eten zal er over een klein half uurtje zijn,” zei Alex en hij ging naast Esther op de bank zitten.

Lichtjes vleide Esther zich tegen hem aan. Iets waar Alex op dat moment geen moeite mee had.

Alex had niets teveel gezegd. Het eten smaakte voortreffelijk en uiteraard was alles al betaald voor dat ook maar iemand kans had gezien, om zijn of haar beurs te trekken.
Terwijl iedereen even mee hielp om alles op te ruimen, verzorgde Alex nog een rondje met koffie.
Nippend aan zijn espresso, keek Alex opeens Lotte aan.

“Lotte, wanneer heb je tijd en zin om naar Italië te gaan? Zoals je weet, wil ik graag nog een aantal zaken van tevoren bekijken alvorens ik er mijn akkoord op geef.”

Zich bijna verslikkend in de koffie, staarde Lotte hem aan. Ze kleurde heel even een beetje rood. Dit had ze nog niet met Teun besproken, maar dat kon Alex niet weten.
Snel legde ze aan Teun uit wat de bedoeling was. Ze zouden wat locaties gaan bekijken, huizen,
hotels, stadjes en eventuele uitjes voor de gasten. Uiteraard had Teun geen bezwaar.

“Oh, een kleine mini vakantie. Leuk toch!” zei hij alleen maar.
“Deze week komt misschien wat vroeg,” zei Alex. “Maar volgende week?”

Lotte keek even in haar agenda op de telefoon.

“Dat moet zeker wel lukken!”
“Prima, dan regel ik de tickets en het hotel,” antwoordde Alex opgetogen.

Een half uurtje later was het toch wel langzaam tijd om te vertrekken.
Mira belde met de taxi centrale en toen ze het gesprek beëindigde, keek ze even beteuterd.

“Één taxi is er over 10 minuten en de andere komt pas over een uur in verband met de drukte.”
“Dat maakt toch niet uit,” zei Esther snel. “Dan pakken jullie 4 de eerste taxi en ik de volgende.
Jullie wonen toch bij elkaar in de buurt, dat is toch makkelijker dan.”
"Vind je het niet erg om nog een uur te wachten?” vroeg Lotte.
“Als Alex het niet erg vind….?”
“Tuurlijk niet, Esther. Dan drinken we toch nog een bakje koffie!” zei Alex.

Toen even later de taxi arriveerde, stond iedereen snel op om afscheid te nemen.
De mannen bedankten Alex allebei met een hand en Mira omhelsde Alex even kort.
Ook Lotte omhelsde Alex dit keer, maar net wat langer en steviger dan Mira.

“Dank je wel voor de heerlijke middag,” fluisterde ze in zijn oor.
“Graag gedaan, Lotte.”

En ze liepen weg richting de taxi.

Esther bleef nog een uurtje hangen en sprak honderduit met Alex over van alles en nog wat.
Ze hadden echt een fijne klik en voelden zich op het gemak bij elkaar.
Helaas voor Esther duurde het nog slechts 5 minuutjes of ook haar taxi stond klaar.
Ze liepen samen naar de voordeur en op de drempel namen ze afscheid van elkaar.

Esther, brutaal als ze was, besloot de stoute schoenen aan te trekken. Ze ging op haar tenen staan en kuste Alex vol op de mond. Alex was lichtelijk overrompeld, maar trok niet terug. Hij voelde een diepe genegenheid voor Esther, een band, een vriendschap. Iets anders als waar Esther naar op zoek was.
Langzaam gingen zijn lippen van elkaar en voorzichtig drong de tong van Esther bij hem naar binnen. Speels, onderzoekend, maar doelbewust. Hun tongen vonden elkaar en minutenlang speelden ze een geraffineerd en sensueel spelletje. Een claxon deed hun opschrikken.

“Ik moet gaan, Alex. Bedankt voor een geweldige middag en dito afsluiting!” Ze gaf hem nog een kus op de mond en weg was ze.

De volgende dag was Lotte al weer vroeg op kantoor. Er moest nog veel gebeuren, zeker omdat ze volgende week een paar dagen weg was met Alex, naar Italië.
Enerzijds had ze er heel veel zin, anderzijds vond ze het ook heel spannend om een paar dagen alleen te zijn met hem. Haar gevoelens werden iedere keer dat ze hem zag sterker. En dat beangstigde haar enorm. Zeker na de opmerkingen van Mira gistermiddag. Het was iets dat sterker was dan zijzelf. Ze kon er eenvoudigweg geen weerstand aan bieden. Hoe hard ze het ook probeerde.

Snel scrolde ze door haar email heen. Tot ze bij het mailtje van Alex uitkwam met de gastenlijst.
Ze opende de bijlage en keek naar de lange lijst met gasten. De meeste mensen kende ze uiteraard niet. Een paar namen kwamen haar vaag bekend voor. Ze was nu aangekomen bij de collega’s van Alex. Vluchtig las ze ook dit lijstje door, tot ze een naam zag die ze wel degelijk kende. En heel goed ook.

“Godverdomme, het zal toch niet,” vloekte ze binnensmonds. Ze knipperde even met haar ogen, maar het stond er echt. Bart Essers. Haar Bart, ex-Bart.

En onmiddellijk gingen haar gedachten terug naar het eind examenfeest jaren geleden. En haar misdragingen. En hoeveel pijn ze Bart had gedaan. Ze schaamde zich nog steeds hiervoor. Ze had zich toen voorgenomen om nooit meer iemand zo erg te kwetsen, zeker niet op die manier.
Vrijwel direct schoot Alex door haar hoofd. En Teun. Ze werd nu heen en weer geslingerd tussen heden en verleden.
Kom op, Lot, sprak ze zich zelf vermanend toe. Je bent met Teun, Alex is slechts een klant.
Ook al was het in gedachten, het was nog steeds aan een paar dovemansoren gericht.

Aan het einde van de week maakte Alex zich klaar om bij zijn ouders te gaan eten.
Het was alweer een poosje geleden dat hij zijn ouders had gezien, vooral vanwege het feit dat hij zo druk was geweest met zijn werk.

In de auto dacht hij nog even terug aan afgelopen weekend. Het was een geslaagde zondagmiddag geweest, waarin ze elkaar zeker beter hadden leren kennen. Een leuke groep met hechte collega’s. In eerste instantie had hij een beetje in zijn maag gezeten met het vreemde verzoek van Teun. Maar hoe langer hij er over na had gedacht, hoe meer hij vond dat hij er niet zo moeilijk over moest doen. Het was voor Teun een unieke kans om zijn geliefde ten huwelijk te vragen.

Ergens in zijn onderbuik had het even geknaagd, staken licht jaloerse gevoelens de kop op. Ja, er bestond een zekere spanning tussen hem en Lotte. Iets dat hij niet kon definiëren, maar ook niet kon negeren. En juist dat laatste moest hij nu net wel doen. Lotte ging trouwen met Teun. Basta.
Makkelijker gezegd dan gedaan.

En dan was er natuurlijk nog Esther. En de afscheidskus. Die kleine, blonde deugniet. Hij had een zwak voor haar. De afgelopen week hadden ze meermaals contact gehad. Daarbij hadden ze meer gesproken over privé zaken dan over de voorbereidingen voor zijn verjaardag. Ze was zelfs nog even langs geweest om de uitnodigingen voor zijn feest te laten zien en hem een keuze te laten maken. Nou ja, even. De uren waren voorbij gevlogen en rond 23.00 uur had hij weer een taxi voor haar laten komen. Ditmaal hadden ze niet gekust. Bewust had Alex dit handig weten te vermijden. Hij wilde niet de verkeerde indruk wekken of Esther een verkeerd gevoel geven dat er meer speelde. Kortom geen valse verwachtingen wekken.
Maar ook dit was makkelijker gezegd dan gedaan.

Inmiddels was Alex gearriveerd bij zijn ouders. Hij parkeerde zijn auto en liep via de achterdeur de keuken binnen.

“Eindelijk, de verloren zoon is teruggekeerd!” riep zijn moeder enthousiast en nam Alex in een stevige omhelzing. Ook zijn vader kwam aangelopen en omhelsde zijn zoon even kort en klopte hem een paar keer hard op zijn rug.
“Zo jongen, dat is een poosje geleden hè. Wist je de weg nog of moest je de navigatie inschakelen?”
“Sorry pa, maar het was de afgelopen maanden nogal druk op de zaak. Veel in het buitenland gezeten. En ik ben de laatste weken druk met het regelen van mijn verjaardag.”
“Nou, je bent er weer en dat is het voornaamste,” zei zijn moeder. “Nog 5 minuten en dan is het eten klaar, dus ga maar alvast aan tafel.”

Zijn vader, Hans, was een knappe man en net als Alex, lang en breed. Hij had altijd in de bouw gewerkt, maar was inmiddels, met dank aan Alex, met vervroegd pensioen. Hij nam incidenteel nog wel wat klussen aan, maar alleen omdat hij het werk zo leuk vond en om affiniteit met zijn vakgebied te houden.

Zijn moeder, Elke, was wat kleiner van stuk en had dezelfde exotische, maar ook mysterieuze uitstraling als Alex. Ze was net als haar man begin zestig, maar qua uiterlijk en fysieke gesteldheid, kon je daar rustig een jaar of 10-15 vanaf trekken.

Kortom een mooi koppel, waardoor Alex zo’n beetje het beste van 2 werelden in zich verenigd had.

Ze genoten van de oer-Hollandse stamppot die zijn moeder gemaakt had, terwijl Alex hen bij praatte over zijn werk en zijn verjaardag.
“Dus je hebt een bedrijf ingeschakeld die alles voor je regelen, hier en in Italië?” vroeg zijn vader.
“Feitelijk wel ja,” antwoordde Alex. “Alhoewel ik er natuurlijk wel nauw bij betrokken ben, bij de werkzaamheden die Lotte en haar collega’s verrichten.”

Heel even keek zijn moeder hem scherp aan en trok nauwelijks merkbaar haar wenkbrauwen even op.
Na het eten ruimden ze gezamenlijk de tafel af. Terwijl zijn moeder koffie ging zetten, deden Alex en zijn vader de afwas.

“Zo, ik ga nog even de hond uitlaten. Ben met een uurtje wel terug, denk ik!” En weg was Hans.
“Kom Lex, ga jij alvast naar de kamer, dan breng ik de koffie wel mee.”

Een paar minuten later, zaten ze zwijgend op de bank uit te buiken en te genieten van een vers, kopje koffie.

“Het eten was weer heerlijk, ma, bedankt! Is weer eens wat anders dan iedere dag pizza,” zei Alex grinnikend.
“Ja, ja, ja, zo kan ie wel weer, slijmbal. Luister, je vader blijft wel even weg. Dus, nu wil ik echt weten, hoe het met je gaat!”

Alex knipperde even met zijn ogen en keek zijn moeder enigszins bevreemd aan.

“Ja, je kunt wel raar kijken jongen,” zei zijn moeder. “Maar ik heb je gebaard, ik heb je kont afgeveegd, je leren lopen en je meer dan je halve leven opgevoed!”

Even zweeg ze. Alex keek naar de punten van zijn sneakers en kon een lachje niet onderdrukken.

“Je vader heeft zoals altijd niets door, maar mij houd je niet voor de gek. Je was vanavond stiller dan anders voor jouw doen. Dus wat is er aan de hand? Is het een vrouw?”
“Het is niets, ma! Er is niks aan de hand.”
“Ben je verliefd?” ging ze gewoon door.

Alex zuchtte eens diep. Zoals altijd kon hij niets voor zijn moeder verborgen houden.
En hij wist ook dat ze niet zou rusten voordat ze een voor haar acceptabel antwoord had gekregen.

“Verliefd dus!” concludeerde ze nu.
“Nou, ik weet niet of ik verliefd ben,” begon Alex. “Maar ik heb inderdaad een vrouw leren kennen.
En ik weet niet wat het is of wat er met mij is, maar…..”
“Maar wat, Lex?”
“Maar iedere keer als ik haar zie, als ze ergens binnen komt, als ze lacht of begint te praten, is het net of de hele tijd de zon schijnt. Als we elkaar een hand geven, krijg ik het helemaal warm van binnen. Alleen maar door het schudden van handen, ma!!
Ik heb dit nog nooit gehad, bij geen enkele vrouw. En ik krijg haar niet uit mijn gedachten.”
“Daar hebben ze dus het woordje verliefd, voor uitgevonden,” zei zijn moeder droogjes.
“Nee!” reageerde Alex nu fel. “Dat mag niet, kan niet en zal ook nooit gebeuren!”
“Waarom niet?”
“Omdat…..omdat ze bij iemand anders hoort. Ze heeft een vriend, al heel lang. Op wie ze ze stapelgek is. En ik ga niet in een relatie lopen porren,. Nu niet, nooit niet!”
“Wie is ze, Alex?”
“Gewoon iemand die ik via het werk hebben leren kennen. Ze is ongeveer van mijn leeftijd.”
“En voelt ze hetzelfde voor jou?”
“Dat weet ik toch niet, mam. En het interesseert me ook niet. Kunnen we hier nou over ophouden alstublieft?”

Elke wilde nog wat zeggen, maar besloot wijselijk haar mond te houden. Zo emotioneel en open, had ze haar zoon nog maar zelden gezien. Hij had het zwaar te pakken. Ze begreep maar al te goed zijn standpunt met betrekking tot deze feitelijk onmogelijke liefde. En de gentleman die hij was en moest zijn. Althans in zijn ogen. Ze hoopte dat dit gevoel van tijdelijke aard was en langzaam vanzelf weer weg zou ebben. Helaas voor Elke kon ze niet zien wat de toekomst nog zou brengen.

Even later kwam Hans terug van zijn wandeling.
Alex dronk nog een kop koffie met zijn ouders, voordat hij weer naar zijn eigen stulpje vertrok.

Diezelfde avond zaten Lotte en Teun lekker te relaxen onder het genot van een glaasje wijn.
Allebei waren ze net fris gedoucht en zaten ze op de bank in Lotte’s huisje.

Teun bladerde wat in een tijdschrift, maar kon zijn aandacht er niet bij houden. Zijn gedachten fladderden alle kanten uit. Hij was oprecht blij dat Alex zo positief gereageerd had op zijn verzoek om Lotte in Italië ten huwelijk te vragen. Hij was nu plannetjes aan het bedenken, hoe hij dat het beste kon aanpakken. Tevens had hij zich wat meer verdiept in de persoon Alex. Maar online was niet zo gek veel over hem te vinden.

Lotte zat met opgetrokken knieën tegen hem aan. Scrollend op haar tablet was ze mogelijke hotels aan het bekijken in de omgeving van Volterra en Siena.

“Lot?”
“Hmm,” reageerde Lotte zonder echt op te kijken.
“Hoe goed ken jij Alex nou eigenlijk?”

Bij het horen van zijn naam, was ze direct alert. Waarom begint hij nu over Alex, dacht ze.

“Hoe bedoel je?” vroeg ze dan ook een beetje achterdochtig.
“Nou, gewoon, hoe goed ken je Alex, wat weet je over hem?” vroeg Teun weer.
“Ehh, niet zo heel veel,” antwoordde Lotte dan ook. “Ik bedoel, ik ken hem een paar weken beter dan jij.”
“Ok, maar wist je dat hij in professionele wedstrijden gevochten heeft?”
“Nee, natuurlijk niet.” En geïnteresseerd ging ze wat rechter op zitten.
“Ja, in zo’n ronde kooi, MNA of zoiets.” “MMA,” verbeterde ze hem.
“Precies dat,” ging hij verder. “Zoals ik al zei, was ik gewoon nieuwsgierig naar hem en toen kwam ik in de krochten van Youtube een tweetal filmpjes van hem tegen. Hij was echt een stuk jonger, ik denk begin 20 of zo, maar het was echt onmiskenbaar Alex!”
“En hoe deed hij het?” vroeg Lotte in een geslaagde poging om haar enthousiasme te verbergen.
“Het eerste filmpje duurde nog geen minuut en toen lag zijn tegenstander al bewusteloos op de grond. En in het tweede fragment hield zijn tegenstander het de eerste ronde nog uit. Daarna schopte Alex hem na een seconde of 15 ook het licht uit.”
“Jezus, serieus? Dat had ik niet achter hem uit gehaald!” zei Lotte
“Nee, ik ook niet. Maar dat was het enige wat ik op dat gebied van hem kon vinden. Dus of er meer filmpjes zijn, weet ik niet.”

Stilzwijgend staarden ze daarna een paar minuten voor zich uit. Allebei in gedachten. Allebei bij Alex. Allebei op een andere manier in gedachten bij Alex.

“Vind je Alex een aantrekkelijke man?” vroeg Teun opeens uit het niets.

Lotte werd verrast door deze vraag. En naar haar gevoel bevond ze zich nu ook heel even op gevaarlijk terrein. Ze begreep niet waar dit ineens vandaan kwam.

“Sorry, maar wat bedoel je Teun? Vind ik hem aantrekkelijk? Ik ken hem amper” zei ze dan ook maar.
“Zoals ik zeg, vind je Alex een aantrekkelijke man? Een knappe man? ”
“Je bedoelt fysiek?” Ja, dat wel,” antwoordde ze in alle eerlijkheid. “Maar uiterlijk zegt toch niet alles. Zoals gezegd, ken ik hem amper. Ik vind het veel belangrijker om te weten, hoe iemand er van binnen uit ziet. Je kunt er nog zo mooi uitzien, maar als je van binnen verrot bent, tja.”

Dat ze het gevoel had dat Alex er van binnen net zo goed uit zag, als van buiten, zei ze er veiligheidshalve maar niet bij.

“Zou je het met hem kunnen doen?”

Opnieuw werd Lotte verrast. Wat wat dit nu weer voor achterlijke vraag? Was Teun opeens geobsedeerd door Alex, of wat? Of geïntimideerd?

“Wat moet ik hier nu weer mee, Teun? Met zo’n vraag?” vroeg ze licht gepikeerd.

Zonder iets te zeggen, trok hij haar met één arm dichter naar zich toe, terwijl hij met zijn andere hand haar badjas wat open klapte en haar linkerborst vastpakte. Wetende dat zij hier altijd opgewonden van werd, begon hij zachtjes haar borst te kneden. Haar tepel liet hij door zijn vingers rollen.

Een zacht gekreun, bevestigde dat hij weer op de goede weg was.
Minutenlang kuste hij liefdevol haar nek, haar hals en sabbelde even op haar oorlel. Steeds weer wisselend van borst.
Lotte begon al goed in de stemming te komen en voelde dat ze al behoorlijk vochtig begon te worden. Hij wist uitstekend haar gevoelige plekjes te vinden.

“Dus, je zou het met hem kunnen doen? Hem neuken? Zo’n vechtersbaas?” vroeg hij weer.

En terwijl hij sprak, gleed zijn hand naar benden en vonden zijn vingers haar inmiddels zeiknatte schaamlippen. Zachtjes liet hij een vinger door haar gleufje glijden.
Een siddering ging door haar lijf.

Ze genoot met volle teugen, maar vroeg zich ook af waar Teun mee bezig was. Wat was dit? Compensatie gedrag? Een vreemd rollenspel? Jaloezie? Zo had hij zich nog nooit gedragen.

“Nou?” vroeg hij weer. Waarbij hij op hetzelfde moment 2 vingers naar binnen duwde.

“Hmm,” kreunde Lotte goedkeurend. “Ik heb jou toch!” Maar in gedachten zag ze Alex’ gespierde en gebruinde lichaam voor zich, zijn lach terwijl hij zich voorover buigt om haar te kussen, haar borsten vastpakt en er vervolgens om en om teder een zoen op geeft.

“Ahhh,” kreunt ze nu harder als zijn vingers steeds feller in en uit haar natte schede schuiven.

Teun vindt het heerlijk om zijn meisje zoveel genot te geven. Hij weet niet wat er nu in haar ontzettend, knappe kopje omgaat, maar hij besluit nog een stapje verder te gaan.
Hij trekt zijn vingers terug en laat zich langzaam van de bank af glijden. Zijn lul is inmiddels keihard. Zachtjes trekt hij haar wat naar beneden en voorzichtig duwt hij haar benen uit elkaar.

Lotte laat alles, met gesloten ogen, gewillig toe.

“Zou je hem toelaten in dit heerlijke, strakke kutje? Zou je die dikke lul van hém willen ontvangen?”

En onder het praten brengt hij zichzelf in stelling en duwt in één beweging zijn harde paal helemaal naar binnen. Even blijft hij zo zitten, genietend van haar warmte, haar geilheid. Dan begint hij te stoten.

En waar hij normaal rustig begint en langzaam het tempo opvoert, gaat hij nu vanaf de eerste stoot geweldig tekeer. Als een bezetene, ramt hij zijn pik bij Lotte naar binnen. Zijn ballen maken iedere keer een klappend geluid, maar hij weet ook dat hij dit tempo niet lang kan volhouden. Harder en harder hamert hij zich zelf bij haar naar binnen alsof het de laatste keer is dat hij haar mag neuken.

Kreunend vangt Lotte zijn gebeuk op. In gedachten zit ze nog steeds op die andere planeet.

Ze druppelt als een gek en lijkt natter dan ooit. Af en toe glipt zijn lul uit haar kutje, waarna hij hem snel weer terug duwt en verder gaat met rammen. Ze voelt zijn ballen tegen haar onderkant aan tikken en ze lijkt wel wijder dan ooit. Af en toe heeft ze het idee dat ze zijn pik gewoon even niet voelt, zover staat ze open. Ze brengt haar vingers naar haar kutje om een orgasme te bevorderen en wrijft nu zelf hard over haar klitje.

Teun ziet dit gebeuren en wordt nog gekker dan hij al was. Hij vindt niets geiler dan Lotte die met zich zelf speelt. En met een laatste krachtsinspanning perst hij nog 8 a 9 stoten eruit, voordat hij met een luide brul zijn zaad loost in haar soppende kutje.

“Niet stoppen, nog even doorgaan!” sist Lotte. En ze gaat nog harder en sneller met haar vingers over haar clitoris. Teun probeert met zijn slapper worden lul haar nog te helpen, maar opnieuw glipt zijn lul er uit. Een stroompje zaad komt mee en valt op de grond.
Lotte trekt haar benen iets op en werkt zich zelf verbeten naar een hoogtepunt.

“Oh, ja, fuck ja, daar is het, daar is het….oh ja oh ja!” kreunt ze nu luid, terwijl een heerlijk orgasme door haar lichaam raast.

Uitgeput laat ze zich achterover vallen.

In een paar weken tijd was ze nu twee keer heerlijk klaargekomen, met haar mannetje, bij haar mannetje.
Maar met een andere man in haar gedachten.